Ebru Demirhan

Yaşadığımız coğrafyalar ve kültürel alanlarımız yani ortak bilinç bizlere hep paranın “iyi bir şey” olmadığından bahsetti. Bizler de bu öğretilmiş alan içinde sıkışıp kaldık zaman zaman. Parayı hiç yanımızda bir dost olarak göremedik. Bunun sonucunda zararını bilmeden birçok olumsuz cümle sarf ettik. Bilinçaltımıza ve evrenin dilini öğrenmemiştik. Ve para ile olan ilişkimizin annemiz ile olan ilişkiye benzediğini ve buradan başlamak gerektiğini de bilmiyorduk.

Kendimize şunu sorabiliriz; “Annem ile aram nasıl?” cevaplarınızı duyar gibi oluyorum. - eh işte, -bir gün iyi bir gün kötü, -bazen beni sevdiğini düşünüyorum bazense çok uzak, -hep mesafeliyiz...

Şimdi aynı soruyu para için kendimize soralım. Para ile aram nasıl?

Sizin yerinize birkaç örnek vereyim izninizle; "bazen iyi kazanıyorum, -bazen para akışı duruyor, -bir gün iyi kazansam diğer gün kazanamıyorum, -yani kesintisiz bir para akışım yok diyebilirsiniz" Bu konuda yazdığım Hayatı Yeniden Başlat kitabım çok daha detaylı örnekler içeriyor.

Anne

Dünyaya gelirken bildiklerimizi bir kenara bırakıyor ve yeniden öğreniyoruz. Tüm yaşamsal süreç içinde, hayatta kalma güdüsü ile devam ediyor, zaman zaman hatırladıklarımız ışığında bir yol çizmeye çalışıyoruz. Sosyal çevre, ikili ilişkiler, iş ilişkileri ve daha bir sürü irili ufaklı münasebetler içinde bize en yakın kişi ile ilişkide olmaya devam ediyoruz. Tüm ilişkiler içinde bazıları var ki aslında bize öğretileni hatırlamamız için büyük ödevler vermekte yaşantımıza. Görebildiğimiz, duyabildiğimiz zaman.

Kişisel alanlarımız içinde hep en iyiyi isteyen akıl, iş partner ilişkisine geldiğinde tıkanıp kalabiliyor. Ortak bilinç kalıpları kendi kalıplarımızla da örtüşüyorsa vay halimize :) Başkalarının tutumu bizim kendimize olan davranışımızın kopyasıdır. Aslında kendimizle başlayacak ve bütüne yayılacak olan güçlü bir enerji alanına sahibiz. Kendimize karşı öz sevgimiz yoksa bize sevgiyle davranacak kişilerle eşleşmek mümkün değildir. Ne zaman ki özgüven enerjisi

Bugün aynaya baktın mı?

Neler gördün, yüzün gözlerin, ağzın, ve ardında yansıyan.. Gözlerinin ardındaki seni.. Koskoca dünyanın içinde sen varsın en değerli, senin içinde bir gizem olduğunu hatırla aynada tanışacağın.

Kendi içindeki gizli hazineyi hatırla. Gözlerinin ardındaki seni.

Ben aynada kendimi gördüm. Varlığımı. Yerimi. Başka senin olmadığını hatırlamak ister misin?

Bugün, geçmişi unut geleceği düşünme. Bugün kendi varlığını ve yerini hatırlat kendine. Etiketlerini, sıfatlarını bir kenara bırak ve gözlerini yummayı dene. Tüm dünyanın içinde filizlendiğini ve yaşam bulduğunu. Sana hizmet eden koskoca evrensel sistem içinde kutla kendini. Gülümse şimdi kendine yine, yeniden yerini bulduğunu merkezine geldiğini.

Hissettiğin tüm yaşam sensin, gözlerinin taaaa içindeki yaradan parçan.

Aynada görünenin daha fazlası. Hoş geldin merkezine.

Hayatın yol göstericiliğine inanın.

Hepimiz bir zaman geliyor ve sorgulamaya başlıyoruz. Kim olduğumuz, nerden gelip nereye doğru yol aldığımız, her şeyin aslında nasıl olduğu, neden olduğu..

Ve tüm bu soruların cevaplarını aramak için yolculuklara çıkıyoruz. Kimi zaman yollara düşüp, kimi zaman da, kendi içimizde.

Sorularımız hiç bitmiyor. Arama çabamız ve bilgiye ulaşma gayretimiz bitmiyor.

Bazı zamanlar gelip “Evet sanırım buldum” dediğimiz yerde başka bir sınav kendi yüzünü gösteriyor ve akış sizi başka bir kaynağa yönlendiriyor.

Gerçekten de var mı bir amaç? Anlam arayışı? Yoksa hepsi hayatta kalmak için kendimize yüklediğimiz etiketler mi? Devam edebilmek için ihtiyacımız olan motivasyon mu?

Tüm hayatın doğum ve ölüm arasında ince bir çizgiden ibaret olduğunu kendimize söylediğimizde hayatın ve yaşamın amacı “Hayatta Kalmak” olabilir mi?

