The Others'UKALA ÖĞRENCİ' DEĞİL DÜŞÜNCE USTASI
'UKALA ÖĞRENCİ' DEĞİL DÜŞÜNCE USTASI
16.05.1999 - 00:00 | Son Güncellenme:
Cem Kaçmaz
Böyle buyurdu Ferhat
Uluslararası Felsefe Olimpiyatları 7 yıldır düzenleniyor. Önce ulusal düzeyde liselerarası bir yarışma yapılıyor. Dereceye giren ilk iki kişi olimpiyata katılıyor. Yarışmada 3 ya da 4 filozoftan alınmış bir paragraf ya da söz veriyorlar. Bunlardan birini seçiyorsunuz. 4 saatlik sürede bunu yazmak zorundasınız.
Batılı düşünürlerin metinlerini okuyarak hazırlandım. Aslında bu yarışmanın benim için başka bir anlamı vardı. Felsefe kulübünün etkinliklerinde birçok insan tanıdım. Ulusal yarışmada ikincilik derecesi alınca bazıları "Sen kayırıldın," dediler. Buna çok sinirlendim. Böyle olmadığını göstermek istiyordum. Bu sonuç rahatlamamı sağladı.
Okudukça değişiyor. Ama hem düşüncelerinden hem yazı üslubundan dolayı Nietzsche'yi seviyorum. Felsefeye ilgimin başlamasında Nietzsche'nin "Böyle Buyurdu Zerdüşt" kitabı etkili oldu. Okuduğumda 15 yaşındaydım ve pek bir şey anlamamıştım ama dilinden çok etkilenmiştim. Foucault'yu yeni yeni okuyorum ve okudukça seviyorum. Bir de Heidegger var.
Felsefe son dönemde bana insan hakikatini araştırmaya yönelik bir çizgi gibi geliyor. İlla kafa tutmak ya da başkaldırmak demek değil. Sakat giden birtakım işler varsa... Aşkın (ya da metafizik) olanın aslında öyle olmadığını iddia eden bir düşünce üzerine bina edilmiş bir toplumsal hayatta yaşıyorsak... İşte bunun böyle olmadığını hissettirdikleri zaman heyecan duyuyorum. Bu durumda felsefe bir hobi olmaktan çıkıp yaşam ereği haline geliyor.
Hala bir lise öğrencisiyim ve aslında biraz komik müfredatlar okuyoruz. Dolayısıyla çelişkiler doğuyor. Öğretmenler tarafından ukala öğrenci olarak görülüyorum. Gerçekten ilgilendiğimi değil de kendime bir kılıf bulduğumu düşünüyorlar.
Hayır ama sınıfta yaptığımız münazaralarda çok eğleniyorum. Filozofun karşısına hangi konuyla çıkalım diye çekinceleri var. En son "Petrol enerjisi mi daha iyidir güneş enerjisi mi?" diye bir konu bulmuşlar nasıl olsa bu konuda konuşamaz diye.
Eskiden daha ilgiliydim. Felsefe işin içine girince daha temkinliyim. Bu yüzyılda yaşamış çok önemli isimler var. Bunlarla hesaplaşmadan politika yapmak çok mantıklı gelmiyor. Ama bu "sessiz çoğunluk" meselesiyle çok dalga geçmiştim zamanında. Baudrillard'ın bir kitabında yaptığı "Sessiz çoğunluk konuşmaz, tepkisizdir, kendi içine dönük yaşayan kitledir," tanımını seçim kampanyasında kullanıyorlar.
İstanbul'da birçok lisede felsefe kulübü var. Bu kulüpleri bir araya getiren bir platform kurduk. Çünkü müfredattan yola çıkarak felsefe yapmak mümkün görünmüyor. Bürokratik engeller bizim de önümüzü tıkıyor. Bakanlık kadroları sıcak bakmıyor. Özel okullarda seminerler yaptık. Ancak devlet okullarında engel çıkarıldı. Ancak katıldığımız uluslararası yarışmalarda bir ödül kazanınca önemli hale geliyoruz. Türkiye adı işin içine girince kahraman oluyoruz. Bu konuda bir samimiyet yok. Bugün kahraman gibi gösterilmekten rahatsızlık duyuyorum.
Felsefe okumayı düşünüyorum. Tabii önümde bir ÖSS engeli var. ÖSS'yi kazanmak için mecburen dersaneye gitmek gerekiyor. Üniversite sınavına hazırlanan arkadaşlara "Bu yıl aşık olmayacaksın ve kitap okumayacaksın," demişler. Bu da 1.5 yıl kadar hayatı askıya almak demek.
Özellikle rock müzik dinlemeyi severim. Pink Floyd, Led Zeppelin en sevdiğim gruplar.İşte dünya üçüncüsü olan yazı...
