Eylül ayı işsizlik oranı yüzde 11.3 oldu. Yılın ilk ayında ocak ayında işsizlik oranı 11.1 idi. Nisanda 9.3’e kadar geriledi. Sonra yükselişe geçti.
İşsizlik oranının artmasının nedeni işten çıkarmalar değil. İş aramaya başlayanlar iş bulamadıklarından işsizlik oranı yükseliyor.
İşyerlerinde işten çıkarmalar var ama ülke genelinde çalışan sayısı ocak ayından eylül ayına 1 milyon 300 bin arttı. 26 milyon 300 binden 27 milyon 600 bine yükseldi.
Nüfusumuz artıyor. İş bulduklarında çalışmak isteyenlerin (bunlara işgücü diyoruz) sayıları artıyor.
Eylül ayı itibarıyla bir yılda 15 yaş üstü nüfustaki artış 860 bin. Bir yılda iş bulduklarında çalışmaya hazır kadın ve erkeğin sayısındaki artış 828 bin.
İşsizler 420 bin arttı
Çalışmaya hazır 828 binin 408 binine iş bulunabildi. 420 bini işsizler ordusuna eklendi.
Bir yılda işsizler ordusunun sayısının 420 bin artması, işsizlerin sayısının 3 milyon 100 binden 3 milyon 520 bine yükselmesi olumsuz bir gelişmedir. Ancak, işsiz sayısındaki büyük artışı değerlendirirken ekonomideki yavaşlamaya rağmen ekonominin bir yıl içinde 408 bin kişiye iş imkânı yarattığını da dikkate almakta yarar vardır.
Tarım dışı işsizlik oranımız artıyor. Genç nüfusta işsizlik oranı artıyor. Bunlar istihdam politikaları oluştururken dikkate alınması gereken sorunlar.
Gençler iş bulamıyor
Bir yıl önce 15-24 yaş arası nüfusta işsizlik oranı yüzde 18.5 iken bu yıl yüzde 19.9 oldu. 15-24 Yaş arası nüfusta ne işte, ne eğitimde olanların oranı yüzde 25.7’den yüzde 25.8’e çıktı.
Okula gitmeyen 15-24 yaş grubundaki her 4 gencin biri sokaklarda dolaşıyor. Sokaklarda dolaşan gençlerin sayıları 3 milyonu aşmış durumda.
Artan nüfusumuza iş bulabilmenin, işsizliği azaltabilmenin tek çaresi var: Üretimi artırmak. İnşaat harcamalarıyla işsizliğe çare bulamayız. Sanayi üretimi artırmaya mecburuz.
Sanayi üretimi artırmak için ise talebin canlanması lazım. İç talebi canlandıracak, ihracatı artıracak politikaları geliştirmeden üretim artamayacak.