Ebru Demirhan

Kendimi seviyorum. Ben beni pek çok seviyorum. Her halim şahane, iyi ki varım. Yaşamın iyi, güzel, kazançlı tarafıyla bağ kuruyorum.

Kendini sevmek? Bencillik mi? Yoksa şımarıklık mıdır?

Kendinizi en son ne zaman sevdiniz? Kendinizi gerçekten ilk ne zaman sevmeyi denediniz?

Kendini sevmek, ne istediğini bilmektir çoğu zaman. Çoğu zamanda evet kendini şımartmak tır.

Bugün hayır demeyi tercih etmek ve eve dönerken kendine bir bardak kahve alıp yol boyu sevdiğin müzikle yürüyebilmektir. Tüm bedenini sabote eden gürültü ve insan kalabalığından kendini sıyırıp kendinle yakınlaşabilmektir. Kendinden vazgeçmeden bir başkasını sevebilmek ve ona saygı göstermektir. Kendini sevmek gereksiz alçakgönüllülükten uzakta sende var olan ve o var olan ile dizayn ettiğin yaşamın teşekkürünü kabul etmektir.

Neden mi teşekkür ediyoruz? Teşekkür ediyoruz çünkü bu dünyaya içimizde var olan gerçek güç ile geldik. Bize verilen hediyeleri samimiyetle, özgürce kabul etmek, kendimizi var olan halimizle

Yeteneklerimi özgür bırakıyorum. Kendimi gerçekleştirebileceğime inanıyorum. Yapabilirliğimi kabul ediyorum. Ben bana inanıyorum.

Yüzümü güneşe dönmeyi ve onun var eden gücünü kabul ediyorum. Ben içimde bir yerde gizli kalmış gücümü kabul ediyorum. Yağmurlu gecelerin sabahı her zaman tertemiz kokar, rahatlamış ve temizlenmiş olur toprak ve gökyüzü. Kendime inandığım zaman yapabileceklerimden sonra hissettiğim gücün yansıması gibi.

Yüzümü güneşe dönüyorum ve onun yeniden yaşam veren, çoğaltan ve yükselten enerjisini kabul ediyorum. Hayal ettiğim yaşamın kanatlarını kendi gücüm ile açıp ilerlediğimde göklerden bana gözüken özgürlüğü ve uçsuz bucaksız gökyüzünde devam etmeyi seçiyorum.

Bugün ben kendimi seçiyorum, içimde var olan yaratım, onarım, var eden ve yok eden gücü. İsteklerimi ve hayallerimi mutlak sevgi ile birleştiren varlığımı ve o güçlü varlığı kabul ediyorum.

Yaşadığım tüm zaman dilimleri içinde

Aklımla kalbimi, duygularımla düşüncelerimi birleştiriyorum. Kalbin ve aklın neşeli uyumuyum.

Bazen insanın mola vermesi gerekir. İzlemek ya da yalnızca seyretmek için. Belki amansız bir kalabalığı belki de sığı bir tenhalığı. Dinlenmesi ve dinlemesi gerekir. Kaybettiği dengenin yenilenmesini araştırması gerekir. Sessizlikte düşünür ya insan “bir şey eksik” der ya, eksik olanının peşi sıra kaybolur gider sonrasında. Geri döndüğünde ise başladığı yerden pek de ayrılmadığını fark eder.

İnsan bazen kaybolmalı ki bedenin, zihnin ve aklın dengesini yeniden sağlayabilsin. Aklını okuyabilmeli insan kalbindeki yerini bulabilmesi için. Aklını gözlemlemeli düşüncelerini takip edebilmek ve kaybolmamak için. Kalbini ve aklını görebilmeli insan bedenini dengede kalmasını sağlaması için.

Gün içinde şaşırabiliyor bu üçlünün yeri, zamanı ve uyumu. İşte orada kısa bir devre oluyor hayatlarımızda. Bazen bir öfke bazense hüzünlü bir dalgınlık. Hep mi mutluluk ve neşe elbette neden olmasın. Elinle kalbini, ruhunu ve bedenini hissettiğinde acının

İfademin zenginliğinden faydalanıyorum. Her rengin her tonuna sahip olan ifade yelpazemi kullanıma açıyorum. Kendimi açık ve net ifade ediyorum. Anlıyorum, anlaşılıyorum.

Kelimeler renkler gibidir. Ahenk içinde birbiri ile uyumla hareket ederler. Bazen sözcükler ile bazense bir bakışın derinliğinde. Gözlerin içinde saklı olan rengin büyüsünde. Kelimeler, rengin büyüsüdür. Bazen sesli bazense sessizce içimizden gelip geçerler. Işığında parlayan gökkuşağının renkleri gibi..

Yağmurdan sonra ortaya çıkarlar. Ya da gün yüzünün en aydınlık tarafında. Anlatımı oldukça keyiflidir. Anlaşılması da.

Kendimizi sözcüklerin o renkli büyüsünün içinde ifade edebilmeyi seçiyorum.

Kelimelerin ağızdan ilk çıktığı halinin hissini. Özellikle sevgi varsa, şefkat varsa. Duyduğunun sesi tanıyabilmeli insan. Kendi sesinin ifadesini yitirmemeli. Söylediklerinin içinde kaybolmadan berrak bir hava içinde sürdürmeli yaşamını.

Dünyayı sevgi kurtarır demiştik. Sevgiyi dağıtmanın en yalın halidir

Her an seçimler içerir. Kendimizi hazır hissettiğimiz an yeni bir yola adım atabiliriz. Dilediğimizde yeniden yeni bir yol seçebiliriz. “Yeni başlangıçlara açılıyorum” diyerek ilerleyebilirsiniz.

