Uzay Gökerman

Türkiye son birkaç senedir daha önce hiç bilmediği, fark etmediği ya da görünenin tam tersinin doğru olduğu gerçeklerle yüzleşiyor. Özellikle 15 Temmuz Darbesi bu anlamda önemli bir farkındalık gösteriyor.

Yıllarca bu köşelerde bir özdeyişi dile getirmiştim.

“Görünen ile içerik aynı olsa bilim olmazdı.”

Türkiye’nin düzenini, rotasını değiştirmek isteyen unsurlar yıllardır çeşitli kumpas senaryolarıyla önlerine çıkan engelleri aşmaya gayret gösterdiler.

O yıllarda Ergenekon ve Balyoz Kumpaslarında Türkiye’nin karanlık yüzünü aydınlatıyoruz algısı sergilenmeye verilmeye çalışılırken paralel yapılanmayla içten içe nasıl derin devlet ve darbeci bir zihniyetin oluşturulduğunu 15 Temmuz günü gördük.

Şaşırdık mı; hayır! Çünkü biliyorduk.

3 Temmuz’da Fenerbahçe’nin şike yaparak şampiyonluk kazandığına dair büyük bir operasyon düzenlendiğinde de topluma gösterilenle içerik kuşkusuz birbirinden farklıydı.

Fenerbahçe farklı kazansa oynadığı futbolun spor kamuoyu tarafından ölçü alınmayacağı takımlar olan “Alanyaspor, Kayserispor ve Adanaspor’a” ikişer puan verip toplamda 6 puan kaybetti. Liderle arasındaki 7 puan hesaba katılırsa Fenerbahçe’nin sezon içinde nerelere takıldığı ve geçemediği daha iyi anlaşılıyor.

Dün Adanaspor önünde kazanacak futbolu ortaya koydu; özellikle ikinci yarı rakip kaleye sayısız şut çekti, pozisyon yakaladı ancak rakibinin kalesinde devleşen kalecisi Itandje’ı aşamadı.

İlkinde orta alanda Aatıf’a yapılan net faul sonrasında savunmanın eksik yakalanması, ikincisinde de peş peşe önce Hasan Ali, sonra da Skrtel’in rakiplerini kaçırması nedeniyle yenen iki gol sezonun başındaki Başakşehir, Kayserispor ve Bursaspor serilerini hatırlatan türden karşılaşmayı kabusa çevirdi ve Fenerbahçe maçı ne yaparsa yapsın çeviremedi.

Magaye’nin 23. Dakikada attığı gole kadar Fenerbahçe kalesinde yine basit hata nedeniyle bir pozisyon verdi ve bunun gol olmaması bu maç özelinde söylemek gerekirse Volkan Demirel’in belki de olumlu tek kurtarışıydı.

Futbol on bir kişiyle oynanan bir oyun ve kalecinin ne kadar önemli olduğunu anlatan bir karşılaşma izledik. Itandje’ın

6. dakika Trabzonspor adına karşılaşmanın kader anıydı. Sol kanattan kullanılan korner atışında Mustafa Akbaş topu içeri göndermek yerine kale direğinin üstüne nişanlayınca maçın en önemli ve belki de gole dönük tek atağını kullanmış oluyordu.

Fenerbahçe geçen hafta Gençlerbirliği karşılaşmasında kalesinde verdiği sayısız gol pozisyonunu kalecisi Volkan Demirel’in ön plana çıkmasıyla dengelemiş, sezon adına da savunmadaki en kötü performansı göstermişti. Bu kadar dağınık ve açık futbol karşısında Trabzonspor’un nasıl tepki göstereceği, futbolun perilerinin kime ne kadar yardım edeceğini bilmek mümkün değildi kuşkusuz.

İşini şansa bırakmak yerine Fenerbahçe’nin sezon boyu alıştığı ve bildiği oyunu oynaması en akıllıca tercih olacaktı.

Trabzonspor’un kendi evinde Fenerbahçe’ye gol dahi atamadığı birkaç yıllık yenilgi serisini sonuçlandırmak adına baskılı oynayacağı da zaten malumdu.

Rakibiniz ve kendinizin neler yapabileceğini biliyor olsanız nasıl hareket ederdiniz?

Fenerbahçe sahaya üç temel eksiği ile çıkmışken bu sorunun cevabı dün Avni Aker’deki son buluşmada futbol adına sahada izlediğimizdir.

Üç eksikten ikisi sakatlıklarla bağlantılı olsa da özellikle

Beşiktaş’ın üç, Galatasaray’ın iki puan kaybedip, Başakşehir’in aradaki farkı ona çıkardığı hafta Fenerbahçe ola ki eline geçen bu fırsatı kullanamasaydı lig yarışında fazlasıyla geri kalmış olacaktı.

(Şükrü Saraçoğlu) Ülker Stadyumu yeniden yapıldıktan sonra lig yarışını devam ettirdiği hiçbir sezon ortasında bu kadar yalnızları oynamamıştı. Sayıları sekiz bini bile bulamayan taraftar önüne çıkan Fenerbahçe’nin saha avantajını kaybettiği ortamda Gençlerbirliği karşısında özellikle ikinci yarı çok zorlandığını söylememiz gerekiyor.

Bu sene Fenerbahçe kalesinde çok az pozisyon vermekle ön plana çıkarken; bir ilginç istatistik kalesine gelen her isabetli şutun gol olmasıydı ki burada Volkan Demirel yediği gollerle tüm eleştirileri üzerinde topluyordu.

Futbolun güzelliği de önceden ne şekilde ön görüde bulunulursa bulunsun bunu terse çıkaracak olaylara gebe olmasından ileri geliyordu.

Karşılaşma öncesinde biri, bu maçta Volkan Demirel öne çıkıp maçı Fenerbahçe adına çevirecek dese muhtemelen son birkaç senelik performansı ve ortalaması göz önünde bulundurulduğunda bu tahmin dikkate değer bulunmazdı.

Ancak Volkan Demirel yaptığı kurtarışlarla tam anlamıyla maça damgasını

Evet, Advocaat’ın dediği gibi Fenerbahçe kötüydü, daha ilk yarı oynadığı futbolla maçı kazanma hakkını Antalyaspor’a bırakmıştı.

Eğer futbol dediğimiz şey adil oyun olacaksa bu maçın Antalyaspor kazanmalıydı!

Ancak!

Türkiye’de işler böyle gitmiyor. Fenerbahçe rakipleriyle eşit rekabet içerisinde mücadele edemiyor.

Her seferinde önüne hakemi de yeneceksin denen tuhaf bir garabet ile mücadele etmek zorunda kalıyor.

Fenerbahçe’nin rakibi derken elbette Antalyaspor’dan söz etmiyoruz.

Dün akşam Cüneyt Çakır’a birileri küçük bir şaka yapmış olsa; mesela Fenerbahçe takımına siyah beyaz forma giydirip, Beşiktaş maçını yönettiriyormuş gibi kandırsaydı muhtemelen 0-0 biten karşılaşmanın ikinci yarısında Beşiktaş lehine Sow ve Alper’in pozisyonları olmak üzere iki penaltı verirdi ve Beşiktaş gibi sahaya çıkmış Fenerbahçe de maçı o rüzgarın etkisiyle en az üç farkla kazanırdı.

Antalyaspor hak etmesine karşın bu maçı Beşiktaş’a karşı kazanamazdı!

İkinci torbadan girdidiği Avrupa Ligi macerasında Manchester United’ı geride bırakan Fenerbahçe grup maçalarını lider olarak tamamlayıp bir üst tura çıktı.

Kuralar öncesinde Advocaat henüz takımın başına geçmiş ve Hollandalı olması, münasebetiyle memletinden bir takım çıkmasının Fenerbahçe’nin lehine olacağını düşünmüş, belirtmiştik. Ancak Feyenoord bu anlamda ihtimaller arasında en güçlüsüydü.

