Bilal Meşe

Kötü oynarsınız, üretemezsiniz, yenilirsiniz, bunların hepsine eyvallah... Ancak, hem etkili ol, hem de oyunu sürekli rakip alana yık, onca pozisyon üret, hepsini acemice harca, üç puanı almak için çırpın, dur, olacak iş mi bu?
Eeee takımın adı Beşiktaş olursa, bunlara da hazırlıklı olacaksınız!
Aferin Görkem’e, bir gol attı, Elazığ’ın ayakta kalan ender isimlerinden birisiydi... Golüne lafımız yok, ancak Kartal’ın savunmasına söylenecek sözümüz çok... Adam paylaşımı hiç yok, hele hele konsantrasyon, sıfırın altında sıfır!
Samet hoca, ilk yarıda baktı işler sakat, genç Sinan’ı oyundan aldı, Escude’yi savunmaya, kaptan Toraman’ı ön liberoya çekti. Oyun tek kaleye dönerken, pozisyon üretimleri de üst düzeye çıktı.
İyi, hoş da, o ‘net’ pozisyonları kim gole çevirecek? Oğuzhan mı, Holosko’mu Olcay mı, yoksa Kartal’ın yıldızı Fernandes mi?
Oğuzhan yetenekli, ancak yeteneğini iyi kullandığı söylenemez. Toplarla buluşmaları iyi, pozisyona girmesi harika, iş atmaya gelince ortalarda yok! Daha iyi olmak zorunda, aksi taktirde eleştirilerden kurtulamaz haberi ola!
Sadece o mu? Holosko, bir attı, iki kaçırdı... Hele 22’de bir pozisyon var ki, inanılmaz... Neyse ki, uzatma

Samet Aybaba hocayı iyi tanırım. Benim gençlik yıllarımda o takım kaptanıydı. İyi niyetinden asla kuşkumuz yok. Beşiktaş'ı başarılı bir çizgiye taşımak için çırpınıyor, gecesini gündüzüne katıyor.
Bunlara asla lafımız yok...
Her puan kaybı sonrası söylemlerine ise söylenecek çok şey var. Maç bitimlerinde isim vererek oyuncularını eleştirmeni çok yadırgadım, hatta sana yakıştıramadım.
Tabii ki eleştirebilirsin, ancaak bunun yerine basın toplantısı değil Ümraniye'dir hocam.
Gidersin, tesislerde yapılan hataları anlatırsın, gerekirse oyuncularınla teke tek görüşür, eleştirilerini yaparsın, uyarırsın.
Bu işin doğru yanı...
Neticede bu oyunda başarı da nasıl övgü varsa, başarısızlıkta da eleştiri vardır.

İster Niang’ı, ister Dentinho’yu renklerinize bağlayın. Kimi alırsanız alın, çok bir şey fark etmeyecek, inanın!
Çünkü, eldeki kadro bu... Sakın ola Kartal’dan şampiyonluk falan beklemeyin! Tam tersi, hayal kırıklıklarına hazır olun. Dünkü maça bakın, ne demek istediğimizi anlarsınız.
Helal olsun, Mesut Bakkal’a... Adam, takımına takır takır futbol oynatıyor, önüne gelen küçük büyük her takıma kafa tutuyor. On kişi kalmış. Karabükspor için hiç mi hiç fark etmiyor. Çıkıyor, futbolunu oynuyor, rakibinin adından hiç etkilenmiyor. Öyle kabuğuna falan da çekilmiyor, sürekli galibiyeti kovalıyor.
Erdem’in takımını on kişi bırakması onun büyük ayıbı! Ne var ki, Karabükspor mu on kişi, yoksa Beşiktaş mı, pek anlayamadık doğrusu?
Kartal, İbrahim Toraman ve Olcay’la farkı ikiye çıkardı, tribünler rahat bir nefes aldı. Ancak unuttukları bir şey vardı. O da Kartal’daki formsuz oyuncuların sayısal fazlalığıydı.
Örnek o kadar çok ki hangisini yazsak?
Fernandes’in fiziksel eksikliği çenesine vurmuş, top oynayacağına sürekli hakeme laf yetiştirdi. Geleceğin yıldızları arasında gösterilen Oğuzhan’a da bir şeyler olmuş, müthiş formsuz... O da havaya girmiş, gece gezmelerine yelken

