Bilal Meşe

Geçtiğimiz hafta sevgili Adnan Polat’ın davetlisi olarak meslektaşlarımızla birlikte Macaristan’a gittik.

Galatasaray’ın eski başkanı Polat’ı anlatmaya gerek yok, kalbi neyse, dili de odur... Öyle yan yollara sapmaz, soruları açık yüreklilikle yanıtlar. Sosyaldir, çok yönlüdür. Kendi kulvarında başarılı da bir işadamıdır, yaptıkları ortada...

Polat, Gül Baba Mirasını Koruma Vakfı Başkanı... Gül Baba’nın türbesini gezdik, Macarların bu esere bakış açılarını gözlemledik. Bu ziyaret sırasında Macaristan Başbakanı Viktor Orban’la tanıştık, onunla fotoğraflar çektirdik. Macaristan’ın ticaret, kültür, turizm ve yatırımlar açısında değeri konusunda izlenimler edindik.

Bu gezi sırasında Galatasaray’ın eski Başkanı Adnan Polat’ın gücüne de tanıklık ettik, gurur duyduk. Sadece Türkiye’de değil, Macaristan’da yatırımlar yapan Polat’ın Türk mirasına sahip çıkması kadar güzel bir düşünce olabilir mi? Onun böyle muhteşem bir anıt mezar oluşturulmasına katkı vermesine ülkemiz adına onur duydum.

Pırıl pırıl çevresi ve müzesiyle anıt mezar bir gurur abidesi... Macaristan Başbakanı Orban’ın Polat’a yaklaşımı, karşılıklı diyalogları ve yakınlıkları bir Türk olarak beni daha da gururlandırdı. Adnan Polat

Teknik adamlar konusunda bildiğim bir gerçek var... Tecrübeli ve kariyerli hocalar mazeret üretemez, bunlara da sığınamaz! Örneğin, Milli Takım Teknik Direktörü Mircea Lucescu... İsveç yenilgisi ve Uluslar Kupası’nda küme düşmemiz sonrası, kadroda yer alan oyuncuların bazılarının takımlarında oynamamasından dert yandı! Yooo, o zaman adama sorarlar, ‘sen de oynayanları kadroya çağır’ kardeşim!

Valla, UEFA Uluslar Kupası’nda küme düştük diye, öyle ah-vahlar çekecek halimiz yok. Avrupa Şampiyonası Finalleri için bir fırsattı bu kulvar, olmadı. Ne var ki, rakiplerimize baktığımız zaman işimizin zor olduğunu başlangıçta biliyorduk, sürpriz değil.

* * *

Haaa bu kulvarın elbette bize olumlu katkıları var... Asıl hedefimiz 2020 Avrupa Şampiyonası Finalleri’dir. Lucescu, yeni bir yarışmacı jenerasyonu yakalamanın arayışlarına girdi, köklü değişimlere gitti, doğru da yaptı. Yarışırken, öyle büyük revizyonlara gidemezseniz, gideni de pek görmedik! Dememiz o ki, bu kadronun ak mı, kara mı, olduğunu eleme maçlarında göreceğiz. Kişisel olarak, Lucescu kadro tercihlerinde büyük hatalar yapmadığı taktirde, bu ekipten gelecek adına umutluyum, kaldı ki yaş ortalaması 23.9, tek eksikleri biraz tecrübe,

Futbolda iyiysen varsın... Hafif yalpalamaya başlıyorsanız, tepkilere de hazırlıklı olmalısınız. Haaa doğru bir yöntem mi, bence değil... Hele de maç oynanırken, tuttuğunuz takımın oyuncusunu protesto etmenin doğruluğunu kimse savunamaz.
Kimden söz ediyoruz; Beşiktaş’ın tecrübeli futbolcusu Oğuzhan Özyakup... Geçmişteki performansının bir hayli uzağında... Özellikle Vodafone Stadı’nda sürekli baskı altında... Tecrübeli, ne var ki duygusallığına fren koyamıyor, etkileniyor. Dememiz o ki sevgili taraftarlar; Oğuzhan’ı kazanmanın yolu asla bu değildir. Tepkinizi koyun ama ağacı da kökünden sökmeyin. Kalkıp Sivasspor yenilgisinin faturasını da tek başına kaptana çıkarmayalım.
Tek suçlu asla Oğuzhan değildir. Tepkiler onu daha dibe çekiyor. Oğuzhan kalitesi ve kalibresi ortada, tek eksiği moral-motivasyondur. Siz siz olun, bu arkadaşla bağlarınızı koparmayın, kötü olsa A Milli Takım’a çağrılır mı? Neticede futbolcular robot değil, bu oyunda zaman zaman performans kayıpları yaşanır, doğaldır. Nokta...

