Ebru Demirhan

Anlaşılmak bir eylemler bütünün sonucudur. Anlaşılmanın ilk adımı anlamaktır. Anlamak, anlamı görebilmeyi ve kavrayabilmeyi içerir. Anlam ise insanı hayatta tutan, devam etmesine aracı olandır. Ne yaşıyorsak bir anlamı olmasını bekleriz. Yaşam bir anlam arayışıdır. İnsan hayatta, eylemlerinde, yaşadıklarında ve kendinde bir anlam bulabilmek ister.

Anlaşılmak bir eylemler bütünün sonucudur. Anlaşılmanın ilk adımı anlamaktır. Anlamak, anlamı görebilmeyi ve kavrayabilmeyi içerir. Anlam ise insanı hayatta tutan, devam etmesine aracı olandır. Ne yaşıyorsak bir anlamı olmasını bekleriz. Yaşam bir anlam arayışıdır. İnsan hayatta, eylemlerinde, yaşadıklarında ve kendinde bir anlam bulabilmek ister.

Dikkatiniz anlamı aramakta olduğunda anlamı bulmaktan ya da üretebilmekten uzaklaşırsınız. Hatırlayın, dikkatiniz neredeyse enerjiniz orada çalışır. Anlam, bir başkası tarafından üretilmiş sanılır oysa her birey kendi varlığının anlamını kendi üretir. Bir düşünün sizi siz yapan anlam sadece dışarının size atfettiklerinden ibaret olsaydı ne olurdu? Tam da böyle olduğunu fark ettiği anda her şeyin anlamsızlığıyla karşılaşan kişi, bildiği ve alıştığı hayattan çıkmak ve kendini

2022 hoş geldi!

Yepyeni bir yıl başladı.

Yılbaşı bir yılın sona ererken yeni bir yılın başlangıcını müjdeler. Hem bitiş ve kapanış hem de başlangıç ve yenilik enerjisi taşır. Tamamlanmış ve bitmiş olanla helalleşmek için iyi bir zamandır. Yarım kalmış ve artık işe yaramayan, verimsiz ve şifasız olanla da yolları ayırmak için ziller çalıyor.

Kendimiz için oluşturduğumuz güvenli alanlardan, konforsuz konfor alanlarımızdan çıkmak hemen olamayabiliyor. Önce onları bir fark etmek, bunu neden yaptığınızı anlamak ve alttaki ihtiyacı görebilmek kıymetlidir. Bir kez bunu fark ettiğinizde rutinlerinizi, alışkanlıklarınızı ve ihtiyaçlarınızı gözden geçirmeye hazırsınızdır. Bunların arasında artık işinize yaramayanları, vadesi dolmuş olanları, verimsizleşmişleri, ihtiyacınız olmayanları görmek ve elemek kaçınılmaz olur. Bir konunun enerjisini bitirmeye karar vermek o konunun hayatlarınızdaki farklı ilişkiler, olaylar ya da duygular aracılığıyla tezahürünü de sonlandırır.

Yılbaşı ve doğum günü çoğunlukla insanların şansla eşleştirdikleri günlerdir. Ortak

Tıpkı ilerleyişin doğamızda olması gibi değişim de doğamızda var. Dünya değişiyor, sistemler değişiyor, toprak değişiyor, ürünler değişiyor, bilgiler değişiyor, doğrular ve yanlışlar değişiyor. Yumurta ve sperm değişiyor zigot oluyor. Fetüs değişiyor, doğuyor, büyüyor, yetişkin oluyor. İnsan var olduğu her an fark etmese de değişiyor. Hiçbirimiz bir an önceki kendimiz değiliz.

Tıpkı ilerleyişin doğamızda olması gibi değişim de doğamızda var. Dünya değişiyor, sistemler değişiyor, toprak değişiyor, ürünler değişiyor, bilgiler değişiyor, doğrular ve yanlışlar değişiyor. Yumurta ve sperm değişiyor zigot oluyor. Fetüs değişiyor, doğuyor, büyüyor, yetişkin oluyor. İnsan var olduğu her an fark etmese de değişiyor. Hiçbirimiz bir an önceki kendimiz değiliz.

