Kenan Doğulu, yeni albümü “Vay Be” ile gündeme oturdu. Tam bir albüm sayılmaz toplamda 7 şarkı var. Vokal olarak Doğulu çok güçlü bir ses değildir. Ses rengi Türkçe duygusallara güzel uyar.
Bir önceki albümü “İhtimaller” çok hoşuma gitmişti. Şarkılarını caz olarak yorumlamıştı. Kolay değil, Yurdaer Doğulu gibi efsanevi gitaristin oğlu olarak iyi işler yapmak zorunda. Kardeşi Ozan ile müzik bilgileri geniş evrenleri renkli, canlı. Bu renkler Kenan’ın şarkılarına da yansıyor.
“Yalnız değil yenik değil/çaresiz hiç değilsin/suç ortağım dizinin dibindeyim/hayat sana insafsızca ne kadar tuzaklar kursa da/yosun gözlerine fedayım/ yüzün gülene kadar emrindeyim”.
Elektronik arka planı, ritm ve vokalleriyle “Boş Sayfa” akılda kalan bir parça. Albüme adını veren “Vay Be” sitem dolu sözleri canlı ritmiyle konserlerin gözdesi olacak bir parça.
Besteyi Tuğrul Eylül Cerrahoğlu ile bestelemiş Doğulu.
Diğer şarkılara gelince Bora Uzer ve Ozan Turgut ile bestelediği “Issız Ada” tam bir alıp başını gitme şarkısı. Arkadaki elektronik geçişler ve vokaller güzel. “Yapma” örneği çok olan yerli pop parçalardan, “Boğazımdan Geçmiyor” ve “Dansa Kaldır” özelliği olan parçalar değil.
Doğulu’nun diskografisinde zirve yapmasa da, püfür püfür bir sahil köşesinde güzelce eşlik edecek yedi şarkı.
Hard Rock öldü mü?
BIlboard Hard Rock listelerine göz atıyorum. Olacak gibi değil ilk 10’da 8 albüm 70-80’lerin “Reissues”’leri. Türkçesiyle, Yeniden basımlar. Eski albümleri plak, kitapçık, CD, bonus şarkı gibi eklemelerle tekrar piyasaya çıkarıyorlar.
Bunlar dijital kanallarda yer almıyor, fiziksel olarak satılıyorlar. Tam meraklısının, büfe üzerine koyacağı cinsten, ciltli kitap kalınlığında kasetler. Meraktan 15 gündür listelerde dolaşıp duruyorum. Listenin 1 numarası Gun’s Roses başyapıtı ”Appetit For Destruction”, 2 numara Queen “Greatest Hits”, araya 3 numarada yeni rock gruplarından Five Finger Death Punch girmiş, 4 numara ise efsane AC/DC albümü “Back In Black”. Bu hafta sonunda Queen 1 numara oldu, albüm tam 81 haftadır listelerde.
Albümlerin yeniden basım nedenleri kiminin 30., kimisinin 25. yılını kutlamak için. Yeniden basımlar sektörde büyük bir kazanç kapısı oldu. Satışlar çok iyi, dijital kanallarla paylaşım olsa da olur olmasa da, her şey peşin para, dükkana gidiyorsun, satın alıyorsun. Örneğin “Appetit For Destruction” kaseti içinde neler var bir bakalım.
İlk basımının 31. Yılını kutlamak için yenilenmiş. Bir kere, tam tamına 73 şarkı var içinde bunlardan 49’u daha önce yayımlanmamış kayıtlar. “Welcome To The Jungle” “Nighttrain” “Paradise City” “Sweet Child Of Mine” gibi efsane klasiklerin olduğu bu çiftli albümdeki şarkılar orijinal analog kayıtlardan yeniden basılmış.
Bu şarkıların stüdyo kayıtlarından sonra çeşitli konser kayıtları var. Konserler 1986 Sound City Session, 1987 Londra Marquee Club, akustik versiyonları mevcut. 96 sayfalık bir kitapçıkta grubun Slash ve Axel Rose’un kişisel arşivlerinden daha önce hiç basılmamış resimleri var. Toplamda 5 CD, 7 plak içeriyor. Tam bir arşivlik albüm.
Listeye devam edelim eskiler arka arkaya dizilmiş yürüyorlar. Metallica “Black, Bon Jovi Greatest Hits, Foo Fighters “Greatest Hits”. Listelerde kalış süreleri de uzun örneğin Led Zepplin “Mother Ship” 134 haftadır listede, Def Lappard “Vault/1980-1995) 53 haftasını, Linkin Park “Hybrid Theory” 92 haftasını tamamlamış..
Bunlara bakınca Hard Rock müziğin yaratıcılık damarının artık tıkandığını düşünüyorum.
Yeni çıkan Hard Rock grupların eskilerden esinlendiklerinin üzerine bir şey koyamadıkları ortada. Hepsinde bir Led Zepplin, bir AC/DC esintisi var. Metal ise daha kötü durumda baş aşağı gidiyor hızla.
Ne yıllarmış yetmişler, Rock müzikte yapılacak her şeyi yapmışlar. Nostalji güzellemesi yapmayı hiç sevmem de, listelere bir göz atmam bana bunları yazdırdı.