İyi günde, kötü günde...

Taraftar, müşteridir, müşteri de her zaman haklıdır. Görüyoruz ki, Beşiktaş’ta oyuncuların yanı sıra başkan ve yönetim de eleştirilerin odak noktasında...
Kimsenin

Forma, hiç bir oyuncunun tapulu malı değildir! Nereye varmak istiyoruz? Örneğin Karius; Genk karşısında Güneş hoca tarafından yedeğe çekildi ya, sakata yattı! Bakıyoruz, Karius bırakın ilk onbiri, 18 kişilik kadroda bile yok! Efendim, ağırları varmış arkadaşın! Gelelim Tolgay kardeşimize, o da kadroda yok! Sanırım Tolgay da yönetimin TL’ye döndürme krizi devam ediyor, ben böyle anladım!
Sezon başından bu yana bir tezimiz vardı, Süper Lig’de artık hiç bir takım kolay lokma değil, makas daraldı, makas! Özellikle Anadolu takımlarının büyüklere kafa tuttuğunu gözlemliyoruz. Örneğin Sivasspor, Vodafone Park’ta Beşiktaş’ın büyüklüğünden ürkmedi, ilk golü yediler, yemesine de pes etmediler. Güven’in golüne David Braz ve Emre Kılınç’la yanıt verdiler, üç puanı kaptılar, helal olsun onlara.
Güven daha 19 yaşında genç bir arkadaşımız. İlk onbirde sahaya çıktı, hem de forvet olarak. 11. dakikada Quaresma sağdan nefis kesti, Güven şık bir kafa vuruşuyla Kartal’ı öne geçirirken, Güneş’in güvenini de boşa çıkarmadı. Gelin görün ki, Kartal üretiyor, ürettiklerini gole çeviremediği gibi, kalesinde üç dakika sonra golü görüyor, alışkanlık haline geldi artık! Braz’ın attığı gole bakalım, Robinho

Genk karşısında Tolga’yı uzun bir aradan sonra ilk kez kalede gördük, hiç şaşırmadım. Güneş’i iyi tanıyoruz, kalede böylesi bir rotasyona gidiyorsa, haklıdır. Çünkü Karius’un Süper Lig’de inişli-çıkışlı bir performansı var. Bir kurtarıyorsa, iki yiyor misali!

Güneş sabırlıdır, artı kantarı iyi tartar, baktı olmuyor, adına-sanına bakmaz yedeğe çeker. Neticede Tolga da yılların tecrübesi, en azından küsmüyor, sırasını bekliyor. Elbette Gökhan Gönül’ün sakatlığı Beşiktaş için handikap.

Ne var ki, Güneş hoca bu alana Necip’i çekti. Formsuz olan Tolgay’ın yerine ise genç Dorukhan’a görev verdi, iyi de yaptı. Genk karşısında rotasyondan golcü Vagner Love ve Larin de nasibini aldı!

Genk’in oyun şablonu belli... Rakip, geniş alanı iyi kullanan, çabuk paslarla ofansa çıkan bir ekip. Beşiktaş rakibin bu anlayışına üçüncü bölgede yoğun pres ve baskı yaparak karşılık verince, Genk pek etkili olamadı ilk yarıda. Hani derler ya, “Her şerde bir hayır vardır...”

Nitekim Lens yürürken arka adalesinden sakatlandı, yerine Mustafa Pektemek girdi. Babel asıl yerine döndü, görevi Mustafa’ya devretti. Nitekim Pektemek maçın 16. dakikasında Quaresma’ya nefis bir asist yaptı, Portekizli yıldız şık bir

Bu oyunun peşinden yıllarca koştum. Hep sevmeye çalıştım. Kahhh keyif aldık, kahh üzüldük. Ekmek paramız dedik, işimizi eksiksiz yapmaya çalıştık, çalışıyoruz.

Şöyle zaman tüneline girip, gençlik yıllarıma dönmek istiyorum. Mesleğe 17 yaşında THA’da (Türk Haberler Ajansı) adım attım. Üç büyük kulüp arasında mekik dokuduk, oradan oraya savrulduk savrulmasına da, bundan keyif alıyorduk.

