DÜŞME
Düşme! Düşersen
Bağımsızlığını ilan eder, dostların
Görüş günleri yasaklanır
Gelenin gidenin olmaz.
Bayram eder düşmanların
Düşme! Düşünce,
Bütün düşüncelerin değişir hayata dair
Dostluk, arkadaşlık aşk yeniden şekillenir beyninde
Düşme!
Hayatın ve dostların vefasızlığını görünce
Yaralanır duyguların en derinden.
Düşme! Düştün mü?
İlk önce güvendiklerin vurur sırtından
Kimse bakmaz yüzüne yaramaz adam olursun.
Bir bir uzaklaşır dostların senden
Tutacak dal bulamaz, yorulursun.
Düşme düşersen
Yılanın ne kadar masum kurdun suçsuz
Çakalın çakal olmadığını anlarsın
İkiyüzlü insanları görünce
Düşme!
Sahili olmayan bir deniz olur, koca dünya
Sığınacak bir liman bulamaz, kaybolursun.
Düzeni kurna düzenbazlar hüküm sürerken
Kederinden kahrolursun
Düşme! Düşersen
Maziye dalar gider gözlerin
Yazılmamış hikâyeni okursun
Düğümlenir boğazında kelimeler
Kederinden kahrolursun
Düşme düştün mü?
Başucunda bir tek anan olur, gerisi yalan olur
İmdat demeye engel olur gururun
Düşme!
Kalıbı beş kuruş etmez adamın
Söylediği sözden yaralanır onurun
Düşme
Haddini de hesabını da bileceksin bugünlerde
Seni üzenleri hayatından sileceksin yeri geldiğinde
En iyisi mi?
Bir kurşun sık hayatın orta yerine
Barut izi kalsın ellerinde
Ama sakın düşme.
İBRAHİM DİZLEK