Zor yıllardı, çok çabuk unuttuk. Tıpkı deprem ve diğer felaketler gibi.
Dünya genelinde yapılan araştırmalar, pandemi döneminin herkesi etkilediğini ama en çok da çocukları etkilediğini gösteriyor.
Peki, bu konuda neler yapıldı?
Pandemi sırasında çoğu öğrenci, öğrenme hedeflerinin çok gerisinde kaldı. Okullar, sanki böylesi bir dönem hiç yaşanmamışçasına, “nerede kalmıştık” moduyla, tekrar akademik müfredata odaklandı.
Oysa öğrenmenin teorik bilgiler kadar farklı beceriler gerektiren yönleri de var. El becerilerini geliştirmek, odaklanmak ve başkalarıyla iyi etkileşim kurmak bunlardan sadece birkaçı.
Geriye dönüp baktığımızda, o zor yılların eksiklerini telafi edecek bir tamamlama eğitimine rastlayanınız oldu mu?
Teorik bilgiler, öyle ya da böyle, bugün ya da yarın mutlaka tamamlanır ama uygulamaya yönelik olanlar için aynı şeyi söylemek mümkün değil.
Geri dönüşüm şart
Günümüzde en ufak kurumsal firmalar bile satış ya da hizmet sonrası memnuniyet anketi yapıyor.
Aldığınız üründen ya da hizmetten memnun olup olmadığınızı en ayrıntılı şekilde araştırıyor. Peki, aynı uygulama eğitim gibi hayati konularda neden yapılmıyor?
Örneğin 8 yıllık kesintisiz eğitimin bir değerlendirilmesi yapıldı mı?
Yine aynı şekilde 4+4+4’e yönelik bir performans ve memnuniyet anketi gerçekleşti mi? Son yıllarda “Cumhuriyet tarihinin en büyük projesi” diye öylesine çok değişime imza attık ki hangisi hangi noktada, hangisinden hangi sonuçları aldık, daha da önemlisi hangilerinde maya tuttu hangileri hayal kırıklığı yarattı, hiç bilmiyoruz.
Okullaşma oranlarında okul öncesinden doktoraya müthiş bir ivme yakaladığımız kesin. Kalite konusunda aynı mutluluğu yaşayamıyoruz, çünkü yeterince veriye sahip değiliz. İşte bu yüzden yeni projelerin selameti açısından arada bir geriye dönüp durum değerlendirmesi yapmak çok yararlı olacaktır.
Örneğin bir ara “ille de el yazısı” diye tutturduk, sonra da kaldırdık.
Niye getirdik, niye kaldırdık, bilenimiz yok.
Çocuklarımızı adeta sınav köleleri haline getirdik o yetmiyormuş gibi şimdi öğretmenlerimiz için benzer projeler geliştiriyoruz. Kalıcı olur mu? Mümkün değil.
Keşke sınavların kazanımları ve kayıpları üzerinde de geriye dönük analizler ve sorgulamalar yapılsa. Doğru yoldaysak daha güçlü bir şekilde yol alırız, yok eğer bir yerde bir hata yapıyorsak da zararın neresinden dönersek kâr olur.
Hatada ısrar
Eğer iş üretiyorsanız hata yapmak her zaman mümkün. Yapmamanın tek yolu ise hiçbir konuda hiçbir şey yapmamak. Onun da kimseye bir yararı olmadığı kesin. Bu nedenle, hata yapmak kasıtlı olmadığı sürece tolere edilebilir. Hele ki ısrarcı değilse.
Eğitimde atılan her adım sadece bugünümüzü değil, geleceğimizi de ilgilendiriyor. Meyvelerini de çoğu zaman, öyle ya da böyle, çok uzun yıllar sonra veriyor.
Anlayacağınız, “Ben yaptım oldu” diyeceğimiz en son alan eğitimdir.
Özetin özeti: Yaptığımız işten eminsek, eleştirinin her türlüsünden ama özellikle de eleştirmek için eleştirenlerden korkmamak gerekir.
