Yavuz Kocaömer

Geçtiğimiz hafta sonu, Sessiz Milli Takımımız, Almanya’nın Hannover kentinde yapılan Avrupa İşitme Engelliler Futbol Şampiyonası’nda, finalde Rusya’yı 4-0 mağlup ederek şampiyon oldu.

Medyamızda, kısıtlı da olsa haberlerine rastladık. Teşekkürlerimiz öncelikle, Milli Takımımızı 9 yıldır çalıştıran ve ay-yıldızlı ekiple bir Dünya Şampiyonluğu ve bir de ikinciliği bulunan teknik direktör Ali Metin’e. Şampiyonadan önce, alçak gönüllü davranarak “Şampiyonadaki hedefimiz ilk 3” diye konuşmuştu.

İşitme Engelliler Spor Federasyonu’na da bir teşekkürümüz var. Ancak bir de isteğimiz var. Futbola gösterdikleri ilgiyi, diğer branşlara da göstersinler.

Bu arada Futbol Federasyonumuzun, engelliler futboluna verdiği destekler için de şükranlarımızı sunuyoruz. Bunda da en büyük pay sahibinin, Federasyon Yönetim Kurulu’nun yanında, Türkiye Futbol Federasyonu (TFF) Engelliler Koordinasyon Kurulu Başkanı Ömer Gürsoy’a ait olduğunu unutmamalıyız.

Daha önceki bir yazımızda, Alman İşitme Engelliler Milli Futbol Takımı Teknik Direktörü’nün, Türklerden çekindiğini yazmıştık. Haksız da çıkmadı. Ama her zaman söylediğimiz gibi, ülkemizde engelliler sporu hâlâ bir sistem içinde yürütülmüyor.

Hiç zannetmiyorum. Oğulcan 1998 doğumlu, Mersin Yahya Günsür Teknik ve Endüstri Meslek Lisesi Bilişim Teknolojileri 4. sınıfında okuyan bir genç. 2002 yılında geçirdiği trafik kazası neticesinde, sol bacak semur kırığına bağlı büyüme disklerinin zarar görmesi neticesinde engelli duruma gelmiş. 2002-2007 yılları arasında Gata’da 5 defa ameliyatla bacağı uzatılmış. Yüzme sporuyla ilgileniyor.

2014 yılında, Nisan ayında İstanbul’da yapılan Türkiye Bedensel Engelliler Spor Federasyonu Yüzme Yarışları’nda, 50, 100, 400 metre serbest ve 100 metre sırt üstü kategorilerinde Türkiye 1’incisi oluyor.

Yine 2014 yılında, Boğaziçi Kıtalararası Yarışı’na TBSS bağlı olarak katılıyor, 14-18 yaş grubundaki tüm normal sporcuların derecelerini geçmesine rağmen, engelli kategorisinde katıldığı için, ikincilik veriliyor.

Daha sonra Aralık 2014’de Milli Takım seçmelerinde Türkiye Yüzme Şampiyonası yapılıyor, burada da Oğulcan yine 4 kategoride 1. oluyor. Sorunu ise klasifikasyonu yapılarak 2016 Rio Paralimpik Oyunları’na katılabilmek idi. Maalesef birtakım ihmalkârlıklar ve ilgisizlikler yüzünden şu anda katılması çok zor görünüyor. Ülkemizde Oğulcan gibi binlerce gencimiz var.

Bu sütunlarda

Türkiye Engelliler Spor Yardım ve Eğitim Vakfı’nın (TESYEV) kurucu üyesi, adam gibi adam, aramızdan zamansız ayrılan eski Karabükspor Başkanı Osman Şahin’in anısına düzenlenen 5. Görme Engelliler Satranç Turnuvası 11-13 Haziran tarihleri arasında, İstanbul Büyükşehir Belediyesi Spor A.Ş. ve S.O.S International Ambulans Servisi’nin sponsorluğunda, Titanic Business Hotel-Bayrampaşa’da gerçekleştirildi.

Turnuvanın şampiyonu, TESYEV’in de başarılı bursiyeri Uğur Deniz oldu. İkinciliği Ünal Dönmez, üçüncülüğü yılların satranç oyuncusu Mümin Aksu alırken, dördüncü Av. Dr. Eyüp Selim Altınok oldu. Yaklaşık 100 görme engelli sporcunun katıldığı turnuva, heyecan verici partilere de sahne oldu.