Bu o kadar derin bir konu ki, bir kitap yazma gereği duydum. Yaşamın Gizli sözleşmeleri bu amaçların örüntüsünü anlatıyor.

Ortalama bir insan ömrünün yuvada 6 saniye civarında

Stres sözcüğünü duymak bile insana nasıl da huzursuzluk veriyor değil mi? Bir de üzerine devamlı bunu yaşadığımızı düşünürsek gün içinde üzerimize aldığımız yüklerin nasıl da katlanarak çoğaldığını ve bizlerin yaşam kalitemizi etkilediğini az çok gözlemlemiş oluruz.

Stres; ruhsal gerilim olarak tanımlanmakta. Nedir bu ruhsal gerilim. Neden zararlı? Neden faydalıdır? Geçmişe dönüp şöyle bir baktığımızda hayatta kalabilmek, yemek, barınma için alan yaratmak ve bu alanı korumak, bu alan içinde yaşamımızı sürdürebilmek ve hayatta kalmamız gerekirdi. Bu zamanların en büyük tehlikelerinden biri komşumuzun bir ayı ya da bir kaplan olmasıydı.

Şimdilerde ise en büyük tehlike kendimizle birlikte zamanın getirdiği insan nüfusu ve teknoloji diyebiliriz. Sabah uyandığımız andan yatana kadar; bugün ne giyineceğim, kahvemi sütlü mü? Sütsüz mü içmeliyim, trafik, kalabalık, iş yeri ve çevre koşulları ve daha bir sürü örnekle bu listeyi uzatabilirken aslında stresli bir hal aldığımızda

Sevmek Nefes almak ve vermek. Gözlerini aralamak ve gökyüzünü izlemek. Dünyanın her bir anı içinde yaşanan ve yaşanacak olan olaylar bizleri yaşanacak bir sonraki güzel olaya doğru ilerletiyor. Aslında gördüğümüz, duyduğumuz ve hissettiğimiz tüm duygular bizlere nice güzelliğin açılımını sağlamakla görevli. Çünkü hepsi biziz, çünkü hepsinin kaynağında sevgi var. Bir insanı sevmekle başlar her şey demiştik. Doğru. Bir insanı sevmek; önce kendimizi sevmektir. Önce kendini sevmeye açmış olan kalp, güzeli görmeye güzeli sevmeye başlamıştır.

Tüm dünya üzerinde sanılanın aksine karşılaşılan kötücül durumlar sanılmasın ki kazançlı çıkacaklar. Bilmenizi isterim ki sevmek tek başına gözükse de çoğalan, yenilenen ve asla tükenmeyen senin öz kaynağın senin var oluşun demek. Kötülüğü seçmek içinde tercih kullanan insanoğlu bir yerde durup düşünmeye başladığında aslında yalnızca kendine karşı olduğunu ve asla çoğalamayacağını

Bereket ile bolluk birlikte hareket eder. Bolluğun bereketle, bereketin bollukla taçlanması zenginliğe açılan kapı olacaktır. Bolluk akışla ilgili bereket ise var olanın kendi içinde çoğalmasıdır.

Kısmeti olan bereketli insan için kısmet artarak çoğalacaktır. Para inancı bereketli olanın cüzdanındaki para azalmaz, her zaman parası olduğunu ve olacağı bilinci kendisini hatırlatacaktır.

Bolluk tek başına yeterli olamaz. Bereketle birlikte gerçek anlamına ulaşır. O halde hayatlarımızda bolluğu bereketle birleştirelim. Her türlü kazancı sürekli olmasını sağlayalım.

Aldığınız her nefes, var olduğunuz her an, içtiğiniz su, yiyecekleriniz, etrafınızda size destek veren insanlar için şükredin. Şükür bereketi davet eder.

Yaşamınızın bereketle ve bollukla eşleşip birleşmesine niyeten,

Şifa olsun,

Ebru Demirhan

www.ebrudemirhan.com

Ciğerlerimizin yandığı bu günlerde Yaşam Tasarım Merkezi olarak, yangın bölgelerindeki Danışmanlarımız canla başla destek sağlıyoruz.

Ciğerlerimizin yandığı bu günlerde Yaşam Tasarım Merkezi olarak, yangın bölgelerindeki Danışmanlarımız canla başla destek sağlıyoruz.

Sürekli olarak şifa çalışıyoruz.

Sürekli olarak şifa çalışıyoruz.

Bu günlerden çıkmak için kuvvetli olmak bir yana, “Bir” olduğumuzu hatırlayarak devam edecek gücü bulabiliyoruz.

Bu günlerden çıkmak için kuvvetli olmak bir yana, “Bir” olduğumuzu hatırlayarak devam edecek gücü bulabiliyoruz.

Yaradan ışığının birliğinin şifasına niyet ile tüm vefat edenler için rahmet ve tüm sağ kalan canlılar için kolaylık diliyoruz.