Kuşkusuz A Grubunu Şampiyonlar Ligi’ni aratmayacak seviyede bu kadar da güçlü olmasına Mourinho’nun Manchester United’ının etkisi büyüktü.

İşte Fenerbahçe böyle bir grubu dört galibiyet alarak ve olabilecek en iyi sonuçla tamamladı.

Son maç bir çok senaryoyu da beraberinde getiriyordu. Karşılaşma öncesinde lider olmasına karşın iki farklı bir yenilgi ile maceranın sona erme ihtimali de vardı.

Ancak Fenerbahçe ilk Feyenoord maçında bu takıma karşı net bir üstünlüğü olduğunu ve işi şansa bırakmayacağını da özellikle büyük maçlardaki oynadığı futbolla göstermişti.

Tek bir risk vardı; takımlarımızın Avrupa maçlarında yaşanan hakem skandallarından benzerinin Fenerbahçe’nin başına “tekrar” gelmesi oynamaya çalışacağı futbolunun önüne geçebilirdi. Geçen sezon Braga ve

Kazanmak zorunda olan Fenerbahçe’nin iki puan kaybettiği derbi tarihin sayfalarındaki yerine yazılmış oldu.

Derbi geride kalan haftalarla kıyaslandığında iki takım adına hiç de alışık olmadığımız bir görüntüde oynandı.

Fenerbahçe rakibini orta alanda durdurup, sürekli ileride topla oynarken, Beşiktaş sadece savunma önlemleri almakla yetindi ve Fenerbahçe kalesine tek bir şut bile çekemedi. Volkan Demirel’in yine yere bile yatmadığı, formasının tertemiz kaldığı bir karşılaşma izledik.

Kuşkusuz bu durum her iki takımın da taktiksel oyun kurgusunu etkiledi.

Fenerbahçe sezon başından beri kiminle karşılaşıyor olursa olsun, oyunu kendi yarı alanında rakibin geniş alanlara yayılmasına izin vererek oynuyordu. Böylece kaptığı toplalarla hızlı oyuncularıyla ileri çıkarak gol pozisyonu üretiyor ve ceza sahası içinde bol bol topla buluşarak rakip kaleye şut çekiyordu.

Beşiktaş da oyunu hiçbir zaman kendi alanında kabul etmiyor, savunmasının da güven vermediğini hesap ederek hep ileride oynuyordu.

Atiba’nın maçı neredeyse kendi ceza sahasının hemen önünde oynayarak, Fenerbahçe alanına hiç geçmeden tamamladığını söylersek Beşiktaş’ın görüntüsü hakkında bir fikir vermiş oluruz

Son birkaç sezondur Fenerbahçe’nin ilk golü yediğinde takım halinde reaksiyon gösteremediği birçok karşılaşma izledik. Bu süreçteki inişli çıkışlı oyunu, her maça tam anlamıyla konsantre olamaması gibi etkenler fazlasıyla tanıdık ve kanıksanmıştı.

Ligin ilk üç haftasındaki Fenerbahçe işte bu kısa özetini yazdığımız maçlar ortaya koydu.

Başakşehir ve Bursaspor karşısında geriye düştü ve döndürmedi.

Kayserispor eşleşmesindeyse sürekli rakibini geriden takip etti.

Kolay gol yiyen, daha doğrusu kalesine gelen her şutun gol olduğu seriye Advocaat sağlam savunma kurgusuyla son verdi.

Eğer kaleye gelen top gol oluyorsa o zaman mümkün olduğunca şut çekilmesine izin verilmeyecekti.

Özellikle büyük maç statüsünde değerlendireceğimiz karşılaşmalarda Fenerbahçe bunu başarıyla gerçekleştirdi.

Dünkü Rizespor karşısında kalesine çekilen ilk şutun gol olması bize sezon başlangıcı hatırlattı.