Samet Aybaba hocayı iyi tanırım. Benim gençlik yıllarımda o takım kaptanıydı. İyi niyetinden asla kuşkumuz yok. Beşiktaş'ı başarılı bir çizgiye taşımak için çırpınıyor, gecesini gündüzüne katıyor.
Bunlara asla lafımız yok...
Her puan kaybı sonrası söylemlerine ise söylenecek çok şey var. Maç bitimlerinde isim vererek oyuncularını eleştirmeni çok yadırgadım, hatta sana yakıştıramadım.
Tabii ki eleştirebilirsin, ancaak bunun yerine basın toplantısı değil Ümraniye'dir hocam.
Gidersin, tesislerde yapılan hataları anlatırsın, gerekirse oyuncularınla teke tek görüşür, eleştirilerini yaparsın, uyarırsın.
Bu işin doğru yanı...
Neticede bu oyunda başarı da nasıl övgü varsa, başarısızlıkta da eleştiri vardır.
Ancak o takımın teknik patronu olarak, hiç bir oyuncunu kamuoyu önünde isim vererek, eleştiremezsin.
Çünkü, bu oyun kolektif bir oyun... Başarısızlığı birkaç kişiye çıkaramazsınız.
Sen, farkında olmadan oyuncularını kamuoyu önüne atıyorsun...
Yani, "Ben her şeyi yapıyorum, ama asıl suçlu onlar" demeye getiriyorsun!
Tabii ki, baş sorumlu oyuncuların olduğunu dünya alem biliyor. Ama senin izlediğin yol, "ateşle oynamaktır" hocam!
Bu tip söylemlerin oyuncular üzerinde yapacağı negatif etkinin neler olabileceğini kaldı ki, senden daha iyi kimse bilemez.
Şimdi diyeceksin ki, teker kırıldı, yol gösteriyorlar!
Sen Beşiktaş'ın şartlarını bilerek bu görevi üstlendin...
Bu göreve seni kimse zorla getirmedi.
Ha, bir şeyler yapmaya çalışıyorsun, doğru... Ama bu izlediğin politika müthiş yanlış hocam...
Güvenin olmadığı yerde başarıyı yakalamanın ne denli zor olduğunu sen bilmiyor musun? Oyuncularını isim vererek eleştirirsen, o oyuncu grubu sana nasıl güvenecek, söyler misin?
Aman hocam, dikkat...
Ateşle oynuyorsun!