Güneri Cıvaoğlu

Hillary Clinton coşkulu kalabalığa sesleniyor: “Trump’ı baş komutan olarak görebiliyor musunuz?”

Onu dinleyen kalabalıktan, “Hayır” uğultusu...

Tekrar sesleniyor.

 “Nükleer füze atabilen ama tweet ataması kısıtlanmış bir Başkan...”

Kalabalıktan yükselen kahkahalar...

Trump artık topun ağzında.

1800 yılındaki seçimde ABD Başkanı John Adams 138 seçiciden 65’inin oyunu alabilmişti.

Cumhuriyetçi Parti adayı Thomas Jefferson ise 75 oy...

John Adams sonucu kabullenerek çiftliğine çekildi, siyaseti bıraktı.

Thomas Jefferson ABD’nin 3’üncü Cumhurbaşkanı olarak göreve başladı.

Böylece 220 yıldır devam eden başkanların “barışçıl olarak” görevi devretmeleri/devralmaları geleneği başlamış oldu.

Trump bu demokratik geleneği bozan ilk Başkan.

Gerçi “20 Ocak’ta Beyaz Saray’dan çekileceğini ve bunun düzenli bir geçiş olacağını” -nihayet- açıkladı ama çok geç...

Dilimizdeki “Basra harap olduktan sonra” söylemini hatırlayın.

Hıristiyanlık, Anayasa, siyasi etik, demokrasi, ceza hukuku açılarından yüksek tansiyonlu tartışmalar... ABD demokrasi tarihinde belki de çok uzun süredir bir “ilk...”

Önce...

“Hıristiyanlıkla” başlayalım:

.....................

Yeni Ahit,

Mark 8: 36’da
bize sorar:

“Bütün dünyayı ele geçirip ruhunu kaybederse bir insana ne faydası olur?”

İsrail’le yeni bir sayfa mı?

Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan cuma namazı çıkışında gazetecilere İsrail için “Gönlümüz arzu eder ki onlarla da münasebetlerimizi daha iyi bir noktaya taşıyalım” dedi.

Aynı konuşmada “İsrail’le istihbarı münasebetlerimiz zaten kesilmiş değil” diye vurguladı.

İki ülke arasında “istihbarı ilişki” varsa ve sürüyorsa bu bile zaten tek başına önemlidir.

“Derinliği” gösterir.

“Vitrindeki siyaset, ekonomi, konjonktürel ittifakların yüzeyde ve gelir geçer olmasına” karşın güvenlik ortak paydasında yer alan derin devlet ilişkileri “kalıcıdır.”

Cumhurbaşkanlığı Güvenlik ve Dış Politikalar Kurulu Üyesi Mesut Hakkı Caşın: “İsrail’le tüm diplomatik ilişkilerimizi restore edebiliriz...”

TV ekranında gazeteci Yorgo Kırbaki.

“Yunanistan’ın -eski- Dışişleri Bakanı Pangalos’un son kitabı yankılar yapmakta” diyor.

Söylediklerinden aldığım notlardan birkaç satır...

Türkiye’yle ilgili satırları -elbette- dikkat çekici.

Türkiye’den kaçan PKK’lıların Avrupa’daki eğitim burslarını Yunanistan ödüyordu.

Türkiye’den kaçan PKK’lılar Yunanistan hastanelerinde tedavi ediliyordu.

Abdullah Öcalan’ın Nairobi’den Türkiye’ye kaçırılma operasyonunda CIA’nın yanı sıra İsrail istihbarat servisi Mossad da vardı.

Abdullah Öcalan’ın Suriye’den çıkarılışından itibaren Rusya’da, İtalya’da, Yunanistan’da, Kenya’da hep yanında bulundurduğu bir valiz vardı.

İBB’nin “Türkçe” Şeb-i Arus’u ile başlayan tartışmaların kapsamı “Türkçe ezan” ve “Türkçe ibadet” gibi eski konularla genişledi.

Tek parti döneminde minarelerden “Allahuekber” yerine “Tanrı uludur” sayhalarının hatırlanması...

Ve...

Gene “Atatürk”e uzanan “imalar...”

ATATÜRK VE KURAN

Teğmen Kubilay’ın başının kesildiği Menemen ayaklanmasını hatırlayın...

Ayaklanmayı başlatanlar cami avlusunda Arapça Kuran ayeti okur gibi yaparken aslında -bilmeyerek- “Arapça nasıl abdest alınır?” satırlarını okumuşlar.

Ne kadar doğrudur?

New York kadar dramatik olmasa bile İstanbul için de Cassandra Sendromu (bu sendromu ve hikâyesini ayrıca çerçeve içindeki yazıda anlattım) yakın gelecekte yaşanabilir.

Güzelim

İstanbul da hüzünlü bir görüntüde...

Boğaz,

Nişantaşı, Beyoğlu, Etiler, Şişli...

Karşıda Bağdat Caddesi artık cıvıl cıvıl değil.

Kentin nabzının attığı kafeler, restoranlar, barlar kapalı.

.................

Pandemi süreci bizleri eve kapatırken gene de beraber olabilmek için çözümler üretilmekte.

“Online” toplantılar, konserler, sohbet programları gibi...

“2019 ve 2020 yılları Koç Üniversitesi Rahmi M. Koç Bilim Madalyaları Törenini” de “online” izledim.

“Teknolojiyi kullanmakta iyi olduğum” söylenemez.

İnternetten davetiye geldiğinde “Becerebilecek miyim?” diye kuşkulandım.