Cengiz Hortoğlu

Değerli okurum ben bu süresiz nafakayı bir türlü anlatamadım. Ne kadar açık ve net de yazsam da anlatamıyorum. Ya da hep yanlış anlaşılıyorum.

Ne yazdığıma ne konuştuğuma bakmadan saldırı niteliğinde yorumları bir yana bırakıyorum.

Bu konuyu kadın-erkek eşitliği tartışmasına kadar getirdiler.

Bana "Hani siz kadın haklarınız savunuyordunuz, neden böyle yapıyorsunuz?" diyorlar.

***

Ben sadece, 500 TL için bir insanın hapis yatmasına, 2.eşin, ilk eşin nafakasını ödemek için merdiven silmesine, bir emeklinin nafaka borcu için kâğıt toplamasına, bir insanın artık yabancı olduğu birine hayat boyu borçlu kalmasına üzüldüğüm için bu konuya el attım.

Çaresizliklere duyarlılığımdır bütün mesele... Çaresizliği iyi bilirim. Yaşamayan bilemez.

İnanın ben yine benim, kadınların haklarını sonuna kadar savunurum. Kadınlar ekonomik bağımsızlığını kazansın isterim.

Yıllar çok hızlı geçiyor, bir gün bakıyorsunuz ki annenizin Anneler Gününü kutlama şansınız kalmıyor.

İşte o zaman geriye dönüp kendinizi sorgulamaya başlıyorsunuz; “Acaba anneme gereken değeri verdim mi? Onun için daha neler yapabilirdim?” Soruları birbirini izliyor.

Ben artık annemin Anneler Gününü kutlayamıyorum. Çünkü onu kaybettim.

Hiç okula gitmemiş olmasına rağmen en büyük ideali bizi okutmaktı.

Biz daha uyanmadan erkenden kalkar, kilometrelerce uzaktaki kuyudan su taşır, sonra da buz tutmuş elleriyle sobayı yakmaya çalışırdı.

Soğuk kış günlerinde okula giderken buz gibi havada ayakkabılarıma dolan sulara onun bana olan inancıyla katlanırdım.

Üniversitede okurken O, Gaziantep’de ben İstanbul’da olduğum halde, ne zaman bir şeye üzülsem bunu ana yüreğiyle hisseder ve arardı. En çok da buna şaşırırdım.

Sonra da içine gömdüğü gözyaşlarıyla ”Üzülme, sen bunu da yenersin,” derdi.

Nafaka konusundaki düşüncelerim nedeniyle benim de nafaka mağduru olduğum sonuca varan birçok kişiden mail aldım.

Son aldığım mail beni daha da şaşırttı. Mailde bir kadın okurum, "Sizin de nafaka ödediğiniz kesin, neden gizliyorsunuz?" diyor. O benim hakkımda kararını vermiş.
Yani bir sorunun mağduru ben değilsen 'bana ne' demem gerekiyormuş.

*

Geçtiğimiz hafta bir sunucu arkadaşımla kahve içip sohbet ettik.

Kendisine gelen maillerden ve sosyal medya üzerinden yapılan yorumlardan söz etti.

Bu konu üzerine konuşmaya başladık.

"Haksız mailler ve yorumlar beni çok üzüyor."

"Bu seni üzen mail ve yorum sayısı çok mu fazla?"

"Hiç düşünmemiştim ama çok değil."

"Övgü dolu yorum ve mailler kadar değil yani..."

"Hayır ya, övgü dolu maillerin yüzde biri bile değil."

Değerli okurlarım, sizden gelen mailler genellikle Medeni Kanun ile ilgili...

***

Nafaka ile ilgili mağduriyetler devam ediyor. İlk eşin nafakasını ödemek için evlere temizliğe giden ikinci eş, kâğıt toplayan emekli ve de yıllardan beri nafaka ödemek için gecesini gündüzüne katanlar...

Kısacası bitmeyen borç...

Bitmeyen borç insan psikolojisine çok da uygun değil.

En çok da can yakan nafakayı ödeyemediği için cezaevine girmek zorunda kalanlar...

***

Elbette bir sorun da çocuğunu görmek için icraya başvurmak zorunda kalanlar...

"Süresiz nafaka mağdurlarını anlamak farkındalık, kendimizi onların yerine koymak öz farkındalıktır."

Değerli okurlarım, yoksulluk nafakasının bir an önce süreli hale gelmesi gerektiğini düşünüyorum.

Çünkü süresiz nafaka gerçekten birçok insan için çileye dönüşmüş durumda... İkinci eş ve çocuklar süresiz nafakanın görünmeyen mağdurları... Eşinin nafaka borcunu ödeyebilmek için çalışan çok sayıda kadın var. Bu hiç de adil değil.

Parası olmayan için çile ancak parası olan için bile ömür boyu borçlu kalmak hiç de kolay değıl.

***

Nafaka borcunu ödeyemediği için bir insanı cezaevine koymanın ne gibi yararı var, anlayabilmiş değilim.

***

Tüm bu gerçeklerin ışığında, nasıl bir yasal düzenleme yapılmalı?

Dün sosyal medyada bir haber gördüm. Genç bir adam, nafaka borcunu ödeyemediği için 3 ay tazyik hapsi cezası almış. On gün içinde ödeyemezse hapse girecekmiş. Bir insanın sadece borcunu ödeyemediği için hapse girmesi can yakıyor. Binlerce insan bu çileyi yaşıyor.

Oysa parası olsa zaten ödeyecek. Ödemezse maaş hatta emekli maaşı bile haczedilebiliyor. Ama parası olmadığı için nafaka borcunu ödeyemeyen birinin hapse girmesi çok üzücü!

***

Halen "Yoksulluk nafakası süreli," diyenler var.

Arkadaş yasa çok açık, "Yoksulluk nafakası süresiz," diyor. Yahu, süreli olsa biz neden uğraşalım?

***

O halde mevcut duruma bir bakalım.

BİR

Aşk dünyanın en tatlı mutluluğu ile en derin acısından yaratılmıştır.
Bailey

Bana sıklıkla, “Aşk evliliği mi mantık evliliği mi?” sorusu soruluyor. Ben de bu soruya, “Sizin için evlilik nedir?” sorusuyla yanıt veriyorum.

Çünkü evliliğinize yüklediğiniz anlamın farkında olup buna göre seçim yaparsanız mutlu olursunuz.

Siz evliliği ne olarak görüyorsunuz? Bir son mu, başlