Attila Gökçe

Korona günlerinin “normale dönüş” aşamasında ölümlerin ve toplumun belini büken ekonomik kayıpların yanı sıra kazandıklarımızı da kayıt altına almak gerektiğini düşünüyorum.
Özellikle sporda!
Sporun temel dinamiği olan “rekabet” sezonun iptal edilmesi, seyircisiz maçlar, uzun süren aralar nedeniyle yumuşadı, sesini ve önceliğini kaybetti, neredeyse unutulur duruma dönüştü.
Olimpiyat oyunlarının 1 yıl ertelenmesi, kota, performans, rekor ve madalya kovalayan sporcuları sakinleştirdi. Kendi sağlıklarını korumak, sınırlı biçimde “yarışmasız” fiziksel çalışmalarla “hazır olmak”, öncelikli kaygılarını oluşturdu. Sakat sporcular tedavilerini tamamlama fırsatı buldular.
Sadece sporda değil, hayatın her alanında insanlar evlerine kapandı. Duygu ve düşünceler, görüş ve anlayışlar, sıradanlıklar ve öncelikler değişti. Korona öncesi tartışmalar, polemikler ve demeç savaşlarıyla günlerimizi dolduran “rekabet” korona sürecinde bir adım geri çekildi. Ortak kaygı ve tasalar unutulmaması

Türkiye Futbol Federasyonu, geçen hafta 7 kulübün “küme düşme kaldırılsın” çağrısına yanıt verecek. Hemen söyleyelim: Bu karar, hiçbir sürprize yer bırakmayacak şekilde bellidir.
7 kulübün başvurusuna karşı TFF Yönetim Kurulu’nun oybirliğiyle “hayır” kararı vermesi bekleniyor.
Puan cetvelinin alt sırasındaki 7 kulüp, başarısızlıklarını, yanlışlarını, ihmallerini, yapısal sorunlarını bir yana iterek bir anlamda statünün yok sayılmasını istediler. O günkü toplantıda Özdemir doğrudan karşı çıkarak müzakere yollarını da kapayabilir, 7 kulübe “vıdı vıdı” yapma şansı verebilirdi. Medyamız da konu kıtlığından bu olayı evire çevire işler ve gündemi geçiştirirdi.
Bayram öncesi yaşanan bu durumun yazılı basındaki değerlendirmelerine baktım. Milliyet’te örneğin, 23 Mayıs Cumartesi günü üçümüz (Şansal, Cemal, ben) 21 takımlı bir kaosa dönüşecek lige “hayır” demiştik. Hürriyet’teki arkadaşlarımız da Uğur Meleke gibi- küme düşmenin

Türk futbolunda nicedir unutulmuş olan “kümeden düşme kaldırılsın” kampanyası, koronavirüs nedeniyle yeniden gündemde.
TFF’nin çarşamba günü Kulüpler Birliği ve Süper Lig kulüp başkanlarıyla yaptığı toplantıda “12 Haziran’da lige dönüş” kararı alınırken, haftalardır kaşınan eski sorun gündeme geldi.
Puan cetvelinin son 7’sini oluşturan Gençlerbirliği, Kasımpaşa, Konyaspor, Yeni Malatyaspor, Rizespor, Ankaragücü, Kayserispor kulüplerinin başkanları, koronavirüs nedeniyle maçlara ara verilmesinin takım çalışmalarını aksattığını, uzun aradan sonra yeniden başlayacakları mücadelenin olumsuz sonuçlar doğurabileceğini öne sürdüler ve “bu sezon” küme düşmenin kaldırılmasını istediler.
İlk bakışta çok da haksız sayılmayacakları, anlaşılabilir bir durum bu… Özellikle geriye dönüp baktığımızda anlamak o kadar zor değil.
Milli Lig adıyla başlayıp Türkiye 1. Ligi ve Süper Lig adlarıyla günümüze gelen 61 yıllık futbol organizasyonumuzda

Türkiye Futbol Federasyonu Sağlık Kurulu Üyesi Prof.Dr. Mete Düren,  “ Koronavirüs karşısında maalesef kulüplerimiz, yöneticilerimiz ve sporcularımız gereken duyarlılığı gösteremedi” diyor.

TFF Başkanı Nihat Özdemir’in “şimdilik” kaydıyla Süper Lig’i 12 Haziran’da başlatma kararından sonra futbolda pozitif test sonuçları beklenmedik biçimde çoğalıyor. Erzurum’dan İstanbul’a, Kasımpaşa’dan Ankaragücü’ne, oradan Beşiktaş’a kadar.

Haftalar önce “Maçlar başlasın” isteğiyle ödenecek yayın gelirini önemseyerek ısrar eden kulüp sayısı 14’tü. Şu aralar sayı 11’e düştü. Haziran yaklaştıkça mızıldanmalar başladı.

