Halil Özer

Öncelikle şunu belirtmek lazım. Hakan için onca zamandır eleştiri yapanlar bu adamın ne kadar önemli olduğunu anlamıştır herhalde. Ayrıca İrfan Can Kahveci ve Ferdi’nin eksikliği ise işin tuzu biberi... 
Bunlar önemli etkenler. Ama öyle bir iki maç oynadık ki takımın yüzde 95’i normallerine bile ulaşamadı. Bir de buna Montella’nın formsuzluğu eklenince, patladık. Bence Roma teklifi hocanın konsantrasyonunu bozmuş. Galler maçında Kerem’in, Enes ve Orkun varken penaltı atmasını engelleyemedi. Karadağ maçında kadro o sahaya göre yetersizdi. Arda, Kerem ve Yunus gibi güzel saha adamlarının hepsini oynattı. Yetmezmiş gibi bir de Semih’i aldı. Sistemini bozmadı, yine santrforsuz. Tek hava topu alamadık.
Hoca bunu görmedi. Fizik olarak ezildik. Tamam, sistemini bozma ama bu sahaya ve oyuna göre önlemini almak zorundaydı. Ama almadı. Bu turnuvanın benim için çok önemi yoktu. Ama çamur içindeki görüntü beni rahatsız etti. Umarım Dünya Kupası elemeleri için bir ders olur. Yine de eleştiriyi abartmayalım.

Avrupa’da geçtiğimiz hafta birçok milli maç oynandı ve daha da oynanacak... Yani 50’den fazla maç... Peki burada bir soru... Bu 50 maçtan kaç tanesinde Türk hakemlerine görev verildi?
Ben söyleyeyim, hiç...
Yani sıfır. Sadece bir hakeme U21 maçı görevi...
Hepsi o kadar. Öncelikle şunu yazalım. UEFA Türk hakemlerinin üstünü şu anda çizmiş durumda... Avrupa liglerinde maç verebilirler. Ama en sıradan maçları... Öyle ciddi maçları unutun artık... Tabii kendi düşen ağlamaz... Peki neden? Hemen bir örnek verelim... Geçtiğimiz haftalarda Kayserispor-Beşiktaş maçı oynanmıştı...
Bu maçta Kayserili kaleci ile defans oyuncusu aut atışı sırasında paslaşmış ve Kayserili oyuncu topu elle tutmuştu... Sonra oyun devam etti... Beşiktaşlı oyuncular penaltı diye itiraz etti ama sonuç alamadı...
MHK bu maçtan sonra hakemlere bir tebligat gönderdi. Bu pozisyon bir daha olur da yaşanırsa sakın penaltı vermeyin diye. Yani “karar doğru” dediler. Ardından Avrupa kupalarında aynı pozisyon yaşandı.

Belki berabere kaldık. Ama bu gruptan lider olarak çıkarız.
Evet o kadar eminim... Zaten gol averajımız var. Ve son maçımız grubun en zayıf ekibi karşısında.
Yani sorun yok... Üzülmeyelim...Elbette bu maçı kazanabilirdik.
Ama olmadı. 90 dakikanın bir çok bölümünde üst düzey oynamamıza rağmen Galler duvarını geçemedik. Bence Galler maçı almak için gelmemiş. Beraberlikle play off hesabı yapmış.
Çok kilitlediler oyunu, sürekli durdurmaya çalıştılar.
İlk yarıda 10. dakikadan sonra takımımız maçın bütün üstünlüğünü ele geçirdi. Belki çok net pozisyon bulamadık ama sürekli zorladık. Final paslarında yanlış tercihler ve küçük hatalı dokunuşlar ya da saliseyle geç kalmalar yüzünden net pozisyona giremedik. Bir tek Yunus’un topu vardı onu da kaleci kurtardı.
Ancak şu var. Arda bu kez milli maça  fizik ve motivasyon olarak düşük gelmiş. Eğer bizim bildiğimiz Arda olsa 2. yarının sonlarına doğru yakaladığı pozisyonu gole rahatlıkla çevirirdi. Yani Ancelotti sadece

