Doğan Heper

İki hafta önce bu köşede başlığımız “Misak-ı Milli” idi. Ve harita kullanarak Misak-ı Milli’yi izah ettik. Musul’un bu sınırlar içinde olduğunu haritayla da gösterdik. Ve sonraki günlerde bu “Misak-ı Milli” çok ama pek çok kullanıldı. Üzerinde duruldu. Hatırlandı.
Bugün de bugüne yakışan bir şeyi ortaya atmak istiyorum.
Ankara, Bağdat, Şam birliği, ortaklığı.
Ve bunun adı niye “Büyük Türkiye Cumhuriyeti” veya “Türkiye Federal Cumhuriyeti” olmasın?
Evet zor, hatta imkânsız gibi görünüyor, bu 2 ülkenin bugünkü yöneticileriyle bugün olmazsa bile gelecekte, niye olmasın? Tarih bu, olmaz, olamaz zannedilenlerle dolu değil mi?
***
Bugün Irak ve Suriye bağımsız sayılamaz.

Dünyanın gündeminde Musul ve Rakka var.
Hem savaş koalisyonundaki 63 ülke hem de Türkiye bunlarla meşgul.
Musul’da ne olacak, Rakka’da ne olacak?
İkisi de uzun bir süredir IŞİD’in elindeydi.
Türkiye Özgür Suriye Ordusu’nu (ÖSO) destekleyerek Rakka’ya kadar olan alanı IŞİD’den silmek istiyor.
Çünkü Türkiye’nin hedefi Suriye’de 45 kilometre aşağıya, yani güneye inmek.
Böylece ele geçirilecek alanda PYD Kürtlerinin devlet kurmasına mani olunmuş ve sınırımıza IŞİD terör örgütü mensuplarının bulunması engellenmiş olacak.

MHP lideri Devlet Bahçeli’nin şu cümlesini beğendim.

“El âlem uzayda, biz Lozan’dayız”.

Doğru söze ne denir?

İşimiz yok gibi...

O günün şartları bugüne uyar mı?

Uymaz.

Öyleyse neyi tartışıyoruz?

O gün masaya oturanlar da vatan lehine daha çoğunu elde etmek istemez mi?

Türkiye tarihinin belki de en zor günlerini yaşıyor.
Başbakan’ın dediği gibi, “3 ayda başımıza gelmeyen kalmadı.”
Ordumuz savaşta.
Suriye’de “Fırat Kalkanı” harekâtı var.
1.5 ay oldu.
Şehitlerimiz geliyor.
Suriye’de El Bab’a doğru, aşağıya doğru indikçe bunlar artabilir.

Gazetelerde çeşitli haberler var.
TV’lerde tartışma programları.
Bunlar bizi dünyadan haberdar ediyor.
Uzmanların çeşitli yorumlarını ve karşılıklı görüşlerini izleyerek hakikate varmaya çalışıyoruz. Eskiden böyle değildi. Bugün olayları anlamak bence daha kolay.
Ders gibi.
Tabii meraklısına...
***

Türkiye’de azınlık kelimesi kullanılmasın. Hep bunu söylüyorum.
Çünkü azınlık yok.
Başka dinden, mezhepten olanlar var.
Kökenleri farklı olanlar var.
Ama hepsi Türk’üm diyor. Türklük ismi altında bir araya gelmişler, kardeş gibi olmuşlar. 776 bin kilometrekarede, 79 milyon, bir ve birlik olmuş.
Azınlık kelimesi ayırıcı, bölücü değil mi? Haksız değil mi?
Evet haksız.

İslam’ın iki bayramı var. Birisi “Ramazan Bayramı”. Bizde buna genellikle “Şeker Bayramı” da deniliyor.
Öteki “Kurban Bayramı”.
Kurban kesmek Hazreti İbrahim’den beri süregeliyor.
Allah’ın birliğine ilk inanan Hazreti İbrahim, günün âdetlerine uygun olarak oğlu İsmail’i kurban etmek istiyor.
Ama bıçak çocuğu kesmiyor. O sırada gökten bir koç iniyor, İbrahim de onu kesiyor.
Bu olay bugünkü “kurban”ın başlangıcı oluyor.
Tarihte, çeşitli zamanlarda, çeşitli ülkelerde, çeşitli medeniyetlerde hep insanlar kurban edildi.

Akıl almayan şeyler oldu.
Bunlar liderler tarafından da söylenseydi, inanmazdık.
“Nasıl olur, olamaz...” derdik.
10 binlerce kişinin işine son verildi, ihraç edildiler.
İçlerinde hâkimler var, savcılar var, subaylar var, astsubaylar var, öğretmenler var, polis şefleri var, polisler var, çeşitli görevlerdeki memurlar var, işverenler var, hariciyeciler var.
Çeşitli müesseseler kapatıldı.
İçlerinde askeri işletmeler, alanlar var, askeri hastaneler var, askeri okullar var, sivil okullar var. Bankalar var, şirketler var...