Mehmet Tez

Popüler müzik tarihi başı uyuşturucularla derde giren ve bu yüzden hayatı değişen pek çok ünlü müzisyenle dolu. Tedavi olan kurtuldu, olmayan kaderine razı oldu



30’larımın sonundaydım. Çaresizdim. Kızgındım. Yalnızdım. O zamana kadar hiçbir konuda hiç kimseden yardım almamıştım. Bırakın yardımı, kimseden bir şey istememiştim. Her şeyi kendi başıma halletmeye çalışıyordum. Hayatımdaki baskın his öfkeydi.”
Tarkan değil. Bunu söyleyen Eric Clapton. Hani 13 Haziran’da Santralistanbul’a gelecek olan gitarist ve müzik adamı Eric Clapton’dan bahsediyorum.
Yıllar önce kokain ve eroin alışkanlığından kurtulmak için rehabilitasyona girmeden önceki ruh halini anlatıyor.

Alişan Başbakan’dan harçlık istiyor. Demet Akalın da halinden memnun görünüyor.Amerika’daki evlerin garaj ya da depo olarak kullanılan ek binaları pek meşhurdur. Buralardan dünyayı değiştiren şarkılar çıkmıştır. Bizim müştemilattan böyle bir şarkı çıkar mı acaba?


Başbakan’ın sanatçılara demokratik açılımı “müştemilat”tan başlatmasının Amerika’nın garaj kültürüyle ne alakası var demeyin. Bir başbakanın sanatçıları bir araya toplayıp açılım politikası hakkında bilgi vermesi aslında çok Amerikanvari bir halkla ilişkiler hamlesi.
ABD’nin Demokrat başkan adaylarından John Kerry ve Al Gore, kendi kampanyalarında sanatçılarla yakın ilişkiler kurarak onların kitlelerine mesaj vermeye çalışmıştı.
Bunun şahikası elbette Obama oldu. Belki Başbakan da Obama gibi onlarla iyi geçinmek istiyor. Ama fark şu: Amerika’da sanatçılar muhalefet etrafında örgütlüydü zaten. Bizimkiler ise Başbakan sayesinde bir araya geliyor.
Amerika’da son seçim kampanyası sırasında neredeyse her şehirde Obama ünlü bir müzisyenin desteğini gördü. Onuruna onlarca konser düzenlendi, bildiri yayımlandı.

Mehmet Tez beni perişan ettin. Bizim hanım senin sayfayı alıyor eline, altını çize çize bunlara da gidelim, şunlara da gidelim diye bütün etkinliklere gitmek istiyor. Bittim tükendim. Bir hafta da evde oturmalı program yaz da rahat edelim.”
Özetle talep bu. Ben üstüne geçen hafta bir de yurtdışı festivallerine gidin yazınca okurlardan bazıları iyice “çıldıray” olmuş. “Canımıza kastın mı var?” diyorlar.
Hay hay sevgili okurlar. Bu hafta evdeyiz o halde. Madem o kadar gezdiniz, dinlenmek sizin de hakkınız.
Ama şu da bir gerçek ki kadınlar dışarı çıkmak ister.

Düetler şu aralar yine pek moda. Ve düet öyle bir şey ki adamı rezil de eder vezir de. Gelin güncel ve tarihten bazı düetleri beraber inceleyelim

Yakında tek başına şarkı söyleyen kimse kalmayacak. Herkes düet yapacak. İnsanların çocuklarına Düet Can diye isim koymaya başlaması yakındır. Hem dünyada böyle bu iş hem Türkiye’de. Ama düet yapmanın da bir yolu yordamı var. Düet dediğin göreni şaşırtacak, beklemediği yerden vuracak ve “Vay be, hiç aklıma gelmezdi ama süper olmuş” dedirtecek.
İki adet sanatçı bir araya
geldiğinde bir sinerji ortaya çıkacak.
Bir ünlü isim yeni bir isme el verecek
ya da artık pek ses getirmeyen iki dev

Şahan Gökbakar (29), arabaları seviyor, Recep İvedik tiplemesiyle tanınıyor.


Cem Yılmaz (37), arabaları seviyor, Arif tiplemesiyle tanınıyor.

Rock’n Coke bu yıl yapılmıyor. Ama Avrupa ve Amerika’da “eğlence” tam gaz devam edecek. Bütçenizi şimdiden ayarlayın, yazın yurtdışına festivale gitmek sandığınız kadar zor değil

Rock’n Coke bundan sonra iki yılda bir yapılacağını açıkladı. Getirecek doğru isimlerle tarihler mi uyuşmadı, yoksa İstanbul artık kimseye uymuyor mu? Ramazan’la çakıştı diye mi zorlanılıyor, yoksa bütçe pahalı geldi Coca-Cola mı geri adım attı? Ya da herkesin bu işten sıtkı sıyrıldı, “Ne yapsak yaranamadık” deyip iki yılda bire mi düşürdüler? Gerçekten bilmiyorum. Tek bildiğim şu: Yazın en büyük festivaliydi. Her yıl yapılsa iyi olurdu. Stratejik olarak yanlış bir karar.
Ama dünyada eğlence devam ediyor. Onlarca hatta yüzlerce etkinlik ve festival var. “Bunlardan birine giderdim” diye düşündüklerimi inceledim, buraya aldım. İlla gideceğim birine. Şubat sonunda neredeyse bütün festivallerin biletleri satışa çıkmış olacak. Ve ben de kararımı vereceğim. Madem öyle gelin beraber verelim şu kararı da rahat edelim...

Deniz Alnıtemiz ve Kaan Sezgin Dinamo 103.8’de Sevginin Gücü isimli programı hazırlıyor.

Geçen hafta Sezyum ve Deniz Alnıtemiz’i sahnede canlı izledim ve düşüncelere gark oldum

Sevginin Gücü diye bir şey duydunuz mu? Kaan Sezgin (Sezyum) ve Deniz Alnıtemiz’in bir süredir Dinamo 103.8’de yaptığı program. Müzikler iyi, muhabbet kral, kayırmaca, gereksiz tıraş, seyirci/dinleyici dalkavukluğu, promosyon çalışması yok. En basitinden kimseden korku yok, endişe yok, kasma yok. Bayağı geyik var, arada ayar var. Seks var, acı var her şey var işte. Çok eğlenceli. Ve ilgi çekici. Sevgi dediğimiz nedir ki zaten...

Ne zamandır Beyoğlu’na çıkıp coşmuyorduk. “Hep aynı yerler nesini merak ediyorsun?” diyeceksiniz. Aslında yanlış da değil. Asmalımescit coşkusu tam gaz. Artık yürüyecek ve oturacak yerden sonra duracak yer de kalmamış. Cumartesi akşamı Karaköy’den Tünel’e çıkan metro ülkenin en kalabalık taşıtı oluyor. Japon turistlerden sokak çalgıcılarına herkes tıklım tıklım Tünel’e.
Şişhane hâlâ yükseliyor. Yüksele yüksele uzaya çıkacak yakında. Cihangir artık bir kafeler cumhuriyeti, bütün esnaf manavı, kasabı, bakkalı kapattı hepsi “komple” kafeci oldu.
İstiklal’de yürümek demek insanlarla ve yüksek sesli müzik kaosuyla mücadele demek. Şanslıysanız bastığınız taşın yanından fışkıran su diğer bacağınızı ıslatmaz. Ya da ara sokaklardan birinde kazılmış gizli ve karanlık bir çukura düşmeden gideceğiniz yere varırsınız. Beyoğlu’nun en sevdiğim yanı da sokakta sigara içilmesi. Açık hava burada daha cool, daha zevkli. Yine de memnunum Beyoğlu’nun gidişatından. Bir sürü müzik yapan mekan açılıyor çünkü.
Bakın ben şunları duydum...