O dönemlerde, öyle taraftarlar ayrı tribünlerde değil yan yana oturur, tuttukları renkleri hakaretvari kelimelerden uzak desteklerdi. Maçların bitiminde yeniden bir araya gelir, doksan dakikayı analiz ederlerdi. Dememiz o ki inanılmaz bir dostluk, sevgi vardı. Ne kavga, ne gürültü çıkardı.

Tarihi İnönü Stadı’nda çekilmiş bir kare vardı, siyah-beyaz... Beşiktaş’ın Akaretler’deki yönetim binasında duvarda asılıydı, o fotoğraf... Beşiktaş-Fenerbahçe maçı, yani derbiydi... İki takım taraftarları, yan yana, karışık, üstelik takım elbise, hepsi de kravatlı. O kareyi hiç unutamam, hangi TV’ye çıksam, o kareyi örnek gösterir, bugünkü futbolseverlere mesaj vermeye çalıştım, doğru da yaptım. Maçların skoru hiç önemli değildi, önemli olan dostluk ve centilmenlikti.

Rahmetli Metin Oktay ile Lefter ağabeyimizin yan

Tamam lig uzun bir maraton, ne var ki uzun diye, avantajlarınızı cömertçe harcamayacaksınız, son pişmanlık para etmez, tıpkı Beşiktaş gibi! Maşallahı var Kartal’ın, bu anlamda eline kimse su dökemez!

Dememiz o ki, Galatasaray puan kaybetmiş, lider Başakşehir’i yakalama şansınız var, gelin görün ki Kartal o virajı bir türlü dönemiyor, her hafta başka bir duvara tosluyor! Yani, zaten zor üretiyorlar, ürettiklerini bir türlü gole çeviremiyor... Örneğin Lens, golcü değil eyvallah, ancak ofansif yanı var, 3 net bir pozisyon yakaladı, onları golle taçlandıramadı.

Başakşehir’i asla küçümsemiyorum, bir çizgileri var, yıllardır bundan bir milim taviz vermiyorlar. Belki şampiyon olamıyorlar, ama yarışın hep içinde varlar, işte istikrar budur arkadaş... Artı takım oyununu onlardan daha iyi uygulayan var mı, bence yok. Şenol Güneş’li, Beşiktaş ile aralarındaki istatistikleri anımsarsak, kantarda çok ağır bastıklarını görürüz.

* * *

VAR’a pek itirazımız yok, yeter ki her kritik pozisyonlarda devreye girsin... Giriyor mu hayır, bunu geçmiş haftalarda gördük! Bakın, dünkü maçta Elia bir gol attı, VAR’a takıldı! Valla, hassas bir pozisyon, on kere izlense kimse ona ofsayt diyemez, çok ince VAR haklı

Süper Lig’de, 2014-2015 sezonunda Fenerbahçe’nin teknik direktörü İsmail Kartal... Sarı-lacivertli ekip, o sezon ligi ikinci sırada tamamladı, Şampiyonlar Ligi’nin ön elemesinde Shakhtar Donetsk’e elendi, UEFA’da yoluna devam etti. İsmail Kartal, o sezon bizce başarılıydı, sonra yollar ayrıldı! Aynı Kartal, gitti Ankaragücü’nü 1. Lig’den alıp, Süper Lig’e taşıdı.
Düşen takımı, yukarı çekmek kolay iş midir? İşte İsmail Kartal bunu başardı, şimdilerde yoluna emin adımlarla devam ediyor. Ligde altıncı sırada... Yukarı çıkar mı, klasmanı zorlar mı bilemiyoruz. Bildiğimiz tek gerçek, İsmail Kartal da yerli hocalarımız gibi başarılıdır. Sessiz sakin, işini dört dörtlük yapma adına varını yoğunu ortaya koyuyor. Kartal, son olarak eski takımı Fenerbahçe’yi deplasmanda, üstelik 50 bin taraftarın olduğu ortamda 3-1 yendi. Yönetimin yapamadığını yaptı, Cocu’nun da biletini kesti!
Aykut Kocaman ayrılırken, Fenerbahçe’yi ikinci sıraya taşıdı, başarısız mıydı? Bence hayır. Bu işler böyledir arkadaş; başarılı olursunuz ama yerli iseniz vay halinize! Ne oldu, Cocu geldi de ne değişti Allah aşkına? Fenerbahçe benzetme yerindeyse yerlerde sürünüyor, ligin 10. haftasında düşme potasına yakın,