Doğduğumuz andan itibaren farkında olarak bilerek ya da farkında olmadan aslında yeni yeni sayfalar içinde devam ediyoruz. Zaman zaman kendimize hatırlattığımız “artık temiz bir sayfa açıyorum” lafı aslında fark etmeden tüm yaşamımız boyunca bizimle ilerlemektedir. Bizler zannederiz ki en büyük değişimler kocaman adımlar ile gerçekleşir. Her gün yeniden başlar. Aynı gibi gözükse bile her gün yeniden başka, başka hisseder, başka, başka konuşuruz. Çünkü bizler her gün yenileniriz. Her gün yeni bir başlangıç yaparız. Tercihlerimiz ve seçimlerimiz içinde devam edip gider bu döngü.

Hazır mısın? Bugün yeni bir başlangıç yaptığının farkına varmaya? Her gün yeniden nefes aldığını hatırlamak ister misin? Nefesinin gücü ile bir adım at ve bugün başlamadığın o kitaba başla. Gitmediğin o filme git.

Zamanla uyumlanıyorum. Zamanın akıp giden alanından sıyrılıp onunla birlikte ilerlemeye niyet ediyorum. Zaman ve yaşam kavramlarını birbirine eşleştiriyorum ve ilerliyorum.

Zaman öyle değerli, öyle önemli ki.. Bir dönüp bakmışız ve geçmiş yıllar diyoruz.

Bir anda. Ayağa kalktığımız ve yürümeye başladığımız andan itibaren bir zaman yarışı içindeyiz. Yetişmeye çalışırken yorulduğumuz, yetişemeyince hayal kırıklığı, başarısızlıklar yaşadığımız bir kavram zaman. Pişmanlıkları, keşkeleri içinde barındıran kocaman bir gökyüzü.

Oysaki onunla barışmayı seçersek nasıl olacağını hiç düşündünüz mü?

Tüm yapılacaklar listesini bir kenara bırakalım. Her mevsim geçişinde, her ay döngüsünde kendimize ritüeller yaptığımız o bırakmak eylemini, zaman için yapalım.

Aceleye getirilmeyecek şekilde yaşamayı öğrenelim. Düzenlemeye, fazla olanı, bize ait olmayanı bırakalım. Elimizde bize hizmet edecek en değerli şeyi zamanı alalım ve o zamanın içine yerleştireceğiniz en temel duygu “sevgiyi”.

Bırakalım bugün bizi

Tüm hücrelerimle geçmişim, anım, geleceğim ile birlikte gülümsüyorum. Şu an yeni bir yaratım anındayım.

Tüm hücrelerimle geçmişim, anım, geleceğim ile birlikte gülümsüyorum. Şu an yeni bir yaratım anındayım.

İnsanoğlu zamanın var oluşundan itibaren kelimeler, sesler, el ve beden hareketleri ile birbiri ile iletişim kurmaya başladı. Bir insan ile anlaşabilmenin özgürlüğünü karşımızdaki insanın bize verdiği geri bildirim ile anladı. Ve gülümsemenin en az konuşmak kadar önemli olduğunu anladı.

İnsanoğlu zamanın var oluşundan itibaren kelimeler, sesler, el ve beden hareketleri ile birbiri ile iletişim kurmaya başladı. Bir insan ile anlaşabilmenin özgürlüğünü karşımızdaki insanın bize verdiği geri bildirim ile anladı. Ve gülümsemenin en az konuşmak kadar önemli olduğunu anladı.

İnsanlara, hayata, hayatın zorluklarına karşı gülümsemek en büyük ilaç. Ve bu ilacın etkisi, bize verdiği gücü zaman zaman unutsak da, çok derindir. “Güzel söz yılanı bile deliğinden çıkarır”, gülümsemek de karşımızdaki insanı ve kendimizi ifade halimizi daha belirgin, anlaşılır ve etkileyici tutar.

İnsanlara, hayata, hayatın zorluklarına karşı gülümsemek en büyük ilaç. Ve bu

Doğumdan itibaren insanoğlu geleceğe doğru ilerlemek için çalışmalar yaptı. Geniş kitleler olarak bilimsel, kültürel, teknolojik anlamda hep bir adım ileriye doğru gidebilmek için sınırlarını, konfor alanlarını zorladı. Kişisel olarak ise sahip olduğumuz yaşamın daha iyi olabilmesi için her şeyi sorguladık. Daha iyi bir ev hayalini kurduk, daha yeni bir araba. Yaşadığımız gerçeklik bizim hayallerimiz, sözlerimiz ve titreşimimizin bir sonucudur. İnsanoğlu bilir ki içinde var olan bilgelik geleceği tasarlama adına ona yol gösterici olacaktır.

Doğumdan itibaren insanoğlu geleceğe doğru ilerlemek için çalışmalar yaptı. Geniş kitleler olarak bilimsel, kültürel, teknolojik anlamda hep bir adım ileriye doğru gidebilmek için sınırlarını, konfor alanlarını zorladı. Kişisel olarak ise sahip olduğumuz yaşamın daha iyi olabilmesi için her şeyi sorguladık. Daha iyi bir ev hayalini kurduk, daha yeni bir araba. Yaşadığımız gerçeklik bizim hayallerimiz, sözlerimiz ve titreşimimizin bir sonucudur. İnsanoğlu bilir ki içinde var olan bilgelik geleceği tasarlama adına ona yol gösterici olacaktır.

Yaşantımıza geçmişin getirdiğimiz yükleri taşımak ya da taşımamak kendi elimizde.