Bu satırların yazarının, hangi konuda olursa olsun, en çok önem verdiği husus ‘insanlık’tır.

Spor A.Ş. Genel Müdürü sevgili İsmail Özbayrak, kapanış törenine, bir cenaze dolayısıyla biraz geç kaldı. Yaptığı konuşmada, geç kalmasından dolayı özür dileme erdemini gösterdi. Bu dünyada her türlü makama gelebilirsiniz. Elinde olmayan bir vefa görevi nedeniyle geç kalmasına, özür dilemese de, orada bulunan hiç kimse tepki göstermezdi. Ama o, insani büyüklüğünü göstererek, oradaki gençlere örnek

Son zamanlarda aldığımız maillerde, ülkemizin her tarafından engelli gençlerin veya yakınlarının hep aynı serzenişleri ile karşılaşıyoruz. ‘Spor yapmak istiyoruz, ancak bulunduğumuz kentte, bizimle ilgilenen yok.’
Bu biraz onların nereye başvuracaklarını bilmemelerinden, biraz da birçok ildeki İl Spor Müdürleri’nin bu konuyla ilgilenmediklerinden ya da bilgileri olmadığından.
Geçtiğimiz haftalarda, Türkiye Engelliler Spor Yardım ve Eğitim Vakfı’nın (TESYEV) burs verdiği 500 engelli lise ve üniversite öğrencimizden 400’ü ile beraber olduk. İçlerinde spor yapan, milli takıma kadar yükselen, Avrupa ve Dünya’da derece yapan sporcularımız da vardı. Ancak onların dışındaki çoğunluk, hep aynı şeyden şikayet etti. ‘Spor yapmak istiyoruz.’ Engelliler sporu, artık bildiğimiz gibi, rehabilitasyon ve performans sporu olarak ikiye ayrılıyor. Özellikle, özel sporcularımızda, daha zor durumda olan belli bir grup, rehabilitasyon amacıyla Özel Olimpiyatlar’da yarışıyor. Durumları daha elverişli olan özel sporcularımız da Uluslararası Zihinsel Engelliler Spor Federasyonu’na bağlı olarak, Avrupa, Dünya Şampiyonaları’nda ve eğer dereceleri tutarsa paralimpiklerde yarışıyorlar.
Ülkemizde

14-27 Haziran tarihleri arasında Almanya’nın Hannover kentinde, Avrupa Erkekler Futbol Şampiyonası yapılacak. Daha önce önemli başarılara imza atmış işitme engelliler futbol takımımız turnuvada favoriler arasında gösteriliyor.

Üyesi olduğum Alman Spor Yazarları Derneği’nin aylık dergisinde konuya 2 tam sayfa üzerinde yer verilmiş. Alman İşitme Engelliler Futbol Milli Takımı Antrenörü Frank Zürden, 15 senedir takımın antrenörlüğünü yapıyor. Dergi, kendisine şöyle bir soru soruyor: “Bay Zürden, siz Almanya İşitme Engelliler Milli Takımı’nın bugüne kadar en başarılı antrenörüsünüz. Son 15 yılda önemli dereceler elde ettiniz. Kamuoyu ve medyanın bu konudaki ilgisi hakkında ne dersiniz?”

Cevap: “Açıkça söylemeliyim ki çok çok az, benim genç oyuncularım Avrupa veya Dünya şampiyonu oluyorlar, ülkemize geri dönüyoruz, neredeyse kimsenin haberi yok. Genel olarak bir “kabul etme” eksikliği var. Bu önemli bir problem ve çözülmesi zor. Bizim de federasyon olarak bu konularda eksikliklerimiz var.”

Ülkemizde durum farklı mı? Futbol Federasyonumuzun verdiği destek ve gösterdiği ilgi dışında, medyamızda diğer engelliler sporlarında olduğu gibi, işitme engelliler sporu da çok az yer

Almanya’nın Frankfurt kentinde, Hessen Eyaleti Tenis Federasyonu’nun genel kurulu yapılıyor. Misafir konuşmacı olarak davetliyim. İçişleri ve Spor Bakanı, Federal Alman Spor Teşkilatı Eyalet Başkanı ve Alman Tenis Federasyonu Başkanı konuşmalarını yaptıktan sonra kürsüye çıkıyorum. İçişleri ve Spor Bakanı’na tenisle ilgili birçok şey söylediğini, ama tekerlekli sandalye tenisi konusunda tek bir kelime etmediğini hatırlatarak üzüntümü belirtiyorum.

