Nazlı Mengi

Öyle bir noktaya geldik ki değil evlilik hayal etmek, “evlenme” kelimesini duyunca bile saçlarım dikeliyor, koşarak uzaklaşmak istiyorum!

Büyük bir aşkla evlenen ve ömürlerini bir arada geçiren anneannemle dedemi düşünüyorum, bütün çocukluğum onlarla geçmesine rağmen bir sefer seslerinin yükselmesini bırakın tartıştıklarına bile şahit olmadım. Birbirlerini hiç üzmediler ve aralarındaki saygıyı, sevgiyi hiçbir zaman kaybetmediler. Karşılıklı oturup çay içmekten bile mutlu olan, hayatlarını omuz omuza verip tek yürek olarak geçiren bir çifti. Benim hayalimdeki evlilik de onlarınki gibi oldu hep...
“Hayal” mi dedim ben? Çok afedersiniz! Artık öyle bir noktaya geldik ki değil evlilik hayal etmek, “evlenme” kelimesini duyunca bile saçlarım dikeliyor, koşarak uzaklaşmak istiyorum! Hem çevremde duyduklarım, gördüklerim, hem de magazin aleminde hepimizin şahit olduğu ilişkilerin ve evliliklerin hali “içler acısı” boyutunu bile atlamış vaziyette!
Çok mutlu ve birbirlerine sadık görünen çoğu da tanınmış çiftlere bir bakıyorum; adam karısını aldatmış ayrılıyorlar. Bir başkası garsoniyer tutmuş, karısı “Ne harika bir kocam var” diye saf saf takılırken o, saman altından su

Benim gibi Livaneli sevdalıları bugünlerde bayram havası yaşıyor. Zülfü Livaneli, tam dokuz yıl aradan sonra yepyeni şarkılardan oluşan “Gökkuşağı Gönder Bana” albümünü çıkardı geçen günlerde

Çıktığı günden beri dinlemeden duramıyorum. Şarkılar yepyeni ama ileride onların da diğer Livaneli şarkıları gibi birer klasik olup, konserlerde onbinlerce kişi tarafından hep bir ağızdan söyleneceklerini düşündükçe heyecanlanıyorum. Geçen yaz gittiğim Livaneli konserinde yeni albümün habercisi olarak söylediği “Ege” şarkısında çok keyiflenmiş; “Çocuk Kalbim Seni Söyler” korosundan minik solistlerin söylediği “Haberleri Açma Baba”da ise kendimi tutamayıp ağlamıştım.
Albüm de aynı böyle işte; dinlerken bazen içim umut ve mutlulukla doluyor, bazen ise hüzünlenip düşüncelere dalmış buluyorum kendimi.. Ferhat Livaneli’nin müzik direktörlüğündeki “Gökkuşağı Gönder Bana” insanı bambaşka dünyalara götürüyor, bugüne kadar ki tüm Livaneli şarkılarında olduğu gibi..
Bu arada Zülfü Livaneli bir hayli kilo vermiş ve yeni haliyle gençlik yıllarına dönmüş resmen. O’nu hep böyle sağlıklı ve dinamik görmeyi diliyorum.. Hep dediğim gibi; sonsuza kadar Livaneli!..

DiVAN PUB’IN DÖNERi Mi DEDiN?
“

Hayvanlara yardım etmeyi, duyarlı olmayı bırakın; onlara acımasızca işkence eden insanlar var hâlâ. Bu nedenle; medya gücü olan isimlerin hayvanları korumak adına yaptıkları her şeye saygım sonsuz