RİZESPOR'un ünlü çalıştırıcısı Mustafa Denizli ile buluşmamızda, Beşiktaş'ın eski tüfekleri İbrahim Üzülmez ve Yusuf Şimşek ile kondisyoner Stefano da masanın konuklarıydı. Üç saate yakın süren söyleşimizde Kartal patentli isimlere Quaresma'yı sormadan geçemezdik, öyle de yaptık. Portekizli yıldız futbolcunun kaptanlığını da yapan, Denizli'nin yardımıcısı İbrahim Üzülmez, "İyi insandı, iyi futbolcuydu" dedi. Araya girdik, 'Ama disiplinsizmiş" hatırlatmasını yaptık. Üzülmez, "Ne alaka? Ben onun hiç bir disiplinsizliğine tanık olmadım. İyi oyuncuydu, takıma kazandırılması gerekirdi bence" yanıtını verdiği sırada, araya kondisyoner Stefano girdi ve Türkçe,"Yook, yoook, disiplinsiz falan değildi. Ona disiplinsiz diyenler onu kıskanıyorlardı" dedi.
Niye kıskansınlardı ki?
"Olur mu, tabii ki kıskanırlar. Çünkü taraftarlar onu çok seviyorlardı da, ondan..."
Valla, biz Stefano'nun yalancısıyız.
Neticede o Ümraniye'de uzun süre görev yapmış bir fotoğraf... Yani, o ailenin eski bir bireyi...
Kısa süre onunla birlikte forma giyen Yusuf Şimşek de, disiplinsizlik iddialarına katılmadı.
İşte, böyle sevgili Beşiktaşlılar...

Neticede bu bir oyun... Yenersiniz veya yenilirsiniz. Yani, dünyanın sonu değil... Ancaaak, bu oyunun baş aktörlerine ne demeli?
Örneğin Melo efendi...
Ne güzel, öndesiniz, farkı açmayı düşüneceğine oyunu gerdiğin yetmiyormuş gibi, bir de kalkıp rakibine tükürüyorsun!
Tükürürsen, kırmızıyı da yersin!
Bu mu senin profesyonellik anlayışın?
Takımını yalnız bıraktığın gibi, utanmadan, sağa sola saldırıyorsun!
Bi de seni sakinleştirmeye çalışan hocana hem dikleniyorsun, hem de onu itiyorsun!

Kızmak, darılmak yok Samet hoca... İlk yarıda o kısıtlı kadro ve ekonomik krize karşın, öngörüleri alt-üst ederek Beşiktaş’ı zirveye taşıdın, seni göklere çıkardık. Hele hele gençlere sarılmanı ayakta alkışladık... Ne var ki, devre arası size pek yararamış hocam... Maalesef hem Beşiktaş’ı, hem de sizi ilk yarıda bıraktığımız gibi bulamadık!
Yanılıyor muyuz hocam?
Bir Belediye’ye bakıyoruz, bir de Beşiktaş’a... Farklılıklar bir hayli çok... Belediye’nin bir çok özelliği sizde yok!
Onlar çok koşuyorlar, orta sahada ayakta kalıyorlar, ofansa müthiş kalabalık çıkıyorlar, oyundan hiç ama hiç düşmüyorlar. Asla pes etmiyor ve kolektif oynuyorlar.
Beşiktaş mı?
Orta sahası hiç yok, ayakta kalan, mücadele eden oyuncu sayısı ise bir elin parmakları kadar az!
Beşiktaş, maç süresince rakibin çabuk ve iştahlı oyununa bir türlü ayak uyduramadı, öne geçtiği maçta skoru bile koruyamadı.

Şu sıralarda ne zaman halk içine yelken açsak, Beşiktaşlı taraftarların, "Abi, transferden bir haber var mı, kimi alıyoruz"şeklindeki sorularıyla karşılaşıyoruz.
Sabaha kadar haklılar...
Niye mi?
Güçlü ve şampiyonluğu kovalayan bir Beşiktaş'ı arzuluyorlar da, ondan...
Ne var ki, ara transferde, yıldız oyuncu almak kolay iş değil, beyler...
Baksanıza Galatasaray'a....
Sarı - Kırmızılı taraftarlar, günlerdir Sneijder ile yatıyor, Sneijder ile uyanıyor!

Valla Samet hocam, fazla mesai mi yaparsın, yoksa Ümraniye’de mi yatarsın, onu bilmem. Bildiğimiz tek gerçek, bu savunma ile başının dertte olduğudur! Buraya acil çözümler üretmeniz şart. Aksi taktirde ikinci yarıda bu bölge hem senin, hem de takımın çok canını yakar!
Janko’nun attığı gole bakın, ne demek istediğimizi anlarsınız. Kaleci McGregor, ayrı bir alem. Topa çıkıyor, havayı kucaklıyor! Janko kafa vururken, ne Ersan Gülüm, ne de Sivok ortalarda yok! İbrahim Toraman’ın bir an önce stoper bölgesine çekilmesi şart. Toraman, tecrübesiyle, zamanlamasıyla, bu bölgeyi biraz toparlar. Ne dersin hocam?
Aybaba’nın bilinmeyen bir özelliği var. İnandığı gençleri sahaya sürer, onlara sürekli şans tanır, eleştirilere kulaklarını tıkar, gözü de bir hayli karadır. Beşiktaş’ın ilk yarıyı tüm öngörüleri alt üst ederek, ikinci sırada tamamlamasının temelinde de bu faktör yatıyor zaten. Doğru yoldasın hocam, pes etmek yok.
Trabzonspor, ilk yarıda aradığını bulamadı, zirvenin dokuz puan uzağında kalırken, en büyük sıkıntıyı kuşkusuz gol yollarında yaşadı. Ne var ki, bordo - mavili ekibin, bizce en büyük handikapı, yabancılar... Benzetme yerindeyse, Trabzonspor yabancı mezarlığı adeta!