Ercan Güven

Öyle ya da böyle, kazanmayı biliyor Fenerbahçe… Kendisi gibi Avrupa’dan grup lideri çıkan ve altı maçtır yenemediği Sivasspor karşısında, ilk yarıda rakibi, ikinci yarıda bir kişi eksikliği yüzünden zorlansa da kazanan Fenerbahçe, Süper Lig’e büyük ara öncesi en önemli eşiği aştı.
Hafta arası olmasına karşın dolu tribünler önünde moralli ve özgüvenli Fenerbahçe, maça her zamanki gibi baskılı başladı. Hatta ilk iki dakikada iki kere Sivas kalesini gördü.
Ancak uzun sürmedi. Dersine çok iyi çalışmıştı Rıza Çalımbay. Bir kere Fenerbahçe’nin ofsayt tuzağını çözmüştü. Sonra orta sahadaki baskı ile Fenerbahçe hücumlarını orta saha ve savunması arasına sıkıştırıp eritti.
Dakikalar ilerledikçe orta sahanın hakimi Sivasspor’un forvetleri kanatlardan aktı ve Fenerbahçe kalesine baskı yapmaya başladı. Bu baskı arttıkça Fenerbahçe savunması öne çıkmakta tereddüt etti. Fenerbahçe orta sahası hücuma katkı sağlamak yerine

Avrupa maçları bir tür milli maç gibidir ve maddi manevi kazançları, bırakın milletimizi, futbolumuzu, taraftarı; ezeli rakiplerle bile paylaşılır. O yüzden “Lider Bahçe” lakabını hak etmiş Fenerbahçe’nin Avrupa Ligi son 16’sına kalıp çeyrek finalle arasında tek basamak bırakması herkese kutlu olsun!
Zaten Başakşehir, Sivasspor hatta Konferansa galibiyetle giden Trabzonspor maçlarıyla havaya girmiş, Fenerbahçe’nin Polonya’da liderliğe koyacağı son noktaya inanmış ve hazırlanmıştık.
Maç başladı, yanılmadığımızı anladık…
Aslında kazanmayı çok istiyordu Dinamo Kiev… En çok isteyen de savunma uzmanı olmasına karşın oyunu Fenerbahçe kalesine yakın oynatmak isteyen Lucescu’ydu. Buz gibi hoca, maçın başında Dinamo gol kaçırınca kendini tutamadı, adeta kadere yalvardı.
Neden?.. Lucescu’nun gözü Türkiye’de, gönlü teknik direktörü sallantıda diye düşündüğü Galatasaray’da değilse Lucescu’yu hiç tanımamışım ben. Rahmetli Özhan Canaydın zamanında

İki Avrupa maçı arası Fenerbahçe için şov değil puan önemliydi ve Süper Lig’in yeni hocalı yeni takımı İstanbulspor istediğini verdi.
Ancak, Fenerbahçe taraftarının Ümraniye beraberliği ile sezona başlayıp, Konyaspor’a kaybedilen puanlarla, hatta Karagümrük’ten yenen goller yüzünden aklından silemediği “mütevazı takımlar bize ters geliyor” fikri olduğu gibi kaldı. Çünkü sonuç 2-5 gibi farklı bitse de skor anlamında 80 dakika zorlandı.
Aslında maçı “aktif dinlenme” ile kazandı Fenerbahçe!
Çünkü üç günde bir maç oynuyordu ve yorgundu. Alternatifi olmadığından Fenerbahçe’nin en yorgunu Szalai’nin konsantrasyon kaybıyla ikinci yarı başında İstanbulsporlu Topalli’ye asist yapması, ardından yine Topalli’yi kaçırıp iki golün de kahramanı olması bunun kanıtıydı.
Yine de de kalite anlamında asimetrik bir mücadele vardı Atatürk Stadı’nda. Ayrıca Fenerbahçe’nin oynamadığı kartları da cebindeydi.
Evet… Topa sahip

Tahtaya vurup “nazar değemesin” demekten başka yapacak bir şey yok Fenerbahçe için. Çünkü çok büyük iş başardı Sarı-Lacivert takım. Rennes gibi bir rakibi deplasmanda berabere kalıp Kadıköy’de 0-3’den 3-3 getirmek, grup lideri olup son 16’ya play-ofsuz katılmakla eş zorlukta.
Hatırlayın, Jorge Jesus ilk maçtan önce “Fransa Ligi altıncısı olmak kolay değil” demişti Rennes’in gücünü belirtek için. Lakin Kadıköy’e geldiğinde Ligue 1’de dördüncülüğe yükselmişti Rennes. 12 maçtır yenilmiyordu. En formda süreçlerinden birini yaşıyordu atletik takım.
Ama Fenerbahçe “bitti” demeden bitmiyordu maçlar.
***
Henüz maçın dördüncü dakikasında rakibe doğru dürüst teması bile olmayan Arao’ya sarı kart gösteren Sırp hakem Fenerbahçe’ye işin hiç de kolay olmayacağını belli etti.
Gerçekten de bir dakika sonra Fenerbahçe’nin çıkarken kaptırdığı top Gouiri’nin ayağından rakibin ilk

Bizim neslin süper starıydı Halit Abi… Radyo günleri sürerken ülkenin kalbinde sesi, zihninde yazılarıyla yer etmişti. Futbol seven herkes onun sıcak kurabiye lezzetindeki sesi, zeki betimlemeleri ve kusursuz Türkçesi ile hayalinde oynardı maçları.

