Tanla Bilir

Açıkçası bu yazıyı yazmam tahmin ettiğimden uzun bir zaman aldı. Evet, biraz uzun bir yazı… Ancak vermek istediklerimi daha kısa bir şekilde veremeyeceğimi düşündüm. Bir yandan da acaba okunacak mı? Birilerine fayda sağlayacak mı? diye düşünmeden de edemedim. Anne blogu denince “Yaz tatilimiz pek hoş geçti, buyurun kumsaldaki ayak fotom”, “Ben doğurdum diye söylemiyorum ama benim velet feci tatlı”, “Birinci doğumgünümüzden hamur işleri” kıvamındaki yazılar çok daha fazla ilgi görüyor. Ben de bazen o tür yazıları keyifle yazıyorum. Lakin annelik bundan ibaret değil. Annelerin çok daha farklı ve geniş ilgi alanları olduğuna inanmak istiyorum. Bununla beraber, aşağıda okuyacağınız (okuyacaksınız değil mi?) türdeki yazılarımdan sonra oluşan derin sessizlik beni şüpheye düşürüyor. Bu nedenle bu sefer, eğer kabul ederseniz, ufak bir deneme yapacağım. Bu yazıyı okuduysanız, ne düşündüğünüzü 2 satır da olsa, yorum olarak bırakın. Destan yazmanıza gerek yok. “Faydalı oldu” deseniz bile yeterli… May the force be with you!

Sosyal medyada gözlediğim meşhur tavuk tartışmasından hareketle, birkaç gün önce, “ ve” konularında bir yazı yazmıştım. Bununla beraber o yazımda özetle, “Bloggerı

Kendimi sizin önünüze “benim için kötü hissedin” diye koymuyorum. Aksine, “benim için kötü hissetmek zorunda olmadığınızı” söylemek için buradayım. Beni tanımanızı istiyorum. Bu benim yaşantım ve progeria onun bir parçası. Büyük bir parçası değil, ama bir parçası… diye söze başlıyor 16 yaşındaki Sam…

Sam çok sevdiği Legolarının önünde…

Sam çok sevdiği Legolarının önünde…

Sam, dünya üzerinde sadece 250 çocukta görülen bir hastalığa sahip: Progeria ya da erken yaşlanma. Yaşlanmaya sebep olan genler hepimizin bedeninde mevcut. Ancak progeria hastalarında yaşlanma süreci hızlı işliyor… Çok hızlı… Bu rahatsızlığı olan çocuklar ortalama 13 sene yaşıyor. Progeria’nın şu anda kesin olarak kanıtlanmış bir tedavisi yok. “Çocuğunuz 13 yaşına kadar yaşayacak.” deseler ne yapardınız?

Sam’in annesi Leslie: İnsanlar bana “Senin yaşadığın şeyleri katlanabileceğimden emin değilim” diyorlar. Onlara cevabım “Evet, katlanabilirsiniz, katlanmalısınız.” oluyor. “Anneler herşeyi başarabilir. Gerekli olan herşeyi yapıyorsunuz, çünkü biliyorsunuz ki siz o odadaki en önemli kişi değilsiniz. Önünüzde oturan çocuk en önemli kişi… Bu sadece benim aklımdan değil, yüreğimden ve ruhumdan geliyor.

Herşey bir tavuk hikayesiyle başladı. Organik yiyeceklerin yükselişi ve organik olmayan tavukların GDO’lu yemler, hayvanlara büyüme amaçlı verilen antibiyotikler, hormonlar vs. nedeniyle ne kadar sağlıksız bir yiyecek olduğuyla ilgili tartışmaları biliyorsunuz. Sanırım son dönemde ayyuka çıkan bu tartışmaların harareti nedeniyle bir tavuk firması, bu konuda soruları olan bir grup bloggerı toplamış. Tavuk kesim/paketleme fabrikasını gezdirmiş. Bloggerlar da evlerine dönünce bir güzel fabrikada geçirdikleri günü, tavuk firması yetkililerine sordukları soruları, aldıkları cevapları yazmışlar. Fabrikayı gezerken köşe bucak pek çok yeri inceleyip, fotoğraflamışlar, firma yetkililerini isabetli sorularla sıkıştırmışlar. Bu arada bloggerlardan hiçbiri gıda mühendisi değil. Bizim gibi halkın içinden birer vatandaş ve kendi çocuklarının beslenmesi ve sağlığıyla ilgili olarak akıllarına takılanları sorarak birer anne/baba olarak ellerinden geleni yapmışlar. Buraya kadar herşey pek güzel. Lakin bir zaman sonra Twitter’da bir arkadaş bu bloggerlardan birine çemkiriyor:

