Melih Aşık

Referanduma götürülen anayasa paketinin bir kritik yanı da cumhurbaşkanı kararnameleri...
Mevcut sistemdeki kanun hükmünde kararnamenin (KHK) yerini yeni sistemde cumhurbaşkanlığı kararnamesi alıyor. Ancak önemli farklarla.
Mevcut sistemde Bakanlar Kurulu, TBMM’nden yetki kanunuyla yetki almadan KHK çıkaramıyor. Verilen yetkinin konusu ve süresi bellidir. Oysa, değişiklik gerçekleşirse cumhurbaşkanı böyle bir yetki kanununa gerek olmadan süresi ve konusu sınırsız (temel haklar hariç) kararname çıkarabilecektir.
İkincisi... Mevcut sistemde Bakanlar Kurulu’nun çıkardığı bütün KHK’ler hemen TBMM’nin onayına sunulmaktadır ve onaylanması zorunludur. Değişikliğe göre yeni rejimde cumhurbaşkanı kararnamesi TBMM onayına tâbi olmayacaktır.
Cumhurbaşkanı kararnamesi, Meclis’e uğramadan, Resmi Gazete’de yayımlandığı anda yürürlüğe giriyor. Meclis tamamen devre dışı kalıyor...
Öte yandan... Anayasa’ya göre; (Madde 7) “yasama yetkisi” TBMM’ye aittir ve devredilemez. Bu madde yürürlükte kalmaktadır. O yüzden yeni düzende cumhurbaşkanı kararnamesi Anayasa’ya aykırı bir durum arz ediyor.
Bir parti cumhurbaşkanı kararnamesiyle ilgili Anayasa Mahkemesi’ne gidebilir. Ancak Anayasa

Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan eleştiriye uğrar.. Veya bir konuda hücuma geçerse... Hemen ardından başbakan, kimi bakanlar, kimi milletvekilleri,

başdanışmanlar onu destekleyen mesajları peş peşe sıralıyor.

Ancak Kemal Kılıçdaroğlu saldırıya uğrarsa... Diğer CHP’lilerden ses seda çıkmıyor... Genel Başkan’ın topa tutulmasını hep birlikte seyrediyorlar. Örneğin Genel Başkan’ın “Yalan söylüyor” diye suçlandığı pek çok konuda yalan söylemediğini kanıtlayabilirler... Karşı tarafın yanlışlarını sergileyebilirler... Yapmıyorlar...

Bırakın Erdoğan’ı... Başbakan’ı bile eleştirmekten kaçınıyorlar.

AKP’de gözlenen dayanışma CHP’de neden yok... İşin içine kişisel gelecek hesapları mı giriyor? Bilemeyiz... Ama sonuç partiyi ve siyaseti etkiliyor...

Hangi yarınlar?

Anayasamıza göre (madde: 67, 79) referandum sürecinin adil, dürüst ve eşit koşullarda yürütülmesi gerekir. Ne var ki bunları hatırlayan kalmadı...

Cumhurbaşkanı, Başbakan, bakanlar, belediye başkanları, valiler, rektörler, kaymakamlar, imamlar topluca

Değerli hocamız Prof. Korkut Boratav, referanduma sunulan 18 maddelik pakete farklı bir soruyla yaklaşıyor:

- Dokuz gün sonra karşımıza çıkacak olan Evet / Hayır pusulaları bizlere aslında hangi seçenekleri sunmaktadır?

Yanıtı özetle şöyle veriyor:

- Bana göre anayasa referandumunda bizlere aslında iki soru sorulmaktadır.

Birinci olarak İslamcı bir rejime geçişin hızlandırılmasını kabul ediyor muyuz?

İkinci olarak, Türkiye’yi yönetecek olan Cumhurbaşkanı’na sınırsız dokunulmazlık sağlanmasını kabul ediyor muyuz?

- Referandum, Türkiye toplumunun iki büyük bloğunu karşı karşıya getirmektedir. İslamcı ve cumhuriyetçi bloklar…

- Bugün AKP tarafından temsil edilen siyasî İslamcılığın nihaî hedefi bellidir: Bir hayli yıpranmış olan Cumhuriyet’in, ana çizgileriyle Müslüman Kardeşler doktrinine uyan İslamcı bir rejime dönüştürülmesidir.

Dün CHP’nin bir kalesinden ötekine... Beşiktaş’tan Kadıköy’e geçiyoruz... Beşiktaş meydanında yan yana yanaştırılmış 4 seçim otobüsü alana tamamen hakim olmuş. “Evet” marşları çalıyor, evet bayrakları sallanıyor, sloganlar atılıyor... Hayırcılar ortada yok. Kadıköy’e geçiyoruz. İskele meydanı MHP’nin seçim otobüslerine bırakılmış. Yalnızca onların sesi duyuluyor.
İstanbul’un dört bir yanında koca koca “Evet” afişleri... Propaganda alanına tamamen “Evet” bloğu hakim olmuş.
Erdoğan ve Yıldırım’ın konuşmalarına bakıyoruz... En ağır deyim hatta hakaretlerle Kemal Kılıçdaroğlu’na yükleniyorlar.
Anlaşılan PR uzmanları önceki taktiklerin tutmadığını görünce:
- Kampanyayı AKP - CHP kavgasına dönüştürün, demişler.
Atılan mermilerin dörtte üçü Kemal Kılıçdaroğlu’na yöneliyor..
Kemal Bey ise hata üzerine hata yapıyor.

