13 yıldır engelliler sporu ile iç içeyim. Bu süre içinde, 81 ilin Gençlik ve Spor İl Müdürlerinin bir kısmı ile tartışmalarım oldu. Gördüm ki Gençlik ve Spor İl Müdürlerimiz çoğunlukla engelliler sporuna acıma hissi ile yaklaşıyor. Turnuvalarda gözyaşı dökenleri de gördüm. Bunlar genel anlamda sporun ne olduğunu bilmeyen, hasbelkader o mevkilere gelmiş insanların davranışı.
Bir il müdürüne, o ilin engelliler basketbol takımını antrenmanlara götürmesi için minibüs tahsis etmesi konusunda ricada bulunduk. Bir süre sonra kulüp başkanı arayarak, “Bizi salona götürüyorlar ama sandalyelerimizi minibüse koymuyorlar” dedi. İl Müdürünü aradık, verdiği cevap fıkra gibiydi. “Yavuz Bey, sandalyelerin tekerlekleri minibüsün koltuk kaplamalarını yırtıyor.” Yine de kibarca “Bir kalın muşamba örtmekte mi aklına gelmedi müdürüm?” dedik.
Bir başka ilimizde engelliler spor salonu var. Üzerinde öyle yazıyor. Orada engellilerden başka herkes spor yapıyor. Zemininde yürümeye kalksanız, dikkat etmezseniz ayağınız burkulur.
Aynı ilde, Uluslararası Şampiyonaların dışında öncelikle engellilerin kullanımına tahsis edilen salon, engellilere uygun hale getirildi. Ama o ilin takımlarından birine verilen antrenman saati gece 21.30. Yani engelli sporcular gece 01.00’e doğru evlerinde oluyorlar.
Şimdilik isimsiz!
Maçlar ise Pazar sabahı 11.00‘de. Sorduğunuzda “Biz federasyonla anlaştık”diyorlar. Federasyon bu konularla ilgilenmez ki! Hele büyük takımların maçlarını oynadığı bu salonda Pazar günü öğlenden sonra saat 15.00 - 16.00‘da yapılacak maçlar daha çok seyirci çeker, daha çok bu spora ilgi artar. Ama bunu düşünen kim? Utanmasalar sabah saat 07.00‘ye koyacaklar maçları !
Türkiye Engelliler Spor Yardım ve Eğitim Vakfı’nın (TESYEV) Çocuk Kulübü Başkanı Furkan Yılmaz boşuna, “Bu ülkede engelli olmak uzayda nefes almaktan daha zor”demedi.
Bu kez kimsenin ismini yazmadık. Bir süre bekleyeceğiz. Ondan sonra da isimleri ile, salonları ile, illeriyle bu konuları kamuoyu ile paylaşacağız. Paylaşacağız ki, bu ülkede ki sporla ilgili herkes hangi İl Müdürlerinin görevini nasıl yaptığını, verdiği sözleri nasıl tutup tutmadığını görsün.