Mehmet Tezkan

Cumhurbaşkanı’nın öngörüsü tuttu.. Siyaseti iyi okuduğu, bir adım sonrasını gördüğü, oyun kurucu olduğunu bir kez daha kanıtladı..

Kasım seçimini isteyen Cumhurbaşkanı’ydı.. Kasım seçimiyle AKP’nin yeniden iktidar olacağına inanmıştı.. Seçimin kilometre taşlarını döşedi..

Kasım seçiminde AKP’nin bir, iki hatta üç puan yükseleceği tahmin ediliyordu.. İstikrar isteyenlerin AKP’ye yönelmesi bekleniyordu..

Ama hiç kimse.. AKP’nin kurmayları dahil.. Hatta Başbakan bile AKP’nin oyunu dokuz puan yükselteceğini tahmin etmiyordu..

40.8’den 49.7’ye.. Bu nasıl oldu?

BİR: Muhalefetin bir araya gelip hükümet kuramayacağının belli olması..

İKİ: AKP’siz hükümet formülünün olmadığının görülmesi..

ÜÇ: Terörün azması.. Türkiye’nin kaosa sürüklenebileceği endişesi..

Aslında Gümüşlük sayılmaz.. Gümüşlük’ten Dereköy’e giderken sağda.. Hem ikinci el eşya alıp satıyor hem siparişle mobilya yaptırıyor, masa, sandalye, kitaplık falan, hem de hurdacılık yapıyor..

Marangozmuş.. Bodrum, Ortakent’te dükkânı varmış.. Dükkânı istimlak edilip yıkılınca Dereköy’e gelmiş, tezgâhını kurmuş..

Kurmuş ama müşterileri peşinden gelmemiş..

Ne yapacağım diye kara kara düşünürken akrabaları imdadına yetişmiş..

‘Gel sen de bizim gibi hurdacılık yap, ikinci el eşya al sat’ demişler..

***

Abi dedi; ‘Ben Niğdeliyim, hurda piyasası Niğdelilerin elinde.. Beni bu işe soktular, Allah’a şükür durumumu kurtardım.’

Yeni mekânı devasa bir arazi üzerinde.. Bir bölümüne eski su depoları, borular, inşaat demirlerini dağ gibi yığmış..

Son düzlüğe girince merak katsayısı da arttı.. Tanıyan, gören soruyor; pazar günü ne olur?

Şunun şurasında iki gün kaldı diyorum, biraz sabır..

Israr ediyorlar..

Buradan toplu cevap vereyim, valla bilmiyorum..Siyasetçileri, daha doğrusu, AKP’nin ileri gelenlerini takip ederek sonuçlar çıkarmaya çalışıyorum..

Vaat yağmurunun sağanağa dönüşmesine, göz korkutan, tehditkâr açıklamalara bakınca, galiba AKP ipi göğüsleyemedi diyorum..

***

Mesela.. AKP’nin ikinci adamı üçüncü seçimden bahsetti.. Göz korkuttu..

Üçüncü seçim demek ilkbahar demek..

Gelin meseleye tepeden bakalım..

Yorumlamak yerine durum tespitiyle yetinelim..

Bizim gibi taraf olmayan medyanın yapması gereken de bu..

İki eski ortak kavga etti.. Ortakların cemaat kanadı devleti kontrol ediyordu, parti kanadı siyasetle meşgul oluyordu..

İktidara çok yakın kadın gazeteci arkadaşımın deyimiyle; 2002 yılında AKP, devleti Cemaat’e anahtar teslimi vermişti..

Bu ne demek?

Ne yaparsan yap demek..

Onlar da yapacağını yaptı.. Onlar dediğim, Cemaat.. Muhalefet edenleri, sesini yükseltenleri, durumun farkına varanları, solcuları, kısaca kendinden olmayanları..

İngiltere’nin eski Başbakanı Blair, Irak işgali konusunda samimi itiraflar yaptı..

İstihbarat bilgileri yanlıştı dedi..

Planlamada hata yapıldığını söyledi..

Rejim değiştikten sonra olacakları göremediklerini itiraf etti..

IŞİD’in bu ortamda doğduğunu kabul etti..

Özür diledi..

Aynı tavrı Suriye politikasının mimarlarından olan Başbakan Davutoğlu da gösterebilir..

Televizyonlara çıkıp..

İster kabul etsinler ister etmesinler, acı gerçek bu..

Yeni bir terör örgütümüz daha var..Bir süredir var.. AKP çevreleri veya destekçileri kabul etmese de var..

Yerli.. Türk IŞİD’i..

İsterseniz IŞİD’in Türkiye kolu deyin.. Ne derseniz deyin..

Fark etmez..

Çünkü; Suruç’taki canlı bombacı da.. Ankara’daki canlı bombacı da bizdendi..

Bu toprakların insanıydı..

Seçimin son virajına girdik ya; istikrar kavramı dillerden düşmez oldu..

İş adamları da siyasi istikrar istiyor; işçi de, işsiz de, memur da, esnaf da, öğrenci de..

Allah’a şükür.. Kriz çıksın, ekonomi alt üst olsun, terör azdıkça azsın, canlı bombalar kol gezsin diyen yok!..

Herkes istikrar peşinde ama siyasi istikrar nasıl sağlanacak?

Tek parti iktidarıyla mı?

Güçlü koalisyonla mı?

***

Başbakan’a göre siyasi iktidarı sağlamanın tek yolu AKP’nin tek başına iktidar olması..

Büyük yazara veda yazısında..

‘Şanslıyım, çocukluğum onların mahallesinde geçti..

Yanımızdaki blokta Çetin Altan, arka blokta Orhan Kemal, az ötede Yaşar Kemal.. Bir ara üst katımızda Ahmet Altan.. Bizim mahallede kimler yoktu ki.. Yazarlar, çizerler, karikatüristler, gazeteciler, spor adamları..’demiştim..

Çok sayıda ‘İstanbul’da böyle bir mahalle mi vardı?’ sorusu geldi..

Evet vardı..

Mahalle de mahalleydi.. Kültür başkenti gibiydi..

Adı mı ne?