Doğru Miami’ye

Kısmetimiz “araştırmalardan” yana açık şu aralar.
Bugüne yine bir araştırma sonucu var önümde.
Araştırmayı yapan “UBS” bir İsviçre bankası.
Dünyadaki 73 büyük şehir arasında en pahalı olanları ve o şehirlerde çalışanlara ödenen ücretleri araştırmışlar.
En pahalı ilk dört şehir, sırasıyla; Oslo, Zürih, Cenevre ve Kopenhag.
İnsanların en yüksek ücretleri aldığı ilk dört şehir, yine aynı. Sadece sıralamada küçük bir değişiklik var:
Zürih, Cenevre, Kopenhag, Oslo.
Yani.
Ne kadar ekmek, o kadar köfte.
* * *
Avrupa ülkelerinin bazı başkentlerinde durum hiç iyi değil.
Örnekse...
Londra, pahalılıkta 15’inci, gelirde 22’nci.
Roma, pahalılıkta 22’nci, gelirde 31’nci.
Paris, pahalılıkta 24’üncü, gelirde 28’inci.
Buna karşın, plağı tersten çalanlar da var.
Brüksel en pahalı 21’inci şehir ama...
Sıra para kazanmaya gelince hop 12’nci sıraya çıkıveriyor.
Berlin’de de hayat güzel.
Pahalılıkta 33’üncü.
Gelirde 18’inci.
* * *
Tokyo’nun durumu felaket.
Dünyanın en pahalı 6’ncı şehri.
İyi de, gelirde 19’uncu sırada.
Hadi bakalım.
13 basamak birden zıpla kolaysa!
* * *
Canımız, ciğerimiz, İstanbul’umuz pahalılıkta Amsterdam, Madrid, Tel Aviv, Milan, Hong Kong, Atina, Lizbon, Moskova’yı takmış peşine.
Ya para kazanmaya geldiğine...
O saydığım şehirlerin hepsi ve daha nicesi çıkmış üzerine!
Özetle:
İstanbul, pahalılıkta 28’inci, gelirde 48’inci.
İyisi mi, ver elini Chicago.
20’inci sıradan para kazan.
36’ncı sıradan harca.
Hatta daha da iyisi:
Miami.
Gelirde, 21’nci.
Pahalılıkta, 41’inci.
Hani neredeye...
Bir kazan, iki harca!


Haydi Şamil

Şamil Tayyar, PKK’nın dış destek
almadan var olmasının imkânsız
olduğuna değinerek, “bu meselenin
arkasında Suriye’nin, İran’ın, İsrail’in, ABD’nin ve Batı’nın parmak
izi olabilir” demiş ki; devamını da ben getireyim:
Bu meselenin arkasında Almanya olabilir.
Bu meselenin arkasında Fransa olabilir.
Bu meselenin arkasında Rusya olabilir.
Bu meselenin arkasında Suudi Arabistan olabilir.
Bu meselenin arkasında Çin olabilir.
Bu meselenin arkasında Ermeni Diasporası olabilir.
Aklına kim gelirse, say.
Olsa da, olmasa da yakışıyor.
Eskiden işi, benim gibi kolaydı Şamil’in.
Oysa şimdi...
İş başa düştü.
Şamil Tayyar artık iktidar partisinin bir milletvekili.
Haydi Şamil.
Çöz bu meseleyi!

Tek karelik alışveriş!