Nil Kural

Üç dalda Oscar adayı olan “Brooklyn”, 1950’lerde İrlanda’dan ABD’ye göç eden genç bir kadının ayakta kalmaya çalışma hikayesine odaklanıyor

Ellilerde geçen göçmen genç bir kadının öyküsü “Brooklyn”, hüzünle sarmalanmış bir yaşama tutunma hikayesi. Aynı zamanda da sunduğu derin kadın karakteriyle izleyiciyi kendisine bağlamakta zorlanmıyor. “Intermission”ın yönetmeni John Crowley, film senaryolarında kadın karakter yaratımında ustalaşan roman yazarı Nick Hornby ve genç neslin en iyi oyuncularından Saoirse Ronan’ın işbirliği “Brooklyn”, bu yıl En İyi Film, En İyi Kadın Oyuncu ve En İyi Uyarlama Senaryo dallarında Oscar adayı olmuştu.

Dönemin ruhunu yakalıyor

İrlanda’da küçük bir yerde hayat kurmakta zorlanan Eilis, ablası Rose’un teşvikiyle New York’a göç eder ve Brookyln’e yerleşir. Burada başta memleketine ve ailesine hasret duysa da zamanla muhasebe kursu ve hayatına giren İtalyan kökenli Tony’nin aşkıyla ABD’ye alışır. Aldığı beklenmedik bir haber, İrlanda’ya dönmesine ve burada da bir hayatı olabileceğini anlamasına neden olacaktır. Eilis’in geleceği İrlanda’da mı yoksa ABD’de midir sorusu belirir.

Filmde siyah-beyaz değil, gri tonlarla resmedilen Eilis ayaklarının üzerinde duran

Masalların karanlık yeniden yorumları furyasının 2012 yapımı üyesi “Pamuk Prenses ve Avcı”, devam filmine de kavuştu. “Avcı: Kış Savaşı / The Huntsman: Winter’s War” ağırlıklı olarak “Pamuk Prenses ve Avcı”daki olayların öncesini konu alıyor ve ortada bir Pamuk Prenses yok. Yönetmen koltuğunda ise ilk filmde özel efektlerden sorumlu Cedric Nicolas-Troyan oturuyor.
Filmde, Kötü Kraliçe Ravenna’nın kız kardeşi Freya, bir trajedinin ardından yıkılıp Buzlar Kraliçesi’ne dönüşür. Freya’nın yetiştirdiği avcılar ordusundaki Eric ve Sara âşık olunca sevgiyi yasaklamış Freya tarafından ayrı düşürülürler. Yıllar sonra Ravenna’nın Pamuk Prenses tarafından öldürülmesinin ardından sihirli ayna çalınır. Eric, Freya sihirli aynayı ele geçirmesin diye devreye girecektir.
Görsel yönü güçlü
“Avcı: Kış Savaşı”, hiç parlak olmayan bir öncül filme eklenmiş ve ilkinin de gerisinde kalan bir devam filmi. Masallardan tanınan öğeler, aksiyon sahnelerinin arasına yerleştiriliyor. Film, heyecanı ve aksiyonu ayakta tutmakta zorlanıyor. Masalların metnini “Malefiz” gibi feminist ve ne yaptığını bilen bir anlayışla yıktığı da iddia edilemez. Gişede iyi gitmiş bir filme alışıldık devam filmi refleksiyle

Hollywood romantik komedilerinin özellikle kariyer sahibi kadınları baş göz etme arzusu ve ailenin önemini vurgulayan yapıları malum. “Bekar Yaşam Kılavuzu / How to be Single”, kağıt üzerinde ana karakterini bu kadere mahkum etmemeye çalışıyor. Dakota Johnson’ın canlandırdığı Alice, uzun süreli ilişkisinden ayrılıyor ve yeni ilişkilerde dikiş tutturamıyor. Amacı kendi kişiliğini bulmak. Filmin diğer karakterleri çılgın partici Robin, çocuk ve aile sahibi olmak istemeyen Alice’in ablası Meg ve çift bulma siteleri üzerinden ideal erkek arkadaşa kavuşmaya çalışan Lucy.



Film dağınık bir şekilde bu karakterler arasında giderken, bir sinema filminden ziyade çok vakti olan bir televizyon dizisi gibi hareket ediyor. Bu yapı, izleyiciyi karakterlerin duygularına veya hikayelerine dahil etmekten uzak.

Eğlenceli olamıyor

Neslinin parlak ismi Jake Gyllenhaal’un canlandırdığı Davis, “Yeniden Başla / Demolition”ın ağırlık noktası. Eşini bir trafik kazasında kaybeden Davis, beklendiğinin aksine ağır duygular hissedemiyor, onun yasını tutamıyor. Bir otomat firmasına içini döktüğü mektuplar sayesinde yolu o firmanın müşteri ilişkileri yetkilisi Karen ve ergen oğluyla kesişiyor. Film, “Davis önce içindeki yıkım arzusunu tatmin edip ardından toparlanmayı başarabilecek mi?” sorusuna yanıt arıyor.

Hem hafif hem melankolik denebilecek “Yeniden Başla”, “Çılgın” ve “Sınırsızlar Kulübü” ile tanınan Vallee’nin imzasını taşıyor. Vallee ana akım sinemanın fazla ilgilenmediği karakterleri ve konuları ele alıp bunlardan ana akım izleyiciyi kendisine bağlayacak filmler yapabilen bir yönetmen.

