Reha Arar

Son zamanlarda hayatımızda bir değişiklik oldu gibi geliyor bana... Markete, şarküteriye gittiğimiz zaman ürünü alıyor, son tüketim, üretim tarihlerini inceliyor, markaya, yapılış tarzına, ambalajına, hâsılı her şeyine bakıyoruz. Bu arada hemen ifade edeyim ki, hayatımız yavaşladı, vaktimiz de arttı bu konular için.
Geçtiğimiz günlerde sohbet ettiğim bir dostum pazarda kalma süresinin bile uzadığını ifade etti. Dolaşıp iyi malı bulmak, eldiven eldiven takıp dokunmak, ürünü seçmek gibi işler dolayısıyla... Bir diğer konu da paranın kazanılma konusu; maaşlılar için kesintiler, emekliler için aynı hayat pahalılığı bazı şeyleri düşünerek satın almaya sevk etti. İşte yazımızın başında bahsettiğim konuyla ilgili bugün size zamana karşı yarış veren bir soğuk sıkım zeytinyağı serüveninden bahsedeceğim.

164 dakikada üretim

‘Köklerde başlayıp dallarda yeşeren dostluk’tan yola çıkmış Güven Asa, 2009’da Balıkesir Gömeç’te... Neden bu bölgeyi seçmiş? Ülkemizin oksijen yoğunluğuna sahip Kaz Dağları’nın

Koronavirüs salgınıyla ilgili aralık ayının ortasından itibaren alınmaya başlanan tedbirler netice verdi ve vaka oranlarında ülke genelinde ciddi azalmalar yaşandı. Sağlık Bakanı Fahrettin Koca, geçtiğimiz günlerde “Son iki hafta içinde İstanbul ve İzmir’de vaka sayısında yüzde 40, Ankara ve Bursa’da yüzde 60’a yakın düşüş oldu” açıklamasını yaptı. Ben de soluğu hem kış turizmiyle dikkat çeken hem de bana çocukluğumun bayramlarını hatırlatan Bursa’da aldım.

Yaz aylarında ülkemizin dördüncü büyük şehri Yeşil Bursa ile ilgili birkaç mekanı sizlerle paylaşmıştım. Şu sıralar malum mekanlar ikinci bir emre kadar kapalı... Yine de 1867’de kebapçı Mehmet İskenderoğlu tarafından açılan ve 150 küsür yıldır herkese şehrin markası olarak hizmet veren Kebapçı İskender’in kapısındaki kilidi görünce yüreğim cız etti. Zira uğruna yurt içinde ‘İskender yeme turları’nın bile tertip edildiği bu şahane lezzetten mahrum kalmak, bir kültürden mahrum kalmak demektir. Bunlar bir

Gazetem Milliyet ile muntazam buluşmam, 15’li yaşlarda olmuştu. Okuduğum köşe yazarları arasında Refii Cevad Ulunay, Hasan Pulur ve Abdi İpekçi’yi sayabilirim... Her üçünün de kendine has bir Türkçesi, makaleye başlama tarzı ve de kelimeleri vardı. Bu satırları sizlerle paylaşmanın sebebi, hem biraz nostalji yapmak hem de uzun zamandır yazılarıma konu olan pandeminin dışına kendimi itmek...
Bugün sizlere faydalı birkaç destek ürününden ve bir hocamızın çok beğendiğim yorumlarından bahsedeceğim.

Mükemmel sinerji için... 

Malum hastalığın dünyayı sarması nedeniyle bazen korkumuzdan, korunma duygumuzdan, bazen devlet zoruyla evde kalıyoruz. Tabii doğal olarak o zaman öğün sayımız yükseliyor. Bu yetmiyor, gün boyu atıştırıyoruz. Birçoğumuz genellikle ağza hoş gelen, çok faydalı olmayan, kilo aldıran gıdalardan seçebiliyoruz.
Beykoz Üniversitesi Gastronomi ve Mutfak Sanatları Bölüm Başkanı Profesör Dr. Yaşar Birol Saygı, “Atıştırmalıklar arasındaki mükemmel sinerjiyi bulmak, her bir yiyeceğin yağla

Bu haftaki yazım, yeni yılın ilk yazısı olacak. Tabii biz genellikle bu yazıları birkaç gün öncesinden hazırlar, editörümüze göndeririz. Ben de Noel yortusunun kutlandığı günün bir sonraki sabahı yazdım. “Nereden?” diye soracak olursanız, Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti’nin en güzel sahil şehri Girne Merit Royal Hotel’den...

Özellikle bu bölge, Green Karmi köyünden itibaren, çok sayıda orta yaş üzeri İngilizler’in ikinci hayatlarına mutlu, mesut, makul ölçüdeki maddi imkanlarla yaşadıkları bir bölgedir. En büyük eğlenceleri Christmas zamanındaki etkinlikleridir. Otellerde kalır, eğlenir, yer, içerler...

Gelelim geceye... Çok az sayıda geldiler, mahzun mahzun oturup, yemek yiyip, çıkıp yattılar. Sesleri solukları kesilmişti. Zaten Kıbrıs şu anda hem ekonomik anlamda hem pandeminin etkisiyle hem de Güney’den gelip ülkeyi risk altına atan koronavirüslüler dolayısıyla ciddi sıkıntı çekiyor.

Gelelim yurdumuza...

