Buradan buyurun...

Buradan buyurun...
Fransa’da 8 Mart Dünya Kadınlar Günü kablodan yayın yapan iki kültür kanalında alışılmadık iki belgeselle kutlandı! İsrail asıllı sinemacı Nurit Avi’nin "Seni Ne Kadar Seviyorum" (ARTE) ve "Amerikan Göğüsleri" (Planete) isimli iki belgeseliyle... Avrupa’nın en önemli kültür kanalı ARTE’de yayınlanan belgesel, erkeklerin kendi penisleriyle ilgili görüşlerini anlatıyordu.
"Seni çok seviyorum"17 ile 73 yaşları arasında bir düzine adam. Çoğu çıplak, tabuları yıkarak, utanmadan hatta bazen argo bir dille kendi erkeklik organlarıyla ilgili düşündüklerini söylüyorlar. 32 Yaşındaki Trevor "Bazı zamanlar kendi vücudumu bütünüyle penis olarak görüyorum. Onu o kadar çok seviyorum ki" diyor. Planet kanalı ise kadınların göğüsleriyle ilgilenmiş, günün anlam ve önemine uygun olarak. Gençler, yaşlılar anneler, kızları vs. yarı çıplak, göğüsleriyle ilgili gözlemlerini dile getiriyorlar. Mesela 62 yaşındaki Evelyn kızı Shana ile kameranın önünde. "Kızımın güzel bir vücudu var. Ama göğüsleriyle ilgili ne düşündüğünü hep merak etmişimdir" diyor.
Provokasyon mu?Konu Le Monde gazetesinin televizyon ekinde gündeme getirilmiş. Arte kanalının belgesellerinden sorumlu (özel konular) Alain Wieder, belgeselin "bayağılık" eleştirilerine şu cevabı veriyor: "Benim için bayağı olan bir şey yok. Şaşırtıcı, rahatsız edici olduğunu kabul ediyorum. Ama kesinlikle röntgenci değil." Bir seksolog ise şunları söylüyor: "Erkek, penisiyle ilgili çok az konuşur. Ama onu çok düşünür. Bu film, belki de bir tabu olan penisin normalleşmesine vesile olmuştur" diyor. Evet bu kadar "ayıp" olan kendimize ait bir organımızın, burun ya da göz gibi sıradanlaşmasının şaşkınlığı...
Bizde olur mu?Peki bu kanal bizim kablodan yayın yapsaydı ne olurdu? "Herifin şeyini göstermeye utanmıyorlar" diye Telekom-RTÜK ortaklığı ile kanala altın makas vurulurdu. Ama kanal, kültür kanalı... "Başlarım şimdi kültürüne"... "Şeyini gösteriyorlar, utanmazlar" diye tepki gösteririz, ama "kimin kiminle ne yaptığını öğrenip onun üzerine fantaziler üretmeyi" pek severiz. İşte bu belgesel "yerse beni seyredin" cinsinden. Yok, biz almayalım. Biz Sibel Can’ın dekoltesi, Demet Şener’in göğüslerini kaç dakika gösterdiği ile yetiniriz, Banu Alkan’nın "nerelerini" hayal ederiz... Rahatsız edici bir yazı oldu. Rahatsız olmak iyidir. Yeter ki bayağı olmasın.