Kurgusu dağınık

“Yeniden Başla”nın yıkım meyilli karakteri de benzer şekilde çok tanıdık değil. Ancak bu kez, Vallee’nin izleyiciye derin bir portre sunabildiğini söylemek güç. Filmin kurgusundaki dağınıklığın da etkisiyle finans sektöründe kayınpederiyle çalışan Davis’in yaşadığı varoluş bunalımının nedenleri izleyiciye geçmiyor. Davis neden öyle hissizleşmiştir, düzen mi, kişisel mi bilmek mümkün değil.

Kurgudaki atlamalar

Hollywood’un altın adamlarından J.J. Abrams’ın yapımcılığını üstlendiği bir film “Cloverfield Yolu No: 10 / 10 Cloverfield 10”. Aynı zamanda Abrams’ın deyişiyle kendisinin 2008 yapımı filmi “Cloverfield”ın “akrabası”. Senaristler arasında da yıldızı yükselen bir isim var: “Whiplash”in yönetmeni Damien Chazelle.

Dan Trachtenberg’in ilk kez yönetmen koltuğuna oturduğu film, bilimkurgu ile psikolojik gerilim arasında gidip geliyor. Filmin ana karakteri Michelle, bir araba kazası geçirdikten sonra kendisini bir yeraltı sığınağında buluyor. Sığınakta iki adam daha var: Biri dünyanın nüfusunun büyük bölümünün bir saldırıda öldüğünü, havanın zehirli olduğunu ve Michelle’i kurtardığını söyleyen Howard. Diğeri “Kıyamet koptu” iddiasına katılan Emmett. Çetin ceviz Michelle ise onları sorgulamayı sürdürüyor.

Film iki adam yalan mı söylüyor gerilimi üzerinden izleyicisini diken üzerinde tutuyor. Filmin senaryosu kartlarını yavaş yavaş açarken, izleyici ilgisini bir an bile kaybetmiyor. Michelle ise mücadelesine katılmaktan memnuniyet duyulabilecek
kurban rolünü asla kabullenmeyen bir ana karakter. Dolayısıyla “Cloverfield Yolu No: 10”un türünün yüz akı örneklerinden olduğunu söylemek

“Batman v Superman:
Adaletin Şafağı / Batman v Superman: Dawn of JustIce”
Yön.: Zack Snyder
Oyn.: Ben Affleck (Bruce Wayne / Batman), Henry Cavill (Clark Kent / Superman), Amy Adams (Lois), Jesse Eisenberg (Lex Luthor), Diane Lane (Martha Kent), Laurence Fishburne (Perry White), Jeremy Irons (Alfred) Sen.: Chris Terrio, David S. Goyer Gör.: Larry Fong Müz.: Junkie XL, Hans Zimmer

İlk haberlerinden itibaren popüler sinema dünyasını meşgul eden, en çok da Ben Affleck’in Batman rolünü almasıyla tartışılan “Batman v Superman: Adaletin Şafağı / Batman v Superman: Dawn of Justice”, iki süper kahramanı karşı karşıya getiriyor. Yönetmen koltuğunda Zack Snyder var. Onu “300 Spartalı”, “Watchmen” ve “Batman v Superman”in öncülü 2013 tarihli Superman filmi “Çelik Adam”dan hatırlıyoruz. Gişede başarı gösteren ancak eleştirmen ile hayranları yüzde yüz memnun etmeyen popüler gişe canavarlarının yönetmeni.

inemanın, mafya hesaplaşmaları, yoz polisler ve mükemmel soygunlarla işi bitmiyor. Müthiş western “Kanlı Teklif ” ve ilginç distopya “The Road”un yönetmeni John Hillcoat, şiddet sahneleme ve güçlü atmosfer kurma becerilerini bu kez bir suç filminin; “Kod 999 / Triple 9”ın hizmetine sunuyor. Yoz polislere ve mükemmel soygunlara odaklanan bir suç filminin...

Atlanta’da ikisi polis ikisi askeri eğitimli dört adam, Yahudi kökenli Rus mafyasının zalim patroniçesi Irina Vlaslov için çalışıyor. Vlaslov onlardan tehditle çok zor bir iş istiyor. Bu işi yapabilmelerinin tek yolu da polis birimlerinin dikkatini başka bir yöne çekmek. Yoz polislerden Marcus’un yeni ve masum ortağı Chris de farkında olmasa da bu planın bir parçası haline getiriliyor.

Karanlık bir dünya

Hillcoat bir kez daha acımasız ve karanlık bir dünya çiziyor. Görsel olarak yaratıcı ve şiddet konusunda çekimser bir yönetmen olmaması “Kod 999”un dünyasının ışıkların kısıldığı, karakterlerle izleyici arasına mesafe koyan seçimlere neden oluyor.

Matt Cook’un senaryosu da kartlarını yavaş yavaş açan, izleyicinin dikkatini ve heyecanını ayakta tutan bir yapıya sahip. Ancak filmin insan doğası veya ABD’deki suç imparatorluklarıyla

İngiliz yönetmen Ben Hopkins, arada kamerasını Türkiye’ye çeviriyor. 2008 yapımı “Pazar: Bir Ticaret Masalı”nda o yılki Antalya Film Festivali’nin En İyi Film dahil önemli ödüllerini toplayan Hopkins, “Hasret / Sehnsucht” adlı yeni filminde bir İstanbul portresi çiziyor. Özgün ve yaratıcı bir portre.

Künye :

“Hasret / Sehnsucht”
Yön.: Ben Hopkins
Sen.: Ben Hopkins, Ceylan Ünal Hopkins Gör.: Jörg Gruber
Müz.: Efe Akmen