Cemal Ersen

Biz bu olimpiyatı niçin yapmak istiyoruz? Neden milyarlarca dolar para harcamayı göze alıyoruz?
Sırf Türkiye’nin prestiji için mi? Olimpiyatı almak ülkenin uluslararası itibarını mı yükseltecek?
Yoksa Sayın Başbakanın “Bugüne kadar nüfusunun çoğunluğu müslüman olan hiçbir ülke olimpiyat düzenleyemedi” vurgusu mu yatıyor onca çabanın altında?yönetenlerin gerekçesi ne olursa olsun, Türkiye’nin olimpiyat düzenlemek istemesinin temel sebebi, sporda geri kalmışlığımızı, tesiste fakirliğimizi, organizasyonda eksikliğimizi gidermek olmalı.
Dünyanın en önemli spor organizasyonunu böyle algılayabiliyorsak ne âlâ..olimpiyata ev sahipliği yapacaksa, önümüzde sekiz yıl var. Bu süreçte alt yapı, tesis, ulaşım, konaklama gibi denklemleri çözebiliriz.
Ya sportif başarı?
Olimpiyat tarihine baktığınızda aynı tablo ile karşılaşabilirsiniz.
Organizasyon her nerede düzenlendi ise o ülkenin sporda patlama yaptığını görebilirsiniz. Seul, Barcelona, Atlanta, Sidney, Pekin ve nihayet Londra.

Ligi erken başladığı için fizik olarak daha hazır olması ve suni zemin dışında hiçbir avantajı olmayan Kuopion’un Bursaspor’a rakip olması mümkün değildi. Skor sürprizdi. Kaza golü keyfimizi kaçırsa da, rövanşın çok farklı koşullarda oynanacak olması, temsilcimizin garantisi idi.
Ertuğrul Sağlam’ın hafta boyu işlediği konu bu idi. Hem teknik kapasitesi, hem oyuncu kalitesi olarak kıyaslanamayacak bir rakibe karşı yapılması gerekenleri anlatırken, deneyimli teknik adamın fazla zorlandığını sanmıyorum. Mesajı alması gereken oyuncuların da hakeza!
Başlama düdüğü ile birlikte gol için gösterdiği iştah, Bursaspor’un turu ne kadar istediğini, Kuopion’un işinin ise ne kadar zor olduğunu anlatmaya yetti. Geçen hafta Finlandiya’da oynanan maçın tartıda ölçü olamayacağı 36 dakikada belli olduğunda, Kuopion’un gardı çoktan düşmüş, Bursaspor turu cebine koymuştu bile.

KuPS’un yapacağı bir şey yoktu
Musa, Pinto, Batalla ve Hakan ile denemelerinden sonuç alamasa bile Bursaspor’un tuttuğunu koparacak bir rakip olduğunu anladığında, Kuopion’un yapabileceği fazlaca bir şey kalmamıştı. Bu arada Romen hakem Tudor’un hakkını verelim. İbrahim’in attığı ilk goldeki karambolü çözebilmek

“Çok değil, 7-8 yıl önce halter milli takımı uluslararası bir organizasyona giderken ortalık ayağa kalkardı.Naim’in Leonidis’i kaç kilo ile geçeceği, Halil’in kıracağı rekorlar, Hafız’ın yine sıfır çekip çekmeyeceği, Fedail’in sürprizleri, Erdinç’in takıma katkısı konuşulurdu.Rusların son durumu, Çinlilerin yeni sporcuları merak edilirdi.Her antrenman takip edilir, Cuma son çıkışlarına bakarak kimin ne derece yapacağı kestirilirdi.Acaba şimdi kaç kişi biliyor Halil Mutlu’nun sakatlığını, kimler sorguluyor Taner Sağır’ın son anda kadrodan çıkarılışını?İnsanlar milli takım sporcularının kaçını tanıyor?Bu çocukları hangi antrenörler çalıştırıyor?..Halter Federasyonu Başkanı’nın adı ne?Türk halkı bağrına bastığı haltere şimdi mesafeli duruyor.Rahmetli Arif Nusret Say’ın ise yattığı yerde kemikleri sızlıyor.”

Bu satırlar 5 yıl önce aynı sütunlarda yer bulmuştu.
2004 yılında siyasetin spor yönetimlerine de el atmasıyla başlayan süreç kısa sürede olumsuz etkilerini göstermeye başlamış, Türk halteri tepe taklak olmuştu.
Tarihin en büyük haltercisi Naim Süleymanoğlu’nun jübilesi, Halil’in tatsız vedası, Fedail Güler, Sunay Bulut, Erdinç Aslan gibi

Finlandiya’nın vasat takımlarından Kuopion karşısında favori gösterilmesine karşın Bursaspor’un en büyük dezavantajı alışık olmadığı bir zeminde mücadele etmesiydi.
UEFA Avrupa Ligi’ne giden yolda iki ön eleme turunu geçen, ancak kendi liginde son sırada bulunan Kuopion ile temsilcimiz arasındaki kalite farkı tartışılmaz. Kuopion Süper Lig’deki herhangi bir takımdan daha iyi değil. Tek avantajı fizik olarak daha hazır olması. Kuopion’un kendi yarı alanından uzun toplarla çıkmaya çalışması lehimize görünse de, aynı zemin daha teknik bir takım olan Bursaspor’u maç boyunca zorladı. İlk yarım saatlik bölümde orta alanı Batalla ve N’Diaye ile hızlı geçen, sağ kanadı İsmail-Basser ikilisiyle etkili kullanan Bursaspor, ciddi gol pozisyonları da üretti. 15 dakika içinde Pinto, N’Diaye ve İsmail skoru değiştirecek fırsatlar buldu. Lakin son vuruşlardaki yetersizlik Bursaspor’un skor üstünlüğünü yakalamasını engelledi. Bu arada kaleci Hilander’in de hakkını teslim etmek gerek.
Bu bölümde Ozan’ın neredeyse hiç ortalıkta görünmemesi, hemen arkasındaki Hakan’ın yeterince katkı sağlayamaması yeşil-beyazlı ekibin hücum organizasyonlarını aksattı. Kuopion ilk yarının son çeyreğinden

Siyasi partiler, özellikle de iktidarda bulunanlar halkın nabzını tutmak adına belli dönemlerde kamuoyu anketleri yaptırırlar.
Ak Parti kurmayları bunlardan birini hafta içinde Başbakan Recep Tayyip Erdoğan’a sunmuşlar.
Sabah gazetesinin haberine göre araştırmanın amacı, hükümetin izlediği politikalara vatandaşın verdiği tepkiyi öğrenmek imiş. Ankette siyasetten Özel Yetkili Mahkemeler’in kaldırılmasına, Türkiye’nin Suriye politikasından Fettullah Gülen’in ABD’den geri dönmesine değin pekçok soru yer almış.
Öyle ya, ÖYM’lerin kaldırılma kararı kime ait? Hükümetin ilgili bakanlığına.
Türkiye’nin dış politikasını, özellikle Suriye ile ilgili süreci kim yönetiyor? AK Parti İktidarı.
Gülen’e dön çağrısını kim yaptı? Bizzat Başbakan Erdoğan.
Darbeleri soruşturan ve askeri vesayete karşı çıkan kim? Ak Parti hükümeti.

Geçen sezon sakat ve cezalı olduğu maçlar dışında Şenol Güneş’in vazgeçemediği tek isim artık Trabzonspor’da yok. Tüm hücum organizasyonlarını onun üzerinden planlamak Burak Yılmaz’ı gol krallığına taşımış olsa da, bu oyun sisteminin Halil, Volkan, Henrique ve Olcan gibi isimlerden istenilen verimin alınmasını engellediği bir başka gerçekti.

Yeni sezonda Güneş’in elindeki alternatifleri nasıl kullanacağı önemli. Hazırlık maçları kimin ne yapabileceğini görmek açısından önemli. Hollanda kampında kafasındaki ideal kadroyu oluşturmak için Güneş’in farklı arayışlara girmesi son derece doğal. Onur’un tıpkı iki sezon önceki gibi kaleyi Tolga’dan kapabilmek için olağanüstü çaba göstermesi dikkat çekici. Savunma Bamba ile güçlendi, ancak Giray ile uyumu için zamana ihtiyaç var. Dünkü Standard Liege maçında bu zaaf fark edildi. Bamba’nın ilk günden liderliği soyunması sakıncalı. Savunmanın solu hâlâ sıkıntılı. Ferhat - Cech ikilisi yeterli olmayabilir. Yeni transferlerden Soner’in formayı kapabilmesi özelliklerini kullanabilmesine bağlı, bunu yapabilir. Geçen yıl kiralık gittiği Gaziantepspor’daki performansıyla dikkat çeken Sapara, doğru yerde oynatıldığı vakit takımın hücum

Bu kadar çatlak sesin arasında aklı başında tek değerlendirme Trabzonspor kaptanı Tolga Zengin’den geldi.
Burak Yılmaz’ın Galatasaray’a transferi sonrası iki kulübün yöneticileri birbirlerini ağır ifadelerle suçlarken, Tolga “futbolcunun derdinden futbolcu anlar” misali tartışmalara nokta koyacak bir değerlendirme yaptı:
“Genç bir kardeşimiz. Bu forma için ter döktü. Kendisinden Trabzonsporluluk beklemeyin. O profesyonel bir futbolcu, tepki göstererek bir yere varılamaz.”
Ağzına sağlık Tolga.
Son açıklaması dışında transferi sürecindeki söylemleri ile eylemleri çelişki yaratsa da, Burak da diğerleri gibi profesyonel bir futbolcu.
Üstelik renk aşkı, özveri, fedakârlık gibi kavramları yok sayan ilk isim Burak değil ki!
Trabzonspor’dan başlamak gerekirse, bu takımdan kimler gitti bir düşünün.

Hiç boşuna kafa yorup papatya falı açmayalım. Süper ligi yine Galatasaray ve Fenerbahçe forse eder, diğer 16 takım sinirden tırnaklarını yer.
Kahin olmaya gerek yok. Bakın yaptıkları transferlere.
Para ise para. Yıldız futbolcu ise âlâsı. Rekabet desen on numara.
Cim-Bom da Fener de hırs yapmış, ötekilerin ağzı açık kalmış.
Aralarındaki fark dağlar kadar.
Fenerbahçe’de Kuyt, Mehmet Topal, Hasan Ali, Egemen tamam, bombalara devam.
Galatasaray çıldırmış olmalı. Dany, Hamit Altıntop, Umut Bulut, Burak Yılmaz ve Amrabat.