“Vay efendim. Sen sağlıkla ilgili bir konuda uzman olmamana rağmen nasıl yazarsın? Nereden biliyorsun o firmanın

Okurlarımdan Filiz’in 1 yaşındaki oğlu geceleri güzel uyuyamıyor. Filiz, akşam yatmadan önce verdiği besinlerin sorun olabileceğinden şüpheleniyor. Gelin sorusunu Filiz’den dinleyelim…

Merhaba.1 yaşında oğlum var ve 1 yaşına kadar kolik rahatsızlığından dolayı çok zor günler geçirdik. Uyku sorunumuz çok. Uykuya zor dalıyor ve uykuda sürekli hareket halinde. Acaba yatmadan önce verdiğim muhallebi ya da gece mamalarından mı rahatsız oluyor diye düşünmeye başladım. Akşam 8,30-9,00 gibi muhallebesini verip hemen uyku moduna geçiyoruz. Geceleri de bazen cicibebeli devam sütü veriyorum ama versemde 90 cc den fazla içmiyor. Su içiyor. Acaba nerde yanlış yapıyorum diye sizinle paylaşmak istedim. Şimdiden teşekkür ederim.

Merhaba Filizcim,

Satırlarını okuyunca kendi kendime “Oy! Oy! Oy! Minik oğlanın işi zor, çünkü uyumaması için her koşul mevcut…” dedim… Tabii bu işin esprisi… Eminim uyku sorununu çözmek için daha önce pek çok şey denedin. Çözüm bulamayınca son olarak uykudan önce ya da gece beslenmesinde verdiğin besinlerin rahatsızlık verip vermediğinden şüphelenir oldun… Aslında sorduğun sorunun cevabı satır aralarında gizli… Kısacası sen aslında oğlunun uyku sorununun

Okurlarımdan Deniz oldukça üzgün. 2,5 yaşındaki cimcimesinin yaramazlıklarıyla nasıl başa çıkacağını bilemiyor. [Gel de bana sor. Aynısından bir tane de bizim evde var ] Minik kızın son numarası öfkelendiğinde annesine ya da babasına tokadı basmak… Deniz bu durumda nasıl davranacağını bilemiyor. İşte Deniz’in emailinden satırlar…

2.5 yaşında bir kızım var. Birşeye hayır deyince ya da onun dediği şeyleri yapmayınca öfke krizine giriyor. İstediği olana kadar hiçbir sözümü dinlemiyor. Giderek daha hırçınlaşıyor. Geçen gün bana tokat atmaya çalışırken elini havada yakaladım. Bu durum beni çok üzüyor. Görümcemin de aynı yaşlarda oğlu var. Yaramazlık yapınca fazla canını yakmadan, hafiften pataklıyor. Görümcem bana “Sana vurmak istediğinde sen de ona vur. Anlasın canının acıdığını, vurmanın kötü birşey olduğunu…” diyor. Geçen gün yine koltuk tepelerinde gezince nihayet dayanamayıp ben de poposuna bir tane yapıştırdım. İnanamayan gözlerle bana baktı ve odasına kaçtı. Yarım saat ağladı. Çok üzüldüm, içim parçalandı. Vicdan azabından uyuyamadım. Ona bir kere daha vurmak istemiyorum, ama, diğer her yöntemi denedim, hiçbir şey işe yaramıyor. Ne yapacağımı bilmiyorum. Resmen tepemize

