2000’e girerken sadece yeni bir yıla değil, yeni bir yüzyıla, yeni bir binyıla merhaba demiştik. Çok beklemiştik. Heyecanı büyüktü.
Hazırlıkları yıllar öncesinden başlamıştı. Adına milenyum dendi.
Milenyum çocuğu, milenyum modası, milenyum kampanyaları için adeta yarış yapıldı. Gelişi muhteşem oldu.
Dünyanın dört bir yanındaki kutlamalar öncekilerden çok farklıydı. Sanki her şey çok farklı olacaktı.
2023’e girerken de Cumhuriyetimizin 100. yılı nedeniyle benzer heyecanlar yaşıyor, coşkuyla kutlamaya hazırlanıyoruz. Tıpkı 10. yılda olduğu gibi 10’a katlanarak geçmesini diliyoruz.
Milenyum sendromu
Milenyumun üzerinden dolu dolu 22 yıl geçti. Ne uçan arabalar geldi ne sanal kıyamet koptu ne de Noel Baba öncekilerden farklı hediyeler getirdi.
Sosyal medya patladı, hepimizi ekran bağımlısı haline getirdi, o kadar.
Yazılı ve görsel basında, Türkiye’de ve dünyada yılın olayları değerlendirmesi yine uzun uzadıya yapıldı.
Ortaya çıkan tablo öncekilerden hiç farklı değil.
Oh be nihayet bitti dediğimiz geçen yüzyıl, geçen binyıl ile yeni binyılın ilk 22 yılı arasında çok da büyük farklılıklar yok!
2023 bakalım beklentilerimizin ne kadarını karşılayacak, hangi farkındalıkları getirecek? Sorunların çözüldüğü bir yıl mı olacak, yoksa yeni sorunların yaşandığı bir yıl mı? Hep birlikte yaşayıp göreceğiz.
Mutlu muyuz?
Her ne kadar mutlu olmamızı gerektiren pek çok neden olduğu sık sık vurgulansa da hissedebildiğimiz kadar huzurluyuz, mutluyuz, keyifliyiz, sağlıklıyız ve geleceğe bir o kadar umutla bakabiliyoruz.
Yeni yıl mesajları öylesine güzel temennilerle dolu ki okudukça mutlu oluyoruz. Ama sosyal medyaya göz attığınızda, bambaşka bir dünyayla karşılaşıyorsunuz.
Eskiden, siz her şeyi abartıyorsunuz diyerek, gazetelere kızılırdı, şimdi aynı eleştiri sosyal medyaya yapılıyor.
Gazeteler mi pembe, sosyal medya mı gri ötesi, o konuda bile artık ortak noktayı bulmak mümkün değil!
Değerler konusunda öylesine ciddi kavram ve uygulama kargaşası yaşıyoruz ki yeni yıl dileklerimizin en tepesinde “Bu kavram kargaşası artık sona ersin” geliyor.
Son yıllar kırgınlıkların belki de en yoğun yaşandığı yıllar oldu.
Seçimler nedeniyle daha da artacak gibi.
Oysa tam tersi olmalı.
100. yıla daha iyi bir gelecek için kenetlenmiş olarak girelim.
2023’ü dostluk yılı ilan edelim. Sevgi, saygı, liyakat, paylaşım, hoşgörü en önemli referanslarımız olsun!
“Bu mümkün değil” diyenler çok çıkacak olsa da en azından bir deneyelim. Kırgınlık haklarımız saklı kalsın ama önce dostluğu deneyelim.
Bakarsınız olur, bakarsınız maya tutar.
Hepimizin istediği huzur ve daha güçlü Türkiye değil mi?
Eğer oysa, gerisi teferruattır.
İşten atmak, sınıfta bırakmak, selamı sabahı kesmek yani insan harcamak en kolayı. Peki ya biriktirmek?
Zor olsa da en kalıcı olanı o sanki!
Bu yüzden tıpkı 100 yıl öncesi gibi umutla yola çıkalım, umutla yola devam edelim, Cumhuriyet’in bize kazandırdıklarını göz önüne getirelim ve yeni kazanımlar için yola devam edelim. Bu yıl bir farklılık yapıp birikimlerimizin türünü değiştirelim, para yerine dost, üzüntü yerine keyif, gerginlik yerine hoşgörü, kaçırılan fırsatlar yerine yakalanan fırsatları biriktirelim.
Eğitimi unutmayalım!
Yeni yıl eğitimin önemine inanan herkese daha fazla güzellikler getirsin ve inandıkları yolda mücadele verirken, yalnız olmadıklarını akıllarından hiç çıkarmasınlar.
Eğitimlilerin de eğitimi ciddiye almayanlar gibi kenetlenecekleri bir yıl olsun. Eğitim, bilim, akıl ve gelecek için mücadele edenler zaman zaman dışlanmışlık ve pişmanlık yaşasalar da er ya da geç hep kazanıyorlar. Bunu aklımızdan asla çıkartmayalım. Koşullar ne olursa olsun inanmaya devam edelim.
Daha çok okuyan, daha çok düşünen, daha çok öğrenen, daha çok sorgulayan, daha çok paylaşan, huzurlu, sağlıklı, kazançlı ve bir o kadar da keyifli bir yıl diliyoruz. Yüreğinizden sevgi, yüzünüzden gülücük hiç eksik olmasın...
Özetin özeti: 100 yıl önce de Cumhuriyet’in 100. yılını göremeyeceğimize inananlar vardı ama işte kutluyoruz. Hiçbir konuda umudumuzu asla yitirmeyeceğimiz bir yıl olsun...
