Mehmet Tezkan

Türkiye’de muhalefet sorunu var mı?

Evet, var..

7 Haziran - 1 Kasım arasında yaşananlar muhalefet sorunu olduğunu gösterdi.. 1 Kasım seçimi muhalefet sorunu olduğunu belgeledi..

7 Haziran’da iktidardaki partiden kopan..

Muhalefete kredi açan seçmenin beş ay sonra geri dönmesinin tek izahı var..

Seçmen muhalefetten umudunu kesti..

Seçmenin AKP’ye zorunlu dönüşünün sebebi bu; memleket sahipsiz kalacak telaşı!..

Muhalefet sorunu var dedik..

İktidar cephesinde üç farklı grup var..

Başkanlık sistemine geçilmesini isteyenler..

Davut-oğlu’nun başbakanlığında yola devam edilmesini isteyenler..

Şaşkınlar..

Birinci grupta yer alanlar, vakit kaybedilmeden içinde başkanlık sisteminin olduğu yeni anayasanın Meclis’e getirilmesini istiyor..

İstikrar için şartmış..

İkinci grupta yer alanlar, seçmene bir yığın vaadimiz var.. Yüzde 49.5’le iktidar olduk.. Yolumuza devam edelim görüşünde..

İstikrar içinmiş..

Başkanlık tartışmasının bu kadar erken başlayacağını tahmin etmiyordum..

Yüzde 49.5’le iktidar olan bir parti, o partinin genel başkanı en az altı ay, hatta bir yıl, iki yıl keyfini çıkarır diye düşünüyordum..

Başkanlık tartışmasını açıp siyaseti sıcak tutmaz, siyasi çekişmeye, kutuplaşmaya zemin hazırlamaz diyordum.

Yanılmışım..

Seçimin üzerinden 48 saat geçmeden tartışma başladı..

Milletvekilleri daha yemin etmeden..

Hükümet kurulmadan..

***

Seçimin üzerinden bir hafta geçti, hâlâ konuşuyoruz..

Galiba daha uzun süre konuşacağız..

Konuşmalıyız!.

Çünkü, dünya siyaset tarihine geçen seçim oldu.. Şöyle düşünün, seçmen 13 yıl iktidarda olan partiyi iktidardan indiriyor; muhalefete yeşil ışık yakıyor..

Öyle veya böyle muhalefet bir araya gelip hükümet çıkaramıyor..

Beş ay sonra yapılan erken seçimi beş ay önce iktidardan indirilen parti açık ara kazanıyor..

Acayip bir durum değil mi?

Bir partinin oyunu beş ayda 4.5 milyon oy artırması incelenmeye gereken bir durum değil mi?

Ağırlıklı soru şu; ee ne olacak?

Ne olacağı belli.. Bir yıl, iki yıl muhalefetsiz bir dönem yaşanacak.. İktidar partisi Meclis’te zorlanmayacak.. İstediği yasayı istediği gibi çıkaracak...

Geçen dönem olduğu gibi..

Ondan önceki dönem olduğu gibi..

Ondan daha önceki dönem olduğu gibi..

***

AKP, bu açıdan şanslı.. 2002’den beri karşısına güçlü bir muhalefet çıkmadı.. Meclis’teki sayısal üstünlüğü muhalefete imkân tanımadı.. Bu dönem de benzeri yaşanacak..

MHP kendi ayağına ateş etti;

Türk milliyetçi-lerinin partisini de..

Kürt milliyetçilerinin partisini de iyi günler beklemiyor..

İkisinin de konuşacak, haykıracak, kafa tutacak hali kalmadı..

HDP’yi resmen PKK bitirdi..

İktidar HDP’yi sırtını PKK’ya dayamakla suçluyordu ya..

Haklı çıktı..

PKK, HDP’yi sırtından bıçakladı..

HDP 1 Kasım akşamı Türkiye partisi olma şansını kaybetti.. Bırakın Türkiye partisi olmayı, bölge partisi olma özelliğini de yitirdi..

AKP’deki oy patlamasını iki gündür analiz etmeye çalışıyorum..

5 ayda 5 milyona yakın oy artışının nedenlerini sıralıyorum..

Şunu rahatlıkla söyleyebilirim.. AKP uçağının take off pozisyonu alacağı belliydi.. Ama uçuşa geçeceği tahmin edilmiyordu..

Burnunu kaldıracağı nerden mi belliydi?

Söylemini değiştirmesinden, ekonomik vaatler dizisinden, vitrinini değiştirmesinden..

Mesajı aldık, ders çıkardık demesinden.. Geriye doğru baktım.. 15 Eylül günü şöyle bir yazı kaleme almışım..

***

Herkes meseleyi anlamaya, çözmeye çalışıyor..

Sosyolojik olarak izah edilemiyor..

Siyaset bilimciler yorumlamakta zorlanıyor..

Soru şu..

Ne oldu da; AKP’nin oyu beş ayda yüzde 40.8’den 49.4’e çıktı..

Ne oldu da; AKP’nin oyu beş ayda beş milyona yakın arttı.. 18 milyon 800 binlerden, 23 milyon 400 binlere yükseldi?

Veya ne değişti?