Duygular, düşünceler, inandıklarımız, hayallerimiz ve hedeflerimiz sürekli değişirken kim hiç değişmediğini iddia edebilir?

Duygular, düşünceler, inandıklarımız, hayallerimiz ve hedeflerimiz sürekli değişirken kim hiç değişmediğini iddia edebilir?

Madem değişmek üzere tasarlanmış varlıklarız o halde değişim becerimizi istediğimiz yönde değişebilmek için de kullanabiliriz. Buradaki en önemli konu kabul. Olduğu

Hayatı ve zaman ilerleme prensibiyle işler, durmayan, bitmeyen devinimlerdir. Her ikisinin de zeminindeki doğal akış ve eylem ilerlemek üzerinedir. Gün ilerler geceye döner, gece ilerler güne döner. Dünya yörüngesinde ilerler. Mevsimler değişerek ilerler, zaman ilerler. Tecrübelerimiz, bilgilerimiz ilerler. Tarih ilerler, bilim ilerler. Doğa hep ilerler. Kadim bilgiler ölümü bile doğadaki ilerlemenin parçası olarak görür ve bir son değil sadece bir değişim olarak ifade eder. Hiçbir şey sabit değildir. Her şey bir enerjidir ve enerji formundaki atom altı parçacıklar sürekli devinim halindedir.

Hayatı ve zaman ilerleme prensibiyle işler, durmayan, bitmeyen devinimlerdir. Her ikisinin de zeminindeki doğal akış ve eylem ilerlemek üzerinedir. Gün ilerler geceye döner, gece ilerler güne döner. Dünya yörüngesinde ilerler. Mevsimler değişerek ilerler, zaman ilerler. Tecrübelerimiz, bilgilerimiz ilerler. Tarih ilerler, bilim ilerler. Doğa hep ilerler. Kadim bilgiler ölümü bile doğadaki ilerlemenin parçası olarak görür ve bir son değil sadece bir değişim olarak ifade eder. Hiçbir şey sabit değildir. Her şey bir enerjidir ve enerji formundaki atom altı parçacıklar sürekli devinim

Güven kendi içinde birçok alt başlığı barındıran önemli bir kavram. Kendine güven, hayata güven, insanlara güven, sevgiye güven, paraya güven, destek almaya güven ve daha pek çok alt başlıktan bahsedebiliriz.

Güven kavramıyla ilişkimiz anne rahmi sürecinde başlar. Güvenli bağlanmanın başlangıcı kordon bağıdır. Bebeğin canlılığını sürdüren, beslenmesini sağlayan, boşaltıma aracı olan plasenta ve anneyle arasındaki temel bağdır. Gebelik boyunca annenin yaşadıkları, hissettikleri, bebekle ilgili cinsiyet ve zamanlama beklentileri, istenmeyen gebelikler, düşük korkuları, olası sağlık sorunlarının ürettiği kaygılar bu bağı etkiler. Babanın etkisi ise babanın anneyle ilişkisi üzerinden ve bebeği ne kadar isteyip kabul ettiği bilgisi üzerinden şekillenir.

Güvenli bağlanmanın diğer önemli adımları da doğum ve emzirme dönemleridir. Özellikle 0-7 yaş aralığı öğrenmenin en hızlı ve kolay olduğu dönemdir. Bu dönemde çocuğun güvende olmakla, güvenmekle, güvenilmekle ve kendine güvenmekle ilgili bilinçli ve

Şifa bir yetenek ya da ihtiyaç değildir. Sadece bedensel değildir. Dışarıda bulunan, başkasından alınan bir şey de değildir. Bir başkası en fazla kendimizde var olan şifayı hatırlamamıza ve yeniden kullanmaya başlamamıza rehberlik edebilir. Şifa bir haldir. Şifada olma hali. Her canlının kendini iyi hissettiği, zihin, ruh ve beden bütünlüğünde iyi olduğu o halin kendisidir. Duygularımı iyileştirmeye çalışırken bedenimi görmezden geliyorsam şifada olamam. Düşüncelerimi şifada tutarken duygularımı unutuyorsam yine şifada olamam. Bütün dinamiklerimle olabileceğim bir şeydir şifa.
 
