Cüneyt Sadıç

Sevgili Barış Atay ve Şebnem Altın, geçtiğimiz günlerde Kapadokya’yı adım adım dolaştılar. Gezerken de aldıkları notları ve çektikleri birbirinden güzel fotoğrafları sağ olsunlar benimle de paylaştılar. Her ikisi de yurdumun iyi rehberleri
arasında... Barış’la dostluğumuz onun Galatasaray benimse İstanbul Erkek Lisesi’nde olduğum 80’lerin ortasına kadar gidiyor. Barış’a, “Ben bunları bir ara toparlar yazarım, haberiniz olsun” deyince, ‘O zaman bize kahve ısmarlaman lazım’ dedi. Tamam dedim anlaştık. Geçtiğimiz hafta yazıyı okuyan okurlar, “Biz de Kapadokya’ya gidelim diyoruz ama farklı bir program bulamıyoruz” deyince, o notları okurla paylaşmanın zamanı geldi deyip, oturdum klavyenin başına... Dolayısı ile aşağıdaki programı sevgili Barış ve Şebnem hazırladı, ben yazdım. Gezmesi size kaldı. Şimdiden iyi eğlenceler...

Gün 1

Keşfe Ürgüp’ün Cemil Köyü’nden başlıyoruz. Köydeki geç dönem kilisesinin fresklerine hayran kalacaksınız. Köyün çok iyi fotoğraf veren panoraması da kesinlikle hoşunuza gidecek.

Cuma günü Nevşehir Valiliği’nin davetiyle Nevşehir-Kapadokya Tanıtım Stratejisi Çalıştayı için Kapadokya’daydım. Kapadokya Alan Başkanlığı ve Nevşehir Hacı Bektaş Veli Üniversitesi Turizm Fakültesi iş birliğiyle üniversitenin kongre ve kültür merkezinde düzenlenen çalıştay, turizm sektörünün yıldızlar geçidi gibiydi.
Açılış konuşmaları sonrası program Muharrem Sarıkaya’nın moderatörlüğünde yapılan ve Kayseri Üniversitesi Rektörü Prof. Dr. Kurtuluş Karamustafa, TUROB Başkanı Müberra Eresin, TÜRSAB Başkanı Firuz Bağlıkaya, TUREB Başkanı Suat Tural, TÜROFED Başkanı Suriri Çorabatır’ın konuşmacı olduğu panelle başladı. Sonrasında ise Turizm Meslek Birlikleri ve STK temsilcileri, seyahat acenteleri, otelciler, rehberler, turistik ürün mağazaları, ülkemizin birbirinden değerli akademisyenlerinin moderatörlüğünde, Kapadokya’ya turist gönderen her ülke için ayrı ayrı tanıtım ve tutundurma stratejilerini belirmek adına farklı salonlarda fikir ve tecrübelerini paylaştı.

27 Mayıs Diyarbakır’ın İslam ordularınca fethinin 1382’nci yılıydı. Mezopotamya’nın kaderini değiştiren oldukça önemli bir tarihtir 27 Mayıs 638, amma velakin ne hikmetse pek bilinmez.
Esasında Diyarbakır’ın ya da yedinci yüzyılda Arapların kullandığı ismi ile Amid’in fethi konusunda bildiklerimiz de gerçeklerden çok rivayete dayanmakta... Mezopotamya ya da Arap coğrafyacılarının verdiği isimle Cezire’nin fethini anlatan kaynaklarda nedense Amid’in adı hiç geçmiyor. Yılı, kimin ve nasıl fethettiği konuları ise muğlak.

El-Vakidi anlatıyor

Bu konuyu anlatan kaynaklar arasında en bilinen üçü, El-Vakidi, Belazuri ve İbn Asem el-Kufı. Bunlardan El-Vakidi’nin altı bölümlük kitabının üçüncü bölümü ‘Diyar-ı Bekir’in Fethi’ adını taşımakta. El Vakidi kitabında, Arap ordusu komutanı Iyaz bin Ganem, Amid önlerine geldiğinde, “Hicretin 17’nci senesinin 7 Cemadi’I-Ula Cuma günüydü” demekte. Bu da 27 Mayıs 638 gününe denk gelmekte, amma velakin cuma değil de

Bu hafta değerli dostum, Avusturya’nın Türkiye Ticaret Müsteşarı, Dr. Georg Karabaczek’in davetine icabet ederek, Avusturya Turizm Günleri’ne katıldım. Dr. Karabaczek, İstanbul Avusturya Lisesi mezunu. Dolayısı ile Türkiye’yi ve dinamiklerini yakından tanıyan başarılı bir diplomat. Gerek kendisi gerekse Avusturya Başkonsolosluğu Ticaret Ofisi İş Geliştirme Müdürü Eser Ergin Ünlütürk ve Avusturya Ulusal Turizm Ofisi Türkiye Sorumlusu Denise Mielniczek, iki ülke arasındaki turizmin gelişmesi için yıllardır başarılı çalışmalar yapmaktalar.

