Yavuz Kocaömer

Almanya’da bir süredir Milli Eğitim Bakanlığı’nın desteği ve Federal Alman Tekerlekli Sandalye Sporları Federasyonu işbirliği ile bir program uygulanıyor . Okullarda bir gün seçilerek tekerlekli sandalyeli basketbolcular bu okulu ziyaret ediyorlar, orada engelsiz çocuklarla sandalyeye oturarak birlikte basket oynuyorlar. Hamburg’da başlatılan program çerçevesinde böylece engelsiz gençlerin de tekerlekli sandalye basketboluna ve engelliler sporuna olan ilgisi arttırılmaya çalışılıyor. Hamburg’daki okuldan 11 yaş grubundaki öğrencilerden bazılarının söyledikleri:
-Tekerlekli sandalyede spor yapabilmeyi çok enteresan buldum. Büyük keyif aldım. (Daniel)
-Tekerlekli sandalyede oturup basket oynamak benim için çok güzeldi. Kuralların da zaten yürüyen basketboldan farkı yok. (Vipge)
-Ben bu deneyim sırasında yürüyen bir basketbolcunun tekerlekli sandalyede oturan bir basketbolcundan daha iyi olmadığını öğrendim. (Matthias)
-Tekerlekli sandalyeyi kullanmak harikaydı. Yaptığımız 10 dakikalık maç beni çok etkiledi. (Jonatan)
-Hiç bilmediğim bir spor dalında bilgi edinmek beni çok mutlu etti. Tekerlekli sandalye basketboluna geçebilirim. (Andreas)
Bizde ise; Özürlüler Yasasının

Türkiye‘de sporda üç ana kurum var. T.C. Başbakanlık Gençlik ve Spor Genel Müdürlüğü, Türkiye Milli Olimpiyat Komitesi ve Türkiye Milli Paralimpik Komitesi. Bu üç kurumun uluslararası arenada uyumlu bir şekilde çalışması sağlanmadığı sürece, Türkiye’nin İstanbul’da olimpiyatları düzenleme şansı yok. Bunun için de yapılması gereken, bu kurumların başında olanların kişisel hırslarını bir kenara bırakarak uyum içinde çalışmalarını sağlamak. Burada da görev, Spordan Sorumlu Devlet Bakanlığı’na düşmektedir. Unutulmaması gereken husus şahısların geçici, kurumların devamlı olduğudur.
Türkiye Milli Paralimpik Komitesi, T.C. Başbakanlık Gençlik ve Spor Genel Müdürlüğü ile tam bir uyum içinde çalışmaktadır. Aynı şeyleri Türkiye Milli Olimpiyat Komitesi ile olan çalışmalarda görmek mümkün değildir. Türkiye Milli Olimpiyat Komitesi’nin gerek Gençlik ve Spor Genel Müdürlüğü ile gerek Türkiye Milli Paralimpik Komitesi ile ilişkileri en alt düzeydedir. Bunun nedenleri ise spor kamuoyunca bilinmektedir. Sadece kaleme sarılıp anlamsız açıklamalar göndermek, kişisel hırslara kapılmak yerine, kurumların birlikte Türkiye’yi nasıl temsil edeceği, Türk sporuna nasıl katkıda bulunacağını tartışmak

Sistemin olmadığı yerde, hangi konuda olursa olsun, insanların yaşaması ve diğer gereksinimlerinin yanında spor yapması tesadüflere kalmıştır. Bundan seneler evvel Frankfurt’ta Alman Olimpiyat Merkezi’ni zamanın spor bakanı ile birlikte gezerken şöyle bir olay yaşadık.. Duvarda yaklaşık 3x2 metre ebadında bir tahta asılı idi. Ne olduğunu sorduğumuz da, o zamanki Alman grekoromen ağır sıklet güreşçi Himmel’in dünyanın en hızlı güreşçilerinden bir olduğunu, ancak belinin zayıflığı dolayısıyla finalde Rus rakibine hep yenildiğini öğrendik. Bunun üzerine Alman bilim adamları araştırmalar yaparak bu tahtayı ortaya çıkarmışlar ve bu güreşçi her gün bu tahtaya bağlanarak yaptığı idmanlarla 6 ayda belinin kaldırma gücünü yüzde 30 arttırmış. Bunları zamanın spor bakanına tercüme ettiğimizde kendisi yavaşça kulağıma eğilerek “Aman Yavuzcum, senin bu adamlarla aran iyi. Şu masanın ölçülerini alda bizim güreşçilerde kullansın” demişti. Yani biz sisteme, araştırmaya çok da önem veren bir spor teşkilatına pek sahip olamadık.

