Feyzi Hepşenkal

Çoğumuz adını bile duymadık belki. Ama “badminton” diye bir spor dalı var.
Hatta Neslihan Yiğit bu dalda, Türkiye adına Londra’da yarıştı.
Kaz tüyünden yapılma bir top ve yine hafif raketle oynanan bir oyun badminton. Tenise çok benziyor. Ortada bir file var. Topa iyi vuran kazanıyor.
Dün “Türkiye bütün çabasını atletizm için harcasa, şu kadar madalya kazanırdık” falan diye bir hesap yapmıştım hatırlarsanız.
Atletizm yığınla branşı barındırıyor içinde.
Vazgeçtim.
Hep birlikte badminton oynayalım hadi.

Olimpiyatlardan ders çıkarılması gerekiyor. Çünkü olimpiyatlar sadece sporcuların yarıştığı bir organizasyon olmaktan çok daha derin ve önemli unsurları içinde barınıyor.
Bir şehri yönetmekten tutun da, bir ülkeyi yönetmeye ve hatta dünyaya yeni bir şekil vermeye kadar her ciddi işin içinde; olimpiyatlarda olup bitenlerden bir parça var.
Örnekse İzmir.
EXPO’ya talip.
Londra Olimpiyatları, İzmir’deki EXPO ile ilgili görev sahipleri tarafından “alıcı gözle” izlendi mi acaba?

Ruhu olan şeyler önemlidir. Olimpiyatlar da öyle. Ha bire duyarsınız zaten:
Olimpiyat ruhu.
Bir olimpiyattan diğerine dört yıl vardır arada. İnsanlar bekler. Hele sporcular... Dört yıl boyunca aynı rüyayı görürler.
Olimpiyatlara katılmak önemlidir.
Kalabalık bir kafile ile katılmak ise daha önemlidir.

Kamu Personeli Seçme Sınavı sonuçlarını gördükten sonra, artık hiçbir şeye şaşırmam.
Hatta hamsi kavağa bile çıksa, sorarım:
“Neden ulu bir çınarın tepesine çıkmadı?”
Normal koşullarda sevinmek gerekir.
Genel kültür testinde Siirt’in birinci olması gerçekten müthiş.

Londra Olimpiyatları vesilesiyle bazılarının adını duyduğumuz için “Bu da nesi, yenilir mi, içilir mi?” gibilerinden bir şaşkınlık yaşama ihtimaliniz azaldı.
Örnekse...
Samoa.
Eskiden olsa çok kişi Samoa’yu, Göztepe’nin yeni transferi sanabilirdi.
Oysa biliyoruz ki Samoa, Güney Büyük Okyanusu’nda, adalar topluluğundan oluşan bir ülke. Nüfusu 200 bin dolayında.

Melik Aşık yazdı geçen gün...
CHP Yalova Milletvekili Muharrem İnce, Yalova’nın Laledere köyünde karpuz üzerine konuşurken demokrasinin hızı konusuna da misal veriyor: Seçerek kestiğinde kelek çıkarsa yenisini kesersin. Milletvekilini seçtiğinde kelek çıkarsa 4 yıl beklersin.

Hadi biz biraz daha yumuşatalım ifadeyi.
Milletvekillerine “kelek” demeyelim de, “milletin vekili olmayı hak etmeyen” falan diyelim.
Aslında ne dersek diyelim, Muharrem İnce’nin “karpuz” ile “milletvekili” arasında kurduğu benzerlik, pratikte yaşanan durumla örtüşmüyor.
Karpuzu seçerken, insanlar özgür iradelerini kullanırlar bu memlekette.

Pata pata pata... Alışkınım bu sese. Sadece ben değil, yolu Foça’ya düşen, Foça’da yaşayan herkes aşina.
Sabah yine odanın içinde uçunca helikopterler “Tamam” dedim:
“Bugün şenlik var.”
Yaptığım şu vahim hataya bak!
Helikopter bu kez tatbikat için değil, Deniz Üssü’ne giden servis araçlarına yönelik bombalı saldırının ardından havalanmışlardı oysa.

Aklın alacağı şey var, almayacağı şey var.
Torbalı Ayrancılar’da olduğu gibi, eğer bir fırıncı, ekmeği olması gerekenden 10 gram daha fazla üretmişse...
O fırıncıya 11 bin 875 lira ceza kesilmesi, aklın almayacağı şeydir.
Haklı olarak fırıncı isyanda.
Torbalı Esnaf Odası isyanda.