Zafer Şahin

Ekrem İmamoğlu ve Meral Akşener.

Biri Kılıçdaroğlu’ndan rica minnet izin alarak düştüğü Anadolu yollarında CHP Genel Başkan adaylığı provaları yapıyor.

Diğeri düne kadar “Terör örgütünün yanında konumlandırıyoruz” dediği HDP’nin kalesi Diyarbakır’da “Gelin bu demiri beraber dövelim” diyerek ‘Demirci Kava’ göndermesinde bulunuyor! Bununla da yetinmiyor “Ben MHP’de Meclis Başkanvekiliyken HDP’ye benden başka kimse söz vermezdi” diye eski günleri yâd ediyor!

Aynı hafta sonunda İmamoğlu’nun rotayı Cumhurbaşkanı adaylığından CHP Genel Başkanlığı’na çevirmesiyle, Akşener’in HDP tabanına sıcak mesajlar vermeye başlaması tesadüf olamaz.

Bu ikilinin kafasında artık 2023 seçimleri yok. 14 Mayıs’ta sandıktan Recep Tayyip Erdoğan’ın çıkacağını görüyor ve tüm hesaplarını 2024 için yapıyorlar.

Aslında daha önce Ekrem İmamoğlu tarafından dile getirilen ve detaylarını ilk kez bu köşeden okuduğunuz bir hesap bu. Bugünü anlamak için

Millet İttifakı liderleri ve parti yöneticileri bugüne kadar kendilerine sorulan “Adayınız kim olacak?” sorusuna sözleşmiş gibi hep aynı cevabı verdi: İktidar seçim kararını açıklasın ertesi gün adayımızı açıklarız.

Cumhurbaşkanı Erdoğan, çarşamba günü seçim tarihini 14 Mayıs olarak açıkladı. Ancak Millet İttifakı’nın adayı hâlâ açıklanmış değil!

Haklarını yemeyelim. Biraz yavaş, ağır aksak ilerleseler de, henüz bir aday çıkaramasalar da ittifak olarak üzerinde uzlaştıkları önemli başlıklar da var. Onlardan biri ve belki de kamuoyunun en çok cevabını merak ettiği yönetim modeli büyük ölçüde kesinleşmiş durumda.

Bu modele “Kabine üstü Kabine” modeli denilebilir. Çünkü Anayasa gereği yürütmenin başında olan Cumhurbaşkanı’nın altında ittifakı oluşturan ve her biri milletvekili seçilmiş 6 partinin liderlerinin yer alacağı bir üst/çekirdek kabine kurulması planlanıyor. Bu kabinenin altında ayrıca bir Bakanlar Kurulu olacak. Kritik kararlar tam da

Altılı masada an itibarıyla çarşı karışık görünse de Kılıçdaroğlu adaylık yolunda epey bir mesafe almış gibi görünüyor. Masadaki genel başkanlardan birinin ifadesiyle, “Bu saatten sonra Kılıçdaroğlu dışında bir ismin o masadan çıkması zor.”

Çünkü özünde bir mecburiyet masası olan 6’lı masada kontrol büyük ölçüde Kılıçdaroğlu’nda. Küçük dört sağ partinin desteği cebinde. Bu süreçteki en önemli hamlelerinden birini Akşener’in itirazlarına rağmen Babacan ve Davutoğlu’nu masaya dâhil ederek yaptı. Demokrat Parti ve Saadet’i de yanına çekerek masadaki güç dengesini kendi lehine şekillendirdi. Ve Akşener’i yalnızlaştırdı. Şimdi masayı kurgulayan aktör olmanın meyvelerini topluyor.

Gelinen noktada Akşener’in elinde sadece Ekrem İmamoğlu kartı kaldı. İyi Parti’nin seçim afişleri ve videolarında Akşener ve İmamoğlu abartılı bir şekilde yan yana gösteriliyor. Siyaseti bilmeyen birine o videoyu gösterin, İyi Parti’nin ‘Eş

Altılı masada kafalar karışık.

Bu karışıklığın sebebi, sanıldığı gibi, sıklıkla Ahmet Davutoğlu’ndan, bazen de Ali Babacan’dan gelen aşırı tuhaf çıkışlar değil. HDP’nin Cumhurbaşkanlığı seçiminde kendi adayını çıkarma kararı alması.

Masadaki dengeleri değiştiren bu karara en çok sevinen İyi Parti oldu. 

İyi Parti’ye göre bu karar “HDP’nin de oyunu alabilecek aday” arayışının sona ermesi anlamına geliyor. Ve masaya yeniden Ekrem İmamoğlu ya da Mansur Yavaş’ı aday olarak getirmelerinin önünde bir engel kalmadı.

HDP’nin kararı İyi Parti’yi ne kadar sevindirdiyse CHP ve Kılıçdaroğlu’nu da o kadar üzdü. Kemal Bey’in elindeki en önemli koz HDP oyuydu.

İlk turda kendi adayını destekleyecek bir HDP en büyük darbeyi Kılıçdaroğlu’na vuracak. Seçim ikinci tura kalırsa HDP’ye ne taviz verecek? Daha doğrusu ne verebilecek?

Kemal Bey’in tek sorunu bu da değil üstelik. Son MYK’da kurmaylarına açık açık “Milletvekilliğini değil, bakanlığı hedefleyin” mesajı verdi CHP lideri.