Ajda Pekkan, Ömür Gedik gibi hayvansever ünlülerin hayvanlarla ilgili projelerde yer almalarını, yaptıkları açıklamalarla hayvanlara karşı duyarlı olunması gerektiğinin altını çizmelerini, kısacası bu konuda mesai harcamalarını takdirle izliyorum.
Her zaman dediğim gibi hayvanlara yardım etmeyi, duyarlı olmayı bırakın; onlara acımasızca işkence eden insanlar var hâlâ. Bazen internette öyle videolar, gazetelerde öyle haberler görüyorum ki, değil izlemek veya okumak bir an bakmaya bile ruhum el vermiyor. Hayvanlara eziyet edenlere insan demiyorum, onlar iğrenç birer canavar! Bu nedenle; medya gücü olan isimlerin hayvanları korumak adına yaptıkları her şeye saygım sonsuz.
Hülya Avşar, Pekkan ve Gedik için “Sanki tek hayvansever onlarmış gibi ahkam kesiyorlar. Bizim de evimizde hayvan var biz de seviyoruz. Kimin kürk giyip, giymeyeceği onlara kalmadı” demiş.
Kürk konusunu ayrı bir tarafa koyalım. Zira kadınların giyim kuşam zevki uğruna katledilen, diri diri derisi yüzülen,

Herkesin bildiği, yıllarca televizyonlardan izlediği, kitaplarını okuduğu Aytunç Altındal’ı kaybettik. Ama o benim için bir de Aytunç Amca’ydı...

Ambulans uçakla İsviçre’den İstanbul’a geldi kısa zaman önce... İçimde küçük de olsa bir umut vardı “Belki bir mucize olur ve sağlığına kavuşur” diye, “Belki yine neşeli akşam yemeklerinde birbirinden ilginç ve dinlemesi heyecanlı anılarını anlatır” diye...
Hani iyileşmesi için hiç umut kalmamış hastalar yeniden hayata döner ya bazen, işte onu bekledim içten içe. Mucize gerçekleşmedi ne yazık ki ve yeri asla dolmayacak çok değerli bir insanı; Aytunç Altındal’ı kaybettik...
Pazartesi gecesi Habertürk’te Pelin Çift’in sunduğu “Öteki Gündem”, Aytunç Altındal anısına, onun katıldığı bölümlerden oluşan bir kolajı yayınlandı. Sanki o an gerçekten o stüdyodaymış gibi, sanki hiç gitmemiş gibi pür dikkat izledim onu, her soruya bir an bile duraksamadan verdiği ezberbozan, “Bu kadar çok şeyi nasıl aklında tutabiliyor, her konuda bu kadar çok şey nasıl bilebiliyor?” dedirten cevaplarına yine hayranlıkla ve derin bir saygıyla bakakaldım.
Bir daha onu göremeyeceğimi, dinleyemeyeceğimi, ayrılırken “Aytunç Amca kendinize dikkat edin,

Hayata dair ders veren sözleri okumak; en keyifsiz anlarda bile moralimi hemen yükseltir, tekrar güç ve enerji toplarım

Twitter’da Oprah Winfrey’in fan sayfasında bana olduğu gibi size de kendinizi iyi hissettireceğine inandığım sözlerden seçtiklerime bir göz atın...
* Anne babanızı sevin; büyümekle o kadar meşguluz ki çoğu zaman onların da büyüyüp yaşlandığını farketmiyoruz.
* Mükemmel anı beklemekten vazgeçin. İçinde bulunduğunuz anı mükemmel yapın!
* Her şeyi anlamaya çalışmayın. Bazen anlamadan sadece kabul etmek gerekir.
* Kendinize dürüst olun çünkü size karşı çok az kişi dürüst olacaktır.
* Yanlış kişinin gitmesine izin vermezseniz doğru kişiyi asla bulamazsınız!

“Merhamet” dizisinin müziği her dinlediğimde ruhuma, kalbimin derinine öyle bir işliyor ki, dünyadan kopuyorum

Sadece dizi yayınlandığında dinlemekle kalmıyor, normal zamanda da açıp müziği dinliyorum uzun zamandır.. İlk duyduğumda hemen “Bu muhteşem müziği kim yapmış?” diye bakmıştım.
Hayatını müziğe adamış duayen müzisyen Ferhat Livaneli’nin adını görmek beni hiç şaşırtmamıştı. Gerçek anlamda hayranlık ve büyük saygı duyduğum bir sanatçı Ferhat Livaneli; konserlerde çaldığı gitarının sesi kulaklarımdan hiç silinmez. Bu yıl ki “Altın Kelebek”te “En İyi Dizi Müziği” ödülünün Livaneli’ye verilmesi çok hakkaniyetli bir karar olmuş.

iDDiALI OLAYIM DERKEN!