İlk itiraz Sivas’tan, Rıza Çalımbay’dan geliyor.. Milli Takım Teknik Direktörü Şenol Güneş, Süper Lig’e “dönüş”e karşı. Erzurumspor Teknik Direktörü Mehmet Özdilek de 8’li vakadan sonra tedirgin. Beşiktaş Başkanı da enfekte olduktan sonra Süper Ligin oynanıp

Mustafa Cengiz, “baskın seçim” hesaplarını aşarak 2018 Ocak ayında Galatasaray Başkanlığı’na seçildiğinde durum çok kötüydü. İgor Tudor gönderilmiş, Fatih Terim göreve başlamıştı. Şampiyonluk hesapları karışıktı.Takım da camia da anormal bir gerginliğe sürüklenmişti Acil 30 milyon euroya ihtiyaç vardı. UEFA’nın 5 milyonluk zarar limiti yerine 147 milyonluk korkutucu bir zarar söz konusuydu. Avrupa Kupalarından ihraç edilebilirlerdi.

Mustafa Cengiz, UEFA’yla sıcak temas kurdu. “Bizi Avrupa Kupalarından dışlarsanız, en az 30 milyon lira zarara uğrarız. Ama Şampiyonlar Ligi’nde oynarsak elde edeceğimiz gelirle kara geçme şansımız bile olur” dedi. Tezini kabul ettirdi. Galatasaray Sportif AŞ’deki sermaye artırımıyla 150 milyon TL kazandı. Storlarda satışlar yüzde 50 yükseldi. Ortalama seyirci sayısı 18 binden 37 bine yüzde yüzlük sıçrama yaptı. Şampiyonluklar üst üste gelince ilk kez 1 milyar TL kar ettiler. Sezonun ilk dokuz ayında da kar rakamı 4 milyon lira oldu.

Başkan bu başarıların karşılığında ne kazandı?

Süper Lig’in başlama vuruşu kararı, bilimsel açıdan çok yönlü, sağlam dayanakları gerektiriyor. Öncelikle tıp. Sonra da hukuk. En az bu ikisi olmadan başlamak mümkün değil. Sağlık otoritesi (tıp) yol vermeden santraya gidemezsiniz. Bu durum futbolun önündeki en büyük gerçeklik. Hukukta da uyulması ve tartışılması gereken durumlar var.

Lig, kamuoyunda kabul görüldüğü gibi 12 Haziran’da başlarsa akla takılan ve tartışılması gereken önemli soru şu:
Futbolcu, antrenör ya da hakemlerden herhangi biri “ Ben çıkmıyorum!” derse ne olacak?
Futbola “profesyonel” sözleşmelerle bağlı bu insanlar, acaba işe dönmeye mecbur mu?
Futbolun yaşayan efsanesi Juventuslu Cristiano Ronaldo, alınan tedbirleri yeterli görmedi ve Torino’ya dönmeyip kendi memleketi Portekiz’de Madeira adasında kendini karantinaya aldı. Bu örnek başka futbolcular tarafından da benimsenebilir.
Reddetme konusu tartışılması gereken hukuk alanına giriyor. FIFA, Mart ayında aldığı kararla sözleşmelerin uygulanmasında ve sezonun tamamlanmasında

Türkiye Futbol Federasyonu, Süper Lig başta olmak üzere maçların yeniden başlaması için Haziranın 12’sinde topu santraya koymaya hazırlanıyor.
Elbette bu kararı verirken öncelik “devlette” ve “bilimde” olacak. TFF Sağlık Kurulu Başkanı Prof.Dr. Ömer Taşer, kuruldaki arkadaşları ve diğer bilim insanlarıyla yürüttüğü çalışmalar sonunda çok özel bir rapor hazırladı. Raporda yöneticiler, futbolcular ve teknik adamların, takımla ilgili diğer personelin, stat çalışanlarının, basın tribününde ve saha içinde görev alacak medya mensuplarının, polis ve özel güvenlik elemanlarının, hizmetlilerin, tedarikçilerin maç öncesi/sonrası uyacakları sağlık kuralları tek tek sıralanıyor.
Prof. Dr.Ömer Taşer’le konuşurken bir sözü dikkatimizi çekti: “Kulüpler başlangıçta oynamayalım, ertelensin, diyorlardı. Şimdi de bir an önce oynanmaya başlasın, diyorlar. Çünkü oynanmayan maçlar nedeniyle anormal gelir kayıplarına uğradılar. Elbette sağlık hepsinden

Önce yüzde 20’ler tartışılıyor. Sonra hesaplar yapılıyor ve “Bu kadarcık indirim için masaya oturmaya değmez” deniyor, “En az yüzde 40’ta uzlaşmalıyız.”

Sadece Beşiktaş’ta değil, hemen her kulüpte koronavirüs indirimi gündemin birinci maddesi.

Hiç de haksız değiller. Bilindiği üzere Mart ayında 3 haftanın oynanmasına rağmen, beIN Sports, 200 milyon liralık ödemeyi yapmıyor.  Maçlar oynanmadığı için “maç günü gelirleri” de sıfır!

Milyarlarca liranın döndüğü bahis de durmuş durumda. Maç oynanmadığı için “İddaa” yok. İddaa’dan doğan isim hakları da söz konusu değil.

Kulüpler olanca zararlarına rağmen, gecikmeli de olsa sadece acil ödemeler için kullandıkları önemli gelirlerini de kaybettikleri için iflas noktasına dayanmış bulunuyor.

Futbolcu ücretlerinde karşılıklı uzlaşma ile indirim çare mi? Hayır. Ama yeni sistem oluşuncaya kadar yaraları sarabilir, belki kanamaları da durdurur.

Lig başlasa da, maçlar seyircili oynansa da geciken gelirler