Cumhurbaşkanı Erdoğan önceki gün yaptığı konuşmada eski görüşünü terk ederek:

“Bizim için evet diyen ne kadar saygınsa, hayır diyen de o kadar saygındır” dedi...

Erdoğan son olarak 13 Şubat’ta yaptığı konuşmada “hayır” diyenleri bölücüler ve darbecilerle aynı kefeye koymuş, şöyle demişti:

- Bölücü terör örgütü ‘hayır’ diyor. Dolayısıyla şu anda Kandil’de olanlarla beraber hareket edenler, uzantılarıyla beraber hareket edenler ‘hayır’ diyor...

Cumhurbaşkanı’nın yaptığı rota düzeltmesi belli ki AKP tabanından gelen tepkilerin sonucudur.

Belli ki AKP tabanı referandum sürecinin belli bir gerçeklik ve hakkaniyet düzleminde ilerlemesini istemektedir.

Bunlar ülke adına umut verici gelişmeler...

AKP’li bir yazar bir süre önce AKP tabanının yeni anayasa paketini “Erdoğan’dan sonra ne olacak?” sorusuyla birlikte ele aldığını yazmıştı. Çok doğru bir bakış...

2014 yılında yapılan cumhurbaşkanlığı seçiminde iktidar mensupları şöyle diyordu:
“Erdoğan’ı seçin, terör bitsin, çocuklarımız artık ölmesin. Erdoğan’ı seçin, ekonomi şaha kalksın, Türkiye uçuşa geçsin.”
1 Kasım seçim kampanyasında da benzer sloganlar kullandılar...
Tayyip Erdoğan üç yıldır tek ve sınırsız yetkili...
Üç yıldır fiili başkanlık uygulanıyor.
Buna rağmen üç yılda işler eskiye göre daha fazla sarpa sardı.
Üç yıl önce 2.15 TL olan dolar, şimdilerde 3.65 TL. İşsizlik oranları arttı. Turizm çöktü...

Referanduma götürülen anayasa gibisi şu anda dünyanın hiçbir ülkesinde yok. O yüzden adına zorlama bir deyimle “Türk Tipi” deniyor.
Bu eğlenceli anayasa teklifinin getirdiği yeniliklerden! biri şöyle açıklanıyor:
“Kurulacak hükümete güvenoyunu sandıkta bizzat millet veriyor.”
Yani... Millet cumhurbaşkanı seçiminde oyunu atarken kurulacak hükümete de peşin peşin güvenoyu vermiş oluyormuş...
Oysa parlamenter sistemlerde güvenoyunun nasıl verildiği malum.
Hükümeti kurma görevini cumhurbaşkanından alan başbakan ve bakanları oturup ayrıntılı bir hükümet programı hazırlar.
Bu program Meclis’te lehte aleyhte konuşmalarla tartışılır. Meclis ve kamuoyu hükümetin nasıl bir yol izleyeceğini görür, eleştirilerini belirtir.

“Hayır” kampanyasını yurt çapında sürdüren eski MHP milletvekili Sinan Oğan önceki gün Yozgat’taydı. Bir kez daha kendilerine “ülkücü” diyenlerin saldırısına uğradı. Korumaları ve “hayır”cı ülkücüler sayesinde saldırıyı yarasız - beresiz atlatmayı başardı.

Dün Meclis’te MHP’den ihraç edilen Gaziantep Milletvekili Ümit Özdağ ile düzenlediği basın toplantısının ardından ilginç bir olaydan söz etti.

Milletvekili olduğu geçen yasama döneminde, gergin geçen bir oturumun ardından Meclis’teki odasına gelmiş. Tam o sırada telefonu çalmış. Açmış, arayan adının Necati Ünsal olduğunu sonradan öğrendiği Akp’li bir vatandaşmış.

-Elimde silah, şimdi odana gelip işini bitireceğim, sakın bir yere gitme” diye tehdit etmiş.

Sonrası mı? Sinan Oğan’ı dinliyoruz.

“Kendisi hakkında ‘silahla tehdit’ten davacı oldum. Mahkeme geçenlerde sonuçlandı. Karar mı? Efendim, kararda mahkeme bana, isterseniz bu konuyu sulh ile çözelim ve uzlaştırma kuruluna sevk edelim, diyor. Böyle bir şey olabilir mi, demiyorum, diyemiyorum, çünkü oldu. Ne yani arabulucu şimdi bu kişiyle nasıl ve nerede uzlaşacağım. Her silahla tehdit olayı sonrasında arabulucu mu tayin ediliyor? Yoksa saldırgan AKP’li olunca mı bu yola gidiliyor...