Sonra her evin “telesafiri” oldu. Televizyon vatan çatılarına anten dikmeye başladığında, o zaten tartışmasız ustasıydı bu yeni iletişim modelinin. BBC kariyeri vardı.

Kitlelere dönük iş yapıyorsanız bazen ustalık yetmez… Halk ekrandan yüreğinizi okur. Önce iyi insan olacaksınız. Sonra cana yakın. Zeka, hızlı algılama. Hazırcevaplık. En sonunda ustalık. Halit Abi’de hepsi bir aradaydı.

Ben ergenken sokakta zor yürür haldeydi ilgiden, sevgiden. Milliyet’e ilk kez ziyaretçi değil de çalışan adayı sıfatıyla adım attığımda Namık Sevik dayımın odasında onu bekliyordu ve dayım “Ercan burada çalışacak” dedi.

Hiç unutmam dayımı referans vererek “senin DNA diziliminde var bu meslek” türünden yüreklendirme cümlelerini. Şöhreti, kibarlığı ile at başı giden bir

Her rakibin çare üretmek için kafa patlattığı Fenerbahçe’nin agresif formatı, maçın son çeyreğindeki Jesus rötuşlarıyla Belözoğlu’nu aştı ve teknik direktörlerin teknik/taktik yarışı anlamındaki maçı “usta” olan kazandı.
Oysa, Fenerbahçe’nin rakibi santradan itibaren kuşatma altına alıp hataya zorlamaya dayalı hızlı ve mücadeleci futboluna direnecek her türlü donanıma sahipti Başakşehir. Stoper Ndayisihiniye dün sarı kart cezalı olsa bile ligin en az gol yiyen takımıydı.
En çok gol atanla en az gol yiyenin maçında pozisyon belki azdı ama seyir zevki yüksekti. Dengeli ve emniyetli futbolu tercih eden her iki takımın da kendi oyununu oynadığı maçta hata yapanın gol yiyeceği apaçık ortadaydı. O yüzden gayret etse de Fenerbahçe fazla baskı yapamadı. Doğal olarak takım boyu uzadı. Rakip kaleyi ancak ilk yarım saatin ardında İrfan Can ve Batshuayi’nin vuruşları ile bulabildi.
Başakşehir’de Biglia markajsız oynayınca orta saha daha çok Başakşehir kontrolündeydi ve bu da konuk takımın tarzı olan pas oyununu

Fenerbahçe Başkanı Sayın Ali Koç’un dört yıl önce Gölcükspor’dan 65 bin euro’ya transfer edilen İsmail Yüksek için -hiçbir mecburiyeti olmamasına rağmen- aynı kulübe 100 bin euro daha katkıda bulunması, kamuoyuna “vefa” olarak duyuruldu ama bu manevi sıfat tam karşılamıyor yapılanı...
“Kadirşinaslık” daha uygun.
Çünkü, yüksek armonili, derin manalı bu kadim meziyet tarifinin kapsama alanında “değerbilirlik” var her şeyden önce... Değer bilmeyenin kadirşinas olma şansı yok.
Yani, transfer edilmesi ardından Balıkesirspor, Adana Demirspor ve Bursaspor’a kiralanarak tam kıvamında pişirilen, ardından Jorge Jesus’a ikram edilen 23 yaşındaki orta sahanın kıymetini çok iyi biliyor Fenerbahçe ve Ali Koç. Jesus zaten “gurme”!
Sonra, “iyilikbilir” gibi bir eş anlamı var kadirşinasın ki, insan olmanın olmazsa olmazlarından iyilik bilmek, yüce bir duygu.
Ali Koç’un Fenerbahçe’ye transfer ittiği ücretin “iki yüz katı” bir değer haline gelmiş İsmail.

Yaşamın acımasız tezatları ile faciaları katlanılabilir kılan ilk ve en önemli refleks “sadece insanlara özel” empati sahibi olmak, paylaşarak kederin yoğunluğunu azaltmaktır. Yemyeşil çimenlerde oyun oynayarak zengin ve kahraman olanların, yerin yüzlerce metre altında ekmek ararken can verenlerle duygusal bağ kurması, üstelik bunu açıkça ortaya koyması, takdir edilmesi gereken bir duyarlılık, insani bir farkındalıktır. Her şeyden önce ısınmak için göğsünde “Bartın” yazılı siyah formalarla sahaya çıkan Fenerbahçelilere bu jestleri için “helal olsun” demek de bizim görevimizdir.
Hayat sürmek zorunda; Ankara’daki mücadeleye geçelim:
***
Artık gizlisi saklısı kalmadı; eksik maçına üç puan yazarsanız Fenerbahçe ligin lideri şu anda…
Kötü oynadığında, maçı domine edemediğinde bile üç gol atıp kazanabiliyor çünkü. Taktik midir, yorgunluk mudur bilinmez deplasmanda miskin ve tatsızdı Fenerbahçe. Oyunu daraltmayı beceremese skor da değişik olabilirdi ama neyse!
M&