Feyzi Hepşenkal

HER şey (ara sıra da olsa) yolunda giderken bir bakıyorsunuz kıyamet kopuyor. Başbakan Erdoğan’da bir şiddet, bir celal, ortalık birbirine giriyor.
Neden?
Ne oldu?
Şekeri mi yükseldi?
Tansiyonu mu düştü?
Hayır.
Olayın çok daha bilimsel bir nedeni var.

ŞUBAT’IN son günü Şili 8.8 şiddeti ile sarsıldı. Ya sonra, Mart ayında neler oldu dünyada?
Amerikan Jeolojik Araştırma Kurumu’nun kayıtlarında, şiddeti 6 ve üzerinde olan depremler “kırmızı” ile yazılır.
Kırmızı.
Yani, tehlike.
Yani, dikkat.
Veya en anlaşılır ifade ile:
FLAŞ... FLAŞ... FLAŞ...

YARGIYA DA, Yargıtay’a da, Yargıtay Başkanı’na da hışımla saydırıyordu Başbakan.
Her vuruşta...
Koca salon yıkılıyordu...
Her salvoda...
Alkış kıyamet gırla gidiyordu.
Sanırsınız ki, AKP Büyük Kongresi toplanmış.
Değil.

ÖYLE bir dönemden geçiyor ki Türkiye, ne eğri, ne doğru; bilen yok.
Nereye baksak...
Hava puslu.
Kime baksak...
Bir tuhaf.
Kurtlar kuzu postu giymiş...
Kargalar, kanarya gibi ötüyor!

SİYASİLERİN pek sevdiği deyiş “bir kısım medyanın” hali, kör kuyulardan beter hale geldi.
Karanlık ve dipsiz.
Ürkütücü ve korkutucu.
Hızla ürüyor ve gittikçe büyüyorlar.
Nitekim koca bir mahalle oldular:
“Bir Kısım Medya Mahallesi”
BKMM yani!

3 MART 2010 tarihli Cumhuriyet Gazetesi, iki açıdan önem taşıyordu. Önce sağ alt köşesi:
“Mustafa Balbay 363 gündür tutuklu.”
Aradan iki gün geçtiğine göre...
Mustafa Balbay 365 gündür tutuklu.
Bir yıl önce “cebir ve şiddet kullanarak Türkiye Cumhuriyeti Hükümeti’ni ortadan kaldırmaya veya görevlerini yapmasını kısmen veya tamamen engellemeye teşebbüs etmek” suçundan, “kaçma ve delilleri karartma şüphesi bulunduğu” gerekçesiyle tutuklanmıştı Balbay.
Suçlamanın akıbeti hâlâ meçhul.
Kesin olan ise...

AÇIKLAMA kısacık:
“Biz aşağıda imzası bulunan köşe yazarları, Başbakan Erdoğan’ın gazete patronlarının köşe yazarlarını kontrol etmesi gerektiğini savunan açıklamasının varlığımızı borçlu olduğumuz basın özgürlüğüne ve genel olarak ‘demokratik Türkiye’ idealine aykırı, vahim bir düşünce olduğunu düşünüyor ve bu açıklamayı protesto ediyoruz.”
Altında 27 kişinin imzası bulunuyor.
Aralarında, örneğin hayatımda “özel ve önemli” bir yeri olan Güngör Mengi gibi sevdiğim; dünya görüşlerimiz farklı da olsa, Ali Bulaç ve Ahmet Taşgetiren gibi saygı duyduğum köşe yazarları var.
Ama o 27 kişinin hepsini ciddiye alıyor muyum, samimiyetine inanıyor muyum?
Hayır.
Ve derseniz ki:

MİLLETİN kuruyan yaprak gibi savrulduğu 2009 yılında, çok şükür keyfi yerinde olanlar da var.
Kim onlar?
“En Zengin 100 Türk.”
2008 yılında çoğu üzülmüştü ama 2009 onlara yaradı. Servetleri yüzde 55 artarak, 87 milyar dolara ulaştı.
Listenin ilk on sırasındakilerin toplam serveti 22 milyar dolar. İlk elli ise 60 milyar dolara sahip ki, bu durumda ikinci 50’de olanların payına 27 milyar dolar kalıyor.
Forbes Dergisi’nden bazı ilginç bilgiler aktararak, çenemizi biraz daha yoralım! Mesela...
100 zenginden, yaşı 80’in üzerinde olanlar 13... 40’ın altında olanlar ise 9 kişi.