Okurlarımdan Ayşe*, 3.5 yaşındaki kızının tuvalet sorununu paylaşıyor. Minik kızı, hemen her tuvalete gidişinden önce birkaç damla çiş kaçırıyor. Buna bir çözüm bulmak isteyen Ayşe, benimle bir süre önce iletişime geçti. İlk gönderdiği bilgilerden sonra konuyu daha iyi anlayabilmek için ilave sorular sordum. Sonuçta minik kızın durumu tüm detaylarıyla ortaya çıktı. Gelin konuyu Ayşe’nin ağzından öğrenelim:

Tuvalet Eğitimi İçin Yapılanlar

Kızım 3.5 yaşında. 2 yaşında tuvalete oturtmaya başladım. Banyodan önce, sabah kalkınca ve yatmadan önce tuvalete oturtuyordum. Çok sevdi, ben de artık bezi açıp denemek istedim. İlk başlarda tuvaletini kaçırmadan söylüyordu. Birkaç defa yetişemedik ama o kadarı normaldi. Sonra o yaz idrar yolu enfeksiyonu geçirdi ve kaçırmalar başladı. Artık kaçırmadan tuvalete gidemiyoruz. Tuvaletim geldi diyor ancak iç çamaşırı 4-5 damla ıslanmadan olmuyor.

Doktoru “idrar yolu enfeksiyonu iyileştikten sonra kaçırma olmaması gerektiğini, bir sorun olmadığını” söylüyor. “Tuvalet işi terbiye işi, mesaneyle ilgili bir problem değil” diyor. Düzenli olarak 6ayda bir gidiyoruz doktoruna. İdrar yolları enfeksiyonu için 2 ayda bir mutlaka idrar tahlili

Bizimki öyle böyle değil, hiç uyumuyor, sabahlara kadar ayaktayız. Her yöntemi denedik. Ne yapsak olmuyor. Perişanız. Zombiye döndük. Hayattan soğuduk. Sallamaktan belim koptu, ayağım uyuştu, emzirmekten memelerim uzadı diyenler… Bu yazı tam size göre…

Uyku eğitimi deyince kulağa biraz tuhaf geliyor. Sanki mini mini bebeleri askeri okula gönderip, düdük eşliğinde eğitiyormuş gibi… İngilizce “sleep training”den birerbir çeviri olan uyku eğitimi deyimi Ferber‘ler, ‘lar, ‘larla Türk annesinin bünyesine girdi. Hamileyken bu kitaplarda yazılan teknikleri okuduysanız pek kolay gözüküyor “Ne var ki, yaparım bunları. Bebeğim akşam 8 gibi mışıl mışıl uyur. Ben de kocamla çekirdek çıtlararak dizi film izlerim.” diyorsunuz. Hatta aile bireyleriniz ve arkadaşlarınız kendi çocuklarının uyku sorunlarını sizinle paylaşırken içinizden “Yok artık daha neler… Bir de anne-baba olmuşlar. Çocuğu uyutmayı beceremiyorlar.” diye düşünüyorsunuz. Belki dayanamayıp hallerine gülüyorsunuz.. Kısacası çocuğunuz olana kadar herşey bir kulaktan girip, öbür kulaktan çıkıyor.

Ancak çocuk sahibi olduğunuzda işler değişiyor. Birincisi, uyku sorununun şaka olmadığını görüyorsunuz İkincisi, sizin velet

Yaşlı bir adam sabaha karşı kumsalda yürüyüşe çıkmışken, uzakta dans eder gibi hareketler yapan birini görür. Biraz yaklaşınca, bu kişinin sahile vuran denizyıldızlarını okyanusa atan küçük bir kız çocuğu olduğunu fark eder. Adam, küçük kıza yaklaşır:
– Neden denizyıldızlarını okyanusa atıyorsun?
Küçük kız yanıtlar;
– Birazdan güneş yükselip, sular çekilecek. Onları suya atmazsam ölecekler.
Yaşlı adam sorar;
– Kilometrelerce sahil, binlerce denizyıldızı var. Ne fark eder ki?
Küçük kız eğilir, yerden bir denizyıldızı daha alır, okyanusa fırlatır.