Yazıya Osimhen ile başlamak şart...
Bu adamı Türkiye Ligi’nde durdurmak çok zor.
Hoş Tottenham maçında da şov yapmıştı.
Önlem alsan ne olur?
Beton blok yapsan fark etmez. Nijeryalı sanki bir hilti gibi onu da delip geçecek kapasiteye sahip. Ya da başka bir benzetme yapalım. Hani orta çağlarda kale kapısını kıran koç başları var ya...
İşte Osimhen aynen öyle...
Tabii sadece gol atmıyor. Mücadele de ediyor, koşuyor, alan boşaltıyor, şut çekiyor.

Ortada bir yapı muhabbeti aldı başını gidiyor...
Ama yapı nedir? Doğru dürüst anlatan yok...
Fenerbahçe Kulübü’nün zaten iletişimi yerlerde...
Haklı oldukları konularda kendilerini ifade edemiyorlar...
Benim anladığım yapı olayı ise farklı...
Onun içinde öyle hakem hataları falan filan yok...
Ben size yapıyı madde madde anlatayım...

Hollanda’dan beklenmeyen bir sonuç geldi. Geldi ama Fenerbahçe bu yenilgiyi sonuna kadar hak etti.
Maçın 2. yarısında bu sezonun belki de en kötü F.Bahçe’si vardı.
Fenerbahçe’nin özellikle Avrupa kupaları maçlarında bu futboluna alışmamız lazım.
Kontrollü oyun, savunma önemi, rakibe boşluk vermemek ve geliştirdiği ataklarda bir golü sıkıştırmak.
Dün ilk yarıda bu çok mümkündü. Taktiği tıkır tıkır işledi.
Dzeko kafasını saymıyorum iki çok net pozisyonu harcadı. Birini atsa maç orada bitebilir ve zaten genç olan rakibinin moral motivasyonunu düşürebilirdi.
Üstelik bu iki kaçan golde iki mükemmel asist heba oldu. Birinde Fred diğerinde Tadiç şapkadan tavşan çıkardı.

Öyle bir maç oldu ki tansiyon hapı olmadan izlemek mümkün değil.Bana göre sadece bu sezonun değil son iki üç sezonun en güzel maçı oldu desek yalan olmaz. Korkunç bir mücadele vardı. Ama takım olarak daha kaliteli ve üstün olan Fenerbahçe hak edilen bir galibiyet aldı. Ancak Trabzonspor’un direnişini de unutmamak lazım. İlk 17 dakika oyun üstünlüğü tamamen Trabzonspor elindeydi. Kanat atakları ile erken bir gol bulmaya çalışan Trabzonspor’un tek dezavantajı kanatlarda oynayan Nwakaeme ile Visca’nın ileri yaş problemiydi.
Çünkü o tempoyu kaldıramadılar. 17. dakikadan sonra düşüş başladı ve Fenerbahçe daha kontrollü oynamaya başladı. Rakibe göre daha organize oldular. Ve tabii ki Maximin’in kanadı çok problem yaratmaya başladı.
Orta alanda Fred’in etkinliği, Szymanski’nin enerjisi ve Amrabat’ın hem savunmaya hem de hücuma katkısı fazlaca gözükmeye başladı. Tadiç dönerek oynadı. Her yerde pas bağlantısının baş aktörüydü.Tabii maç teke tek

Elbette bir maç tek bir futbolcuya bağlanmaz. Futbol takım oyunudur.
Ama dün hariç diyebiliriz...
Çünkü Sanchez tek başına Beşiktaş’ı yendi dersek çokta yadırganmaz sanırım.
Adam bir maçta bir stoper ne yapması gerekiyorsa 10 mislini yaptı.
Golünü attı, savunmasını yaptı, tek başına en az üç gol pozisyonunu önledi, atağa kalktı, takımını yönlendirdi.
Bir futbolcu daha ne yapsın? Herkes dama oynarken o satranç oynadı. Ve şah dedi maçı bitirdi.
Galatasaray iki duran toptan golü attı maçı aldı.