2020 yılı hakikaten henüz takvimimde sadece cisim olarak var olan bir sene

Peynir üretimiyle ilgili olan bu yazıma tabii ki öncelikle sütle başlamak istiyorum. Hep merak etmişimdir, bu peynirler nasıl sütlerden yapılıyor, bu sütler sağlıklı mı diye...
Bursalama A.Ş.’nin Genel Müdürü Mete Aydoğan, yıllardır tanıdığım, işinin sevdalısı bir veteriner hekim ve aynı zamanda çok iyi eğitim almış bir üst düzey yönetici. Sütle ilgili soruma tam şu yanıtı verdi: “Biz sadece menşei belli, nitelikli süt kullanıyoruz” ve devam etti: “Sütlerini aldığımız hayvanlar yıl boyu sadece bize süt verirler ve konunun uzmanı bazı görevliler tüm gün boyunca bu hayvanları gözetim altında tutarlar. Antibiyotik vermeden sağlıklarını takip ederler. Sütler sağıldığı anda yerinde ve fabrikaya girmeden dış kapı laboratuvarında analiz edilir.”
Bu projenin sahibi Erdoğan Demir, aslında meslekten değil; ODTÜ’lü bir mühendis. İlk yatırımlarını otomotiv sektöründe yapmış. Bu dalda 14 fabrika kurmuş. Daha sonra Bursa’da Mustafakemalpaşa’da peynir ve şarap konusunda ciddi yatırımlar yapmaya başlamış. 17 bin

Bugünkü yazıma bir küçük kutlama yemeğiyle başlamak istiyorum. Emirgan sırtlarındaki malikanelerinde yaşayan, görmüş geçirmiş gerçek İstanbullu bir aile, kızlarını beraber doktora yaptığı arkadaşıyla baş göz etmeye karar verirler; fakat heyhat... Covid-19 aylardır başlarında Demokles’in kılıcı gibi durmaktadır. Sonunda tarih tespit edilir. Kanlıca’ya bakan üst kat büyük salonun Arthur Brett markalı İngiliz yemek masası, altı kişilik olarak pandemi yönetmeliğine göre hazırlanır. Mesafe fazlasıyla mevcuttur. Evin girişine antiseptik özellikli paspas, salona hava temizleyici alınır. Ama aslında en önemli kısım, bu gecenin yemeğinin hazırlanmasıdır.
Bir dost, Feza Fırat’ın ismini verir. Aslında bizim nesil etkinlik, davet, organizasyon deyince Feza’yı hatırlar, şimdilerde kızı Başak bayrağı taşıyor. Sonuçta iki Michelin yıldızlı Şef Michael Riemenschneider’e ulaşılır ve bu gecenin yemeğini yapması istenir. Ancak kabul edecek midir? O noktada da bir şüphe mevcuttur. Feza sayesinde akşam çok başarılı bir şekilde noktalanır. Bu enteresan deneyim,

Bugünkü yazımda içinde bulunduğumuz, hürriyetimizi kısıtlayan ve bizi maalesef belli mecburiyetlere iten melun hastalık dolayısıyla (adını bile artık zikretmek istemiyorum) sizlere yiyecek-içecek alanında 2005’ten beri hizmet veren sağlıklı bir kuruluştan bahsedeceğim. Biz La Vita’yı Nişantaşı’ndaki küçük ama içerisi taze, sıcak ve dopdolu bir kuruluş olarak tanıdık.

Tam bir aile işletmesi

Aslında fikir, basın dünyasından Türkiye’de yaptığı güzellik yarışmalarından da tanıdığımız Barbaros ve eşi Güler Yüksel’in fikri... Halen de kendisi yönetim kurulu başkanı, eşi de imalatın patronu. Özellikle Güler Hanım’ın araştırmacılığı ve sağlıklı gıda üzerine yaptığı eğitimler sayesinde her gün güneşin doğuşuyla yarattığı yeni bir ürün, La Vita’nın raflarını süsler. Fakat vazgeçilmezleri vardır: Zeytinyağlı ekşi mayalı İtalyan çubuk, ay çekirdekli kraker, çilekli milföy, glutensiz kurabiyeler, özellikle bizim neslin sevdiği bir klasik olan ekler, unsuz ve şekersiz brownie (keçiboynuzu

Kırıkkale’de 1970 yılında başlayan teknoloji ve başarı dolu bir zeytinyağı serüveninden bahsetmek istiyorum.
Mustafa Özener, İstanbul’da müzik aletleri müzesi olabilecek bir sanat salonu, Bursa’da özel üretim mobilya imal eden bir fabrika ve en önemlisi otomotiv endüstrisine yedek parça üreten yan sanayinin denetim laboratuvarının sahibi, kendisi askeri pilot ve teknolojik alet regülasyon (düzenleme) uzmanı ama bütün bunlar benim için ikinci planda kalıyor.

Müzik aleti yapımı

2015 yılında yeşeren müzik aleti tutkusu onu müzisyen yapmamış ama koleksiyoncu yapmış. Şu anda elinde yaklaşık 500 adet en eskisi 18’inci yüzyılda imal edilmiş müzik aleti mevcut. Bunlar Galata Kulesi civarında yaptığı bir stüdyo galeride sergileniyor. Bir tek gerçek müzikologlar en eski faal enstrümanları çalabiliyorlar, hatta gerektiğinde belirli konuda uzman kişilere çalmaları için emanet bile verilebiliyor. Bu arada Mustafa Özener hayata geçirdiği akort edilebilir, vurmalı melodik perküsyon enstrümanının dünya