Ilısu Barajı’nın inşaatına başlamadan önce üç ile beş yıl hazırlığa gerek vardı. Hükümet üç ile beş ay bile harcamadan işe soyundu. Beceremedi.
Nükleer santral ihalesi için en az üç yıllık ön hazırlık yapmak, yasal altyapıyı tamamlamak gerekiyordu.
Yapılmadı. O iş de sallantıda.
Sağlık Bakanlığı milyonlarca aşı ısmarladı ama halka aşının yan etkilerinin sanıldığı gibi ürkütücü olduğunu anlatmaya zahmet etmedi.
O kampanya da tehlikede.
Kürt açılımını da aynı kader bekliyor.
İyi düşünülmeden, altyapısı yapılmadan, halkın desteği alınmadan yapılan ve yapılacak bütün girişimlerin sonu bu olmaya mahkûmdur.
İtiraf ediyorum ve suçumu kabul ediyorum: Boş yere ümitlendim.
Bu açılım Amerikalıların deyimiyle non starter idi. Umutsuz vakıa, yani. Geleceği olmayan bir öneri. Sonuçlandırılması mümkün olmayan bir proje. Ölü doğmuş bir bebek. Vakitsiz öten bir horoz. Hayır etmeyecek hacı.
Olgun bir siyasal sistem lazım
Erdoğan’da bu projeyi sonuca götürecek cesaret ve devlet adamlığı yok. Bu iş oy endişesiyle hareket edenlerin, önüne çıkan ilk engelde ellerini havaya kaldırıp “Ben bu işten vazgeçtim” diyenlerin işi değil.
Suç sadece onun değil. Açılımı başarılı bir şekilde sonuçlandırmak için olgun bir siyasal sistem lazım. Böyle bir sistem yok.
İşin içindeki bütün aktörler Erdoğan, Türk, Öcalan, Baykal, Bahçeli, Karayılan bu işten ne kadar oy veya prestij kazanırım diye düşünüyor. Nasıl hallederim diye düşünen yok.
Uzlaşma, güven, büyük düşünme gibi konseptler bize uzak. Hem halk olarak, hem siyasi partiler olarak, hem yaşam felsefesi olarak.
Muhalefet partileri her koşulda her girişimi kösteklemeye hazır. PKK’lılar sırtlarında darağaçlarıyla dağdan inseler ve Habur’da kendilerini assalar, ııhh! Ona da bir kulp bulurlar.
Objektif bakma yeteneği
Batı’da halkın çoğunluğu ırkçı ve barışa hazır değil. Çeyrek yüzyıldır bu konuda önüne konanı şikâyet etmeden yuttu. Konuya objektif olarak bakma yeteneğini sıfırladı.
Doğuda başka akılsızlık, batıda başka.
Gazetede DTP İstanbul örgütünün Almanya’dan gelecek PKK’lıları ne pahasına olursa olsun törenle karşılayacağını açıkladığını okudum.
Doğru ise lütfen bana müracaat etsinler. 2009 Geri Zekâlılık Ödülü’nü onlara vermek istiyorum. Çok rekabet vardı ama açık arayla birinci geldiler.
İyi bir iş becerirsen ödülün daha fazla iyi iş becermek için fırsat kazanmaktır, derler.
Tersi de doğrudur.
O zaman buyurun savaşa devam edin.
Ümit uyanıkken görülen rüyadır, demişti Aristo. İtiraf ediyorum ve suçumu kabul ediyorum: Boş yere ümitlendim. Uyanıkken rüya gördüm.
