Sıcaklar bütün dünyayı kavuruyor.
Birkaç derecelik artışa yönelik öylesine felaket senaryoları var ki okurken insanın içi kararıyor.
Önümüzdeki 10 yıl içerisinde kuraklık ve kıtlık kaçınılmaz görünüyor.
Bu noktaya inşallah gelinmez ama eğer kaçınılmaz bir durum söz konusu ise açlıktan ötesi teferruat olur. Bu yüzden dünya genelinde her türlü önlemin alınması gerekiyor. Peki, bu yönde gelişmeler var mı? Yok demek haksızlık olur ama yeterli mi, işte o tartışılır.
Yıllardır ille de eğitim diyen birinin şimdi ille de tarım demesi biraz da bu yüzden.
Açlıkla imtihan zor hem de çok zor! Düşüncesi bile insanı ürkütüyor.
Yeniden yapılanma
Tarımsal girdi fiyat endeksi mayısta yıllık yüzde 123.72 artmış!
Yıllık artışın yüksek olduğu alt gruplar yüzde 236.45 ile gübre ve toprak geliştiriciler, yüzde 184.42 ile enerji ve yağlar olarak kayıtlara geçmiş.
Tarım ve Orman Bakanı Vahit Kirişci 87 milyon liralık tarımsal destek ödemelerinin çiftçilerin hesaplarına aktarıldığını söylese de bu “yangın” duracak gibi değil.
CHP Niğde Milletvekili Ömer Fethi Gürer de 3.5 milyon hektarı hububatta olmak üzere 5 milyon hektar tarım alanı ve 800 bin çiftçinin eksildiğine vurgu yapıyor.
Pazardaki fiyatlar ise el yakıyor. İngiltere son 400 yılın en büyük enflasyonunu yaşarken, diğer Avrupa ülkelerinde ve dünya genelinde de durum farklı değil.
İşte bu nedenle tarımsal üretimde topyekûn bir seferberlik, olmazsa olmazların başında geliyor.
Köy okullarının açılması, köylerin yeniden canlanması, özellikle gençlerin toprakla barıştırılması işte bu açıdan çok önemli.
Tüketim çılgınlığına mola verip gerek bireysel, gerekse toplumsal üretime yönelmek ve eğitim sistemimizi ona göre yeniden dizayn etmek, ülkemizin geleceğine yönelik en büyük yatırım olur.
Üretim liseleri
Ülkemizin gelecek planları çevresinde ama özelikle de dünyanın gidişatı dikkate alınarak eğitimin yeniden konuşlandırılması gerekiyor?
Neden mi? Gelin hep birlikte beyin jimnastiği yapalım:
12 yıllık temel eğitim çocuklarımızı hayattan kopardı. Çok azı dışında aradığını bulan, hayallerini gerçekleştiren ve mutlu olan yok gibi.
Mesleki eğitim sil baştan yeniden ele alınmalı. Tarım ve turizm gibi olmazsa olmazımız olan alanlar ve başta yazılım olmak üzere bilişim sektörü birinci önceliğimiz haline getirilmeli.
Kalifiye insan gücüne duyulan ihtiyaç her geçen gün daha da artıyor. Meslek yelpazesi olabildiğince genişletilmeli ve özendirici hale getirilmeli.
Doğan her çocuğu üniversiteye yönlendirmek ne kadar doğru?
Diploma odaklı eğitim yerine üretim odaklı eğitim şart ama katma değeri yüksek üretim!
Sadece akademik düzeyi yüksek öğrencilerle değil her öğrenciyle aynı oranda ilgilenilmeli çünkü her çocuğun başarılı olabileceği bir alan mutlaka vardır. Önemli olan onu keşfedip, geliştirmektir.
Çocuklarımıza her işin onurlu olduğunu, alın terinin kutsallığını ve önemli olanın sevdiği ve başarılı olacağı alanları seçmesi olduğunu çok net anlatmalıyız.
Olası bir kuraklık ve kıtlık sorununun başımızı ağrıtmasını istemiyorsak ve yaşam kalitemizi yükseltmek kararlılığındaysak, ne olur bugün biraz da bu konuları düşünün.
Özetin özeti: Geleceğin bugünden daha güzel olmasını istiyorsak, bu konuda çaba harcamamız, mücadele vermemiz ama en önemlisi de heyecan duyuyor olmamız gerekir.