Bu vekillik

Birbirlerine hiç benzemeyen...

Birbirlerini hiç sevmeyen...

Buna rağmen yaşadıkları sorunları gizlemek için iktidarı ve gazetecileri “Bizi birbirimize düşürmeye çalışıyorlar” diyerek hedef gösteren altılı masa an itibarıyla iki parçaya bölünmüş durumda.

Bir tarafta Temel Karamollaoğlu, Gültekin Uysal ve Kemal Kılıçdaroğlu var. Ortadaymış gibi davranan Ali Babacan da bu ekibe yakın. Çünkü ne Akşener’den ne de adaylık için isimleri gündemden düşmeyen iki belediye başkanından hiç hazzetmiyor.

Diğer tarafta ise son düzlükte birlikte hareket etmeye başlayan Meral Akşener ve Ahmet Davutoğlu. Seçimin Kılıçdaroğlu ile alınamayacağına inanan bu ikilinin şubat başındaki final toplantısında çoklu aday formülünü dayatması masayı resmen olmasa da fiilen dağıtabilir.

Kılıçdaroğluculara göre çoklu adayla gidilecek bir seçimde Erdoğan hem parlamento çoğunluğunu hem de ikinci turda Cumhurbaşkanlığını alır. O sebeple seçime mutlaka ortak aday ve ortak listeyle gitmek gerekiyor.

“Kı

Ankara’da herkesin cevabını merak ettiği iki soru var.

1-Muhalefetin Cumhurbaşkanı adayı kim olacak?

2- Seçim hangi tarihte yapılacak?

İlk sorunun cevabını altılı masanın ortakları dahi bilmiyor. O yüzden bu meseleye -şimdilik- çok fazla kafa yormaya gerek yok.

İkinci sorunun cevabı ise büyük ölçüde netleşmiş gibi. Kulislerde öne çıkan tarih 14 Mayıs 2023. (25 Kasım 2022 günü sosyal medya hesabımızdan bunu duyurmuştuk.) Fakat üzerinde çalışılan başka tarihler de var. An itibarıyla seçim tarihi değil ama seçim kararının alınacağı tarihler belli. Hukuken seçimin yenilenmesi kararının 30 Ocak-7 Nisan arasında alınması gerekiyor. İşte olası seçim tarihleri ve kararın alınması muhtemel günler…

EN ERKEN SEÇİM TARİHİ: Seçimlerin yenilenmesiyle ilgili olarak iktidarın hazırladığı seçim simülasyonuna göre, Türkiye’de seçim en erken 9 Nisan Pazar günü yapılabilir. Çünkü seçim kanununda yapılan değişikliğin yürürlüğe girebilmesi için seçimin 6 Nisan’dan

Ankara’da konuşulan iki senaryo var… Ben ikisini de yazayım, Kılıçdaroğlu’nun neden yıllar sonra Baykal’ın kapısını çaldığının cevabını siz bulun.

Birinci senaryo: Deniz Baykal asla sadece Deniz Baykal değildir! Devletçidir. Mehmetçik’in Zeytindalı Harekâtı’na başladığı gün Almanya’daki hasta yatağından askerlik fotoğrafını paylaşacak kadar hem de.  Kendi partisini karşısına almak pahasına üstelik. Türkiye’nin yakın dönemde karşılaştığı ve “Devlet krizi” aşamasına gelen tüm süreçlerde hep “Akil adam” rolünü oynamıştır. Kılıçdaroğlu tam da bu sebeple muhalefetin Cumhurbaşkanı adayı olmak için Baykal’ın da onayını, desteğini almak istemektedir. Bu ziyaretle uzun zamandır arasına mesafe koyduğu ulusalcı, Atatürkçü seçmene Türkiye’nin üniter devlet yapısıyla bir sorunu olmadığının mesajını iletmiştir. O mesaj Baykal’ın şahsında sadece seçmene değil farklı yerlere de gitmiş olabilir.

İkinci senaryo: Kılıçdaroğlu altılı masada tıkanmıştır. Baykal ile

Milli Savunma Bakanı Akar, Türkiye, Rusya ve Suriye savunma bakanları ve istihbarat başkanlarının Moskova’daki görüşmesinin perde arkasını MİLLİYET’e anlattı. Suriye tarafının Türkiye ile görüşmeye olumlu ve istekli baktığını belirten Akar “Süreç bundan sonra güçlenerek devam edebilir” dedi.

Milli Savunma Bakanı Hulusi Akar, Moskova’daki toplantı ile ilgili bilgi verirken, “Başta Suriye ve Irak olmak üzere tüm komşularımızın toprak bütünlüğüne, egemenlik haklarına saygılı olduğumuzu, tek amacımızın terörle mücadele olduğunu, başka bir amacımızın bulunmadığını vurguladık” dedi. Akar, Suriye’nin de Türkiye ile görüşmeye istekli olduğunu ifade ederek, yeni sürecin güçlenerek devam edeceğini kaydetti.

Akar’ın, Moskova görüşmesi ve diğer güncel konulara ilişkin sorulara yanıtları özetle şöyle:

Moskova görüşmesinin ana gündemi neydi?

Türkiye, Rusya ve Suriye savunma bakanları ve istihbarat başkanları olarak Moskova’da bir araya geldik. Bizim toplantıda dile