İzmir İl Müdürü
Zaten İzmir Gençlik ve Spor İl Müdürü Sabri Sadıklar’da 26- 28 Kasım 2008’de Ankara’da yapılan Spor Şurası’nda bakın neler söyledi:(Tutanaklardan aynen

13 yıldır engelliler sporu ile iç içeyim. Bu süre içinde, 81 ilin Gençlik ve Spor İl Müdürlerinin bir kısmı ile tartışmalarım oldu. Gördüm ki Gençlik ve Spor İl Müdürlerimiz çoğunlukla engelliler sporuna acıma hissi ile yaklaşıyor. Turnuvalarda gözyaşı dökenleri de gördüm. Bunlar genel anlamda sporun ne olduğunu bilmeyen, hasbelkader o mevkilere gelmiş insanların davranışı.
Bir il müdürüne, o ilin engelliler basketbol takımını antrenmanlara götürmesi için minibüs tahsis etmesi konusunda ricada bulunduk. Bir süre sonra kulüp başkanı arayarak, “Bizi salona götürüyorlar ama sandalyelerimizi minibüse koymuyorlar” dedi. İl Müdürünü aradık, verdiği cevap fıkra gibiydi. “Yavuz Bey, sandalyelerin tekerlekleri minibüsün koltuk kaplamalarını yırtıyor.” Yine de kibarca “Bir kalın muşamba örtmekte mi aklına gelmedi müdürüm?” dedik.
Bir başka ilimizde engelliler spor salonu var. Üzerinde öyle yazıyor. Orada engellilerden başka herkes spor yapıyor. Zemininde yürümeye kalksanız, dikkat etmezseniz ayağınız burkulur.
Aynı ilde, Uluslararası Şampiyonaların dışında öncelikle engellilerin kullanımına tahsis edilen salon, engellilere uygun hale getirildi. Ama o ilin takımlarından birine verilen

24 Haziran 2008 tarihinde “Başarılı Sporculara Aylık Bağlanması ile Devlet Sporcusu Unvanı Verilmesi Hakkında Kanun” TBMM’de onaylanarak yürürlüğe girdi.
Kapsam maddesinin bizi ilgilendiren kısmı şöyle: “Bu kanun, müsabakaların yapıldığı dönem itibarıyla Uluslararası Olimpiyat Komitesi (IOC) tarafından olimpik, paralimpik ve defolimpik spor dalları içinde kabul edilmiş spor dallarının büyükler kategorisinde; olimpiyat oyunlarında, Dünya veya Avrupa Şampiyonalarında ferdi ya da takım sporlarında derece alan amatör sporcular ile bunların ölümü halinde bakmakla yükümlü oldukları eş ve çocuklarını ve takım halinde Olimpiyat ve Dünya Şampiyonu olmuş amatör sporcuların Milli Takım Teknik Direktör ve antrenörlerini kapsar.”
Yasa hazırlanırken, Gençlik ve Spor Genel Müdürlüğü Hukuk Bölümü telefonla bizi aramış, kendilerine durumu anlatmıştık. Buna rağmen yasa yine eksik çıktı. Bir kere Uluslararası Olimpiyat Komitesi tarafından kabul edilen Paralimpik ve Defolimpik spor dalları yoktur. Dünya’da Paralimpik Sporlar, Uluslararası Paralimpik Komitesi’ne bağlıdır. Yarın, öbür gün bu kanunun uygulanacağı bir olayda, örneğin; tekerlekli sandalye basketbolu veya tekerlekli sandalye masa

Türkiye Milli Paralimpik Komitesi 2009 yılına hızlı girdi. Kore Paralimpik Komitesi ile imzalanan ikili anlaşma gereği, önümüzdeki aylarda Kore’den masa tenisi ve okçuluk konusunda en iyi iki antrenör bir yıl görev yapmak üzere Türkiye’ye gelecek. Ayrıca Koreli gençler Marmaris’te yapılacak Uluslararası Gençlik Kampı’na katılacaklar.
26- 27 Şubat tarihinde Uluslararası Paralimpik Komitesi’nin Atletizm Yüksek Konsey Toplantısı’na Türkiye Milli Paralimpik Komitesi’nden Genel Sekreter İbrahim Gümüşdal ve Yönetim Kurulu Üyesi Alper Kasapoğlu katılacak.
Önümüzdeki hafta Irak ve Alman Paralimpik Komitesi Başkan ve üyelerinden bazıları İstanbul’u ziyaret ederek ikili anlaşmalar imzalanmak üzere görüşmeler yapılacak.
1-4 Ekim tarihleri arasında İstanbul’da 5’nci Uluslararası Dr.Trawinski Turnuvası, Türkiye Milli Paralimpik Komitesi’nin de aralarında bulunduğu Türkiye Engelliler Spor Yardım ve Eğitim Vakfı (TESYEV) ve Türkiye Bedensel Engelliler Spor Federasyonu işbirliği ile organize edilecek. Turnuvaya, bir hafta sonra Adana’da Avrupa Tekerlekli Sandalye Basketbol Şampiyonası’nın yapılması dolayısıyla, Almanya, İngiltere, Fransa, Hollanda gibi Avrupa üst düzey takımlarının

2000’li yılların başında, zamanın Spordan Sorumlu Devlet Bakanı Fikret Ünlü, spor camiasında herkesin birbirine “kırmızı kutulu plaketler” vermesini yasaklamıştı. Çok da iyi yapmış idi. Geçtiğimiz yıla bakınca, engeli grubunda yine bir kırmızı kutulu plaket ve ödül enflasyonu yaşandı. Engelli ferdi sporcularımız veya takımlarımız elde ettikleri başarıdan sonra, hem devlet hem de özel sivil toplum örgütlerinden plaketler, ödüller aldılar. Devletimizin öngördüğü Ödül Yönetmeliği’ne göre verilen ödüller tabi ki yazımızın kapsamı dışındadır.
Aileden Sorumlu Devlet Bakanlığı 3 Aralık Dünya Engelliler Günü’nde Pekin Paralimpik Oyunları’nda madalya alan 2 sporcumuzu ( biri mazereti dolayısıyla gelemedi) Meclis Başkanımıza, Başbakanımıza götürürken, aynı yıl içinde Dünya ve Avrupa Şampiyonaları’nda dereceye giren işitme engelli sporcularımızı unuttular. Yine Türkiye’nin tarihinde ilk defa bir takım sporunda Kıtalararası Şampiyon olan Galatasaray Tekerlekli Sandalye Basketbol Takımı da aynı şekilde unutuldu. Hatta takımımızdan bir tebrik mesajını bile esirgeyen devlet büyüklerimiz oldu.

Bilgi eksikliği
Almanya’da, Pekin Paralimpik Oyunları’nda madalya alan sporcular, 2 ayrı davetle

Sayın Cumhurbaşkanımız, Başbakanımız, Spordan Sorumlu Devlet Bakanımız ve diğer sporla ilgili yetkililerimiz son aylarda belirttikleri gibi İstanbulumuz 2020 Olimpiyat ve Paralimpik Oyunları’na aday olacak. Eğer İstanbul gerçekten ( bugüne kadar olanların aksine olarak ) ciddi bir adaylık başvurusunda bulunacak ise, zaman geçirmeden Türkiye Milli Olimpiyat Komitesi, Türkiye Milli Paralimpik Komitesi, Gençlik ve Spordan Sorumlu Devlet Bakanlığı, İstanbul Anakent Belediye Başkanlığı, Başbakanlık ve Cumhurbaşkanlığı temsilcileri ile, Gençlik ve Spor Genel Müdürlüğü temsilcileri hemen bir araya gelmeliler. Ve yapılacak olan çalışmalar planlanarak yürürlüğe konulmalı. Aksi halde 2011 yılında, 2020 için adaylık başvurusu yapılır, sonra 2013 yılında yine ahlarla vahlar arasında İstanbul, Olimpiyat ve Paralimpik Oyunları’nı alamaz. Artık konuyla ilgili herkesin, devletin paralarının boşa harcanmasına göz yummadan, ciddi çalışmalar içine girme zamanı gelmiş ve geçmektedir.
Türkiye Milli Paralimpik Komitesi açısından, 2020 İstanbul Olimpiyat ve Paralimpik Oyunları’na adaylık başvurusunda, paralimpik ile ilgili konuların biran evvel çözülmesine de ihtiyaç vardır. Bunların başında tüm