Christina Aguilera’nın söylediği “Hurt”; gelmiş geçmiş en etkilendiğim şarkılardan biriyken bir gün onu duyduğumda travma geçireceğim hiç aklıma gelmezdi!
“Bu Ne Ya” şarkısıyla güzel bir çıkış yapan Ece Seçkin; Altın Kelebek’te de ödül almış tebrikler, ayrıca hali tavrıyla da çok sempatik geliyor bana ama iş bir “canlı yayında canlı şarkı okumaya gelince” orada bir durup düşünmek gerekiyor maalesef! Okan Bayülgen’in programında; güçlü sesiyle dünyayı sallayan Christina Aguilera’nın söylenmesi en zor parçasını seçip

“Veliaht” programında Nükhet Duru’nun bir yarışmacıyı ezmelere doyamayışı kulağımdan gitmiyor. Oysa milyonların karşısında kimsenin kimseyi rencide etme hakkı olmamalı, eleştiri insanları küçük düşürmeden de yapılabilir

“Veliaht” programının bir bölümünde Nükhet Duru’nun Hande Yener’le birlikte yarışan Elif Kaya’yı eleştirirken; “Güzelliğini modellikte ya da oyunculukta mı kullansan diyorum, belki bir gün mucize yaratırsın ama yaşın da 27 bu saatten sonra beni kesmez” cümleleriyle genç ve hevesli bir yarışmacıyı ezmelere doyamayışı kulağımdan gitmiyor.
Bir sonraki hafta yarışmacının performansını beğendiğini ve gaza getirmek için ağır konuştuğunu söylediyse de; milyonların karşısında kimsenin kimseyi rencide etme hakkı olmamalı, eleştiri insanları küçük düşürmeden de yapılabilir. En yetenek yoksunu yarışmacılara bile nezaketle yaklaşan, kimsenin onurunu zedelemeyen “O Ses Türkiye”nin jüri üyelerini biraz izleseler iyi olur.

Hande Yener çok tatlı!
Hande Yener’in veliahtıyla aynı kostümleri giymesi, ona büyüklük taslamak yerine sahneye iki
arkadaş gibi çıkması çok sempatik duruyor, Yener’in bu mütevazı hali çok tatlı. Bu yarışmanın en izlenesi ikilisi de onlar

Kendim maskeli bir Hayalet olduğum halde attığım bu başlık size çelişkili gelebilir dostlar ama bahsettiğim maske başka

Benim derdim; gerçek benliğini, karman çorman ruhunu maskeler ardına saklayıp karşısındakileri kandıranlarla... Bazen dünyanın en iyi kalplisi, en tatlısı, en içteni sandığın kişilere bir bakıyorsun; kontrollerinin zayıfladığı veya çıkarlarına ters düşen bir anda içlerinden o ana kadar görmediğin, tanımadığın bambaşka bir kişilik fırlayıveriyor.
Böyle durumlarda şaşırıyorum ister istemez; neden herkes rengini baştan belli etmez ve olmadığı biri gibi davranır ki? Her birimizin ne olduğu er ya da geç ortaya çıkacakken...
Bir de duygularını açık etmeyi kendine yediremeyenler var. Karşısındakine bir şeyler hissettiğini, önemsediğini kabul etmek istemeyenler... Paylaşılınca güzelleşen hisleri egosuna kurban eden, maskesini takıp cool’u, “Ben kimseyi takmam, sadece takılırım”ı oynayanlar. Etraf maskelilerle dolu...
Karşındakinin gösterdiğinden başka bir yüzü olduğunu sezdiğin anda uzayacaksın arkadaş! İnsanlara ikinci bir şans verme fikrine sıcak bakmıyorum artık. Çünkü durup da bir şeyleri düzeltmeye karar verdiğin, “Dur bir daha deneyeyim” dediğin an