Konuşmamın devamında Alman Tenis Federasyonu Başkanı ile Eyalet Spor Federasyonu Başkanı’nın bir şeyler konuştuğunu görüyorum. Ve Alman Tenis Federasyonu Başkanı’na şöyle diyorum: “Sayın Bay Dr.Kraus birkaç dakika daha konuşmadan sabrederseniz, benden bir şeyler öğrenebilirsiniz. Ayrıca birazdan federasyonunuz ile ilgili söyleyeceklerim de olacak” diyerek devam ediyorum. “Geçen hafta federasyonunuzu aradım. Almanya’da federasyonunuza bağlı 9.500 tenis kulübünden kaçında engelli tenisi oynandığını, kaç bay ve bayan tekerlekli sandalyeli tenisçi olduğunu sordum, cevap veremediler. Bu nasıl bir federasyon anlayışıdır? Yoksa, engelli sporcuları sporcudan saymıyor musunuz?” Toplantı bitiyor, vedalaşıp ayrılıyoruz.

Geçtiğimiz hafta

Bu hafta, internet medyamızdan derlediğimiz engelliler sporu ve sporcular ile ilgili kısa kısa notlar aktaracağız size.

Türk Silahlı Kuvvetleri Engelliler Spor Kulübü’nün milli basketbolcusu Samet Toptaş, Anadolu Ajansı muhabirine yaptığı açıklamada, engeli nedeniyle çocukluğunu yaşayamadığını, tekerlekli sandalye basketbolu sayesinde hayatının 360 derece değiştiğini söyledi. Sevgili Samet Toptaş’ın bu sözleri birçok engelli çocuğu olan ailemize örnek olmalı. Spor sayesinde engelli insanlarımız kendine olan öz güvenlerini kazanırken, ayrıca toplum içinde de engelliler ile ilgili “hiçbir şey yapamaz” imajını da ortadan kaldırıyorlar.

Engellerini pota altında aşan Garanti Bankası Tekerlekli Sandalye Basketbol 1.Ligi takımlarından Gaziantep Büyükşehir Belediyespor’un iki kadın oyuncusu Nazire Duru ve Saliha Yıldırım yaptıkları açıklamalarda, basketbolla hayatlarında yeni bir sayfanın açıldığını belirttiler. 6 yıl önce bir arkadaş tavsiyesiyle bu sporla tanıştığını belirten Duru “Daha önce Belediye’nin açtığı dikiş nakış kurslarına gidiyordum. Okuma yazmayı da 25 yaşında burada öğrendim. Tavsiye üzerine basketbola başladım. Şimdi seyircilerin önünde basketbol oynamanın heyecan

1999 yılında, o zamanki adı ile Gençlik ve Spor Genel Müdürlüğü’nde, başarılı sporculara Ödül Yönetmeliği’nin engelli sporculara da aynen uygulanması konusunda tartışırken, o zamanki bir Merkez Danışma Kurulu üyesi, “Fazla uzatmayalım, sakatın da sporu mu olur? Bunların sporu dandik“ demişti. Daha sonraki senelerde, bir televizyon programında profesör unvanlı öğretim üyemize “Paralimpik nedir?” diye sorulduğunda, “Paraplejiden gelir” diyerek kendine göre gerçekle ilgisi olmayan bir yorum yapmıştı.

Tabii ki ülkemizde bu konuda gelişmeler var. Ama hâlâ engelliler sporunun da, engelsizlerin sporundan farklı olmadığını, onların da Paralimpik Oyunları’nda belli barajları, Avrupa ve Dünya şampiyonalarını geçerek katıldıklarını ve bazı branşlarda engelsiz sporculara çok yakın derecelere ulaştığını henüz kabul edebilmiş değiliz.

Bu bağlamda, 2020 Paralimpik Oyunları’nda yeni bir spor ilave edildi. Bu konu ile ilgili Engelsizler Spor Federasyonu Başkanı geçtiğimiz hafta bir açıklama yaparken, “Bu gelişme hem dünya hem ülkemiz sporu için çok büyük bir gelişme oldu. Hem normal Olimpiyatlar’da hem de Paralimpik’de de Türkiye iddiasını sürdürmek istiyor” derken, açıklamasının devamında