Bir duygu, düşünce, olay, bazen bir bakış, bir cümle bile bizi şifada olmaktan uzaklaştırabilir. O hali ve frekansı kaybetmek çok kolaydır. Bir anda oluverir. Yeniden şifada olmaya dönmek de kolaydır. Yine bir gülümseme, bir anı, tanıdık bir ses, bir renk, bir koku ile şifada olmaya dönebiliriz.
 
Yaşam, her anı mutlak mutluluk, huzur, neşe ve güzelliklerle dolu bir akış değil. Öyle olsa dünya deneyimi anlamını yitirirdi herhalde. Her şey bizler için. Acı da var huzurda, hastalık

Şefkat deyince aklınıza ne geliyor?

Yumuşak, sıcaklık, sevecen, sarılmak, mutluluk, neşe? Ya da belki gereksiz samimiyet, fazla yakın, sahte, vıcık vıcık?

Şefkate verdiğiniz tanım onu nasıl aldığınızı ve nasıl işlettiğinizi de keşfetmenize yardımcı olur. Onu varlığından rahatsız hissederek az ötede mi tutmaya çalışıyorsun, doya doya içine alıp işletiyor musun yoksa uzaktan izleyip ona özlem mi duyuyorsun?

Sevgi ve şefkat birlikte işleyen birbirini besleyen ve tamamlayan kavramlardır. Şefkatten mahrum bırakılmış bir sevgi zarafet ve yumuşaklığını ve akışkanlığını yitirebilir. Hatta şefkat için sevgiyi ifade etme yöntemlerimizdendir bile diyebiliriz. İçimizdeki sevgiyi kendimize ve dışarıya sunarken şefkat buna eşlik ve aracılık eder.

Kendimize nasıl şefkat vereceğiz? Bunun yöntemini bulmak için ona karşı yüksek şefkat hissettiğiniz bir insanı tespit etmekle başlayım. Aman dikkat şefkatle acıma ve yardım etme ihtiyacını karıştırmayın. Acıyarak yaptığımız hiçbir eylemin içinde sevgi ve şefkatin varlığından bahsedemeyiz. Tespit ettiğiniz o kişiye nasıl davranırsınız? Onu bolca kucaklar mısınız mesela? Haydi şimdi

Saygı bütünü kapsayan, ilişkilerin zeminindeki en kıymetli dinamiklerdendir. En yakın ve samimi ilişkilerden en mesafeli ilişkilere kadar her ilişkimizde saygı görmeyi, iletişimi saygı çerçevesinde sürdürebilmeyi bekleriz. Aile içi, iş ilişkileri, komşuluk, sadece kısa bir süreliğine aynı mekanı paylaştığımız insanlarla aramızdaki geçici ilişkiler de dahil saygı olmazsa olmazdır. Saygı farklılıkları birleştirebilen, bir arada var edebilendir. Saygı birlikte yaşamayı herkes için kolaylaştırandır.

Saygı sadece insan ilişkileri için elzem değildir. Kavramlarla aramızdaki ilişkiler için de çok önemlidir. Para kazanmayı isterken, dilerken ve bunun için çalışırken eğer paraya saygı duymuyorsak onunla bir arada olabilmemiz zor olabilir. Güçlü olmak isterken güce başka insanların onu kullanma yönteminden dolayı saygı duymuyorsak nasıl gücümüzü sahiplenebiliriz ki?

İçimizdeki parçaların bütünü ve dışımızdaki bütünün parçalarıyız. Dışımızdaki bütünlüğün parçası