Tokat röntgeni
Fransa Cumhurbaşkanı Macron gazeteciler Cecile Amar ve Cyril Graziani’ye “Beni bir kurşunla öldürebilirler ama yolumdan çeviremezler” demiş.
Dünkü Le Monde’da yayımlanan haber analizde bu anekdot yer aldı. Yani Macron “fiziki saldırılardan yılmayacağı” mesajını veriyor.
Seyahatleri sırasında halka dokunacak kadar yakınlaşmayı seviyor.
Kendisi için belgeselde, halkla yakınlık ilkesini şöyle dile getirmiş:
“Güvenlik şefini, korumaları dinlerseniz sonunuz Hollande (bir önceki Sosyalist Partili Cumhurbaşkanı) gibi oluyor. Belki güvendesiniz ama ölüsünüz...”
Anlaşılan salı günü sağcı bir gencin ona tokat atmış olması, Macron’u “halkla yakın temas” siyaset tarzından geri adım attırmayacak.
.........
Bu “-çirkin- tokat olayını” Macron “aşırı şiddet yanlısı kişilerin aptalca bir münferit olayı” olarak diye yorumluyor.
ŞİDDET SİCİLİ
Gerçekten...
Fransa demokrasi tarihinde devlet büyüklerine münferit şiddet olayları az değildir.
Örneğin...
Fransa’nın simge Cumhurbaşkanı olan, 5. Cumhuriyet’in kurucusu General Charles de Gaulle’e OAS (Gizli Ordu Örgütü) 1962 Cezayir Savaşı’nın sonunda suikast düzenlemişti.
2002’de Cumhurbaşkanı Jacques Chirac’ı 25 yaşındaki Maxime Brulerie adlı gençten biri geçit töreni sırasında uzun namlulu bir tüfekle öldürmeye çalışmıştı.
Neyse ki her iki girişim de başarısız olmuştu.
Örneklere devam...
Dreyfus olayı sürecinde Baron de Christian yarış parkurunda Cumhurbaşkanı Emile Loubet’nin kafasına vurmuştu.
Eski Başbakan Manuel Valls de 2017’nin başlarında seçim kampanyasını yürütürken tokatlanmıştı.
Paris Belediye Başkanı Bertrand Delanoe ise 2002 yılında -dengesiz- biri tarafından bıçaklanmıştı.
........
Yani...
Münferit olaylar değerlendirmesiyle kapatılmış dosyalar bunlar.
ORGANİZE TOKAT
Macron’a tokat atan Damien T. yalnız değil. Olaydan iki saat önce “Quotidien” adlı TV programında üç kişiydiler.
Beraber göründüğü arkadaşı Arthur C. önceden “video çekimi yapmak” için telefonunu hazırlamış.
Tokat öncesi Macron’un gelişini, tokat anını ve sonrasını çekmiş. Hiç vakit yitirmeden görüntüleri hemen sanal medyada dolaşıma sokmuş.
Bu da “planlı ve organize bir olduğunu” gösteriyor.
Gene de...
Bu üçlünün arkasında başka güçlerin olmaması mümkün.
SEMBOLİK ETKİ
Suç ortağı tarafından videoya alınan ve propaganda amacıyla hemen Twitter’da yayınlanan bu tokat olayı “sembolik etkiye” sahiptir.
“Şiddetin damgasını vurduğu” bir atmosferi yansıtıyor.
Ancak...
Bu tür saldırganların bilinçaltlarını etkileyen “gergin siyaset, gergin toplum” psikolojisini de görebilmek gerek.
Politikacı Jean Yves Camus’ya göre “tokat olayı devlet başkanının kibriyle kendini aşağılanmış hisseden bir Fransız’ın intikamı” olabilir.
Damien T. değil de bu “Aşağılanmayı hisseden başka Fransızlar da bunu yapabilirdi” yorumunu yapıyor...
Olayın arkasındaki “nevrotik toplum” da görülmeli.
“Sosyal yapının yay gibi gergin olduğuna” işaret ediyor.
KURŞUNLANAN MANKEN
Daha önce bu tür olasılıklara dikkat çekilmişti.
Örneğin...
La France Insoumise lideri Jean-Luc Melenchon “komplo teorileri” dile getirmişti.
2022 Cumhurbaşkanlığı seçimi için kampanyanın son haftasında “ciddi bir olay veya cinayet öngördüğünü” söylemişti.
“Bunlar önceden planlandı” iddiasında bulunmuştu.
Melenchon, Papacito adlı bir medya fenomeninin “cinayet çağrısına” da gönderme yapmıştı.
Gerçekten...
7 Haziran Pazartesi günü Youtuber Papacito tarafından yayınlanan bir video dehşet vericiydi.
Melenchon’un başkanı olduğu partinin seçmeni cansız bir manken kurşunlarla delik deşik ediliyor, bıçaklanıyordu.
Böyle provokatif söylemler ve eylemler “bilinçaltlarına şiddet mesajları” gönderiyor.
KÖTÜ KOKULAR
Dünkü Le Monde’dan satırlar:
“Tehditler, saldırılar, imalar, alaylar ve kestirme yollar...
Fikirlerin ve programların tartışılması yerini küçültücü söylemlere, provokasyonlara bırakıyor.
Bunlar kötü kokular...”
........
Le Monde’dan başka satırlar da yansıtayım:
Danışmanlık şirketi Taddeo asıl tehlikeye şöyle işaret etmekte.
Fransa, “nevrotik sağlık krizine” girdi.
Bölünmelerin pençesinde.
Macron’un hassas stratejisi doğru görünüyor.
Yaz ayları bu gerilimin düşürülmesi için yeterli olacak mı?
Yoksa Macron’un yüzüne atılan tokat, gelecek başkanlık kampanyasının sadece “ön tadımı” mı olacak?