Avusturya Turizm Günleri 2021

‘Güvenli Tatil’, ‘Turizmin Geleceği’, ‘Satış ve İnnovasyon’, 17-19 Mayıs tarihleri arasında çevrim içi gerçekleştirilen Avusturya Turizm günlerinde, üç gün boyunca konuşulan konulardan sadece birkaçıydı. Avusturya’da turizm hizmetlerinin yeniden verilmeye başlandığı tarih olan 19 Mayıs’ın hemen öncesi yapılan bu organizasyonla, Avusturya turizm sektöründeki oyuncular kendilerini yabancı turizm

İki önemli bayram arasına denk geldi bu haftaki yazı. Dün, Şeker Bayramı’nın son günüydü. Çarşamba günü ise Kurtuluşumuz’un ilk adımı olan 19 Mayıs, Atatürk’ü Anma, Gençlik ve Spor Bayramı. Biri ruhlarımızı diğer duygularımızı besleyen iki bayram.

Şeker mi, Ramazan mı? 

Son yıllarda artan bir şekilde bilgi sahibi olamadan fikir sahibi olanların, ‘bayram’ın özünü anlayamadıklarından olsa gerek, adını tartıştıklarını görmek, gerçekten üzüntü vermekte... Daha önce de detaylıca yazmıştım ama özetle, bu mübarek bayram, Osmanlı’da hiçbir zaman Ramazan Bayramı olarak anılmadı. Şevval’in birinci günü başlayıp, üçüncü günü biten bayrama ecdadımız “Iyd-i Said-i Fıtr” derdi. ‘Iyd’ bayram; ‘Said’ mutlu ve ‘Fıtr’ oruç açmak anlamlarına gelmekte. Yani Türkçe karşılığı ‘Mutlu Oruç Açma Bayramı’.  Ayrıca ‘Iyd al-Sagir’ yani ‘Küçük Bayram’

...diye başlayan sonsuz cümleler kurabilirim.

Yıllardır biriktirdim…

Onun her doğum gününde,

benim her doğum günümde,

her yılbaşında,

her Şeker Bayramı’nda,

her Kurban Bayramı’nda,

her hastalandığımda,

17 günlük zorunlu istirahatin bugün üçüncü günü. “Ne istirahati, biz çalışıyoruz” dediğinizi duyar gibiyim. Ama aylardır çalışamayan biz turizmcilerin akıl sağlığımızı korumak için kendimizi “İstirahatteyiz” diye kandırmaktan başka çaremiz kalmadı gibi...
Bu zor zamanlarda el ele olması gereken turizm sektörü, ayrışmanın son noktasına gelmek üzere. Seyahat acenteleri cephesi vahim. Üyelerine pandemi sürecinde hiçbir maddi ya da manevi destek sağlamamakla suçlanan meslek topluluğu Türkiye Seyahat Acentaları Birliği (TÜRSAB), gerçekten de kurulduğundan bu yana en pasif dönemini yaşamakta...
Eskiden her bir acente kendi tur programını yaratacak, pazarlayacak bilgi birikimine sahip, turizmin dinamiklerine vakıfiken, seyahat acentesi açmak
için artık herhangi bir yeterlilik ya da lisans sahibi olmak gerekmediğinden, maliyet hesaplaması ya da tur programı planlamasını dahi bilmeyen, birkaç büyük acentenin programlarının satışına aracılık etmeyi turizmci olmak zannedenler son yıllarda sektörde

“Dünya anamızdır. Dünyaya ne kötülük olursa, oğullarına da aynı kötülük olur. Eğer insanlar yere tükürürlerse, kendi yüzlerine tükürürler. Biz bunları biliyoruz. Dünya insanlara ait değildir. İnsanlar dünyaya aittir.”
“Bir gün bakacaksınız gökteki kartallar, dağları örten ormanlar yok olmuş, yabani atlar ehlileştirilmiş ve her yer insanoğlunun kokusuyla dolmuş. İşte o gün insanoğlu için yaşamın sonu ve varlığını devam ettirebilme mücadelesinin başlangıcı olacak.”
“Toprak insana değil, insan toprağa aittir. Ve bu dünyadaki her şey, bir ailenin fertlerini birbirine bağlayan kan gibi, ortaktır ve birbirine bağlıdır. Bu nedenle de dünyanın başına gelen her felaket insanoğlunun da başına gelmiş sayılır.”
“Toprak beyaz adamın dostu değil, düşmanıdır. Beyaz
adam topraktan istediğini alınca başka serüvenlere atılır. Dünya onun anası değil, düşmanıdır. Onu yendikçe ilerlemeye devam eder. Ve yolunda giderken, babalarının mezarını geride bırakır. Buna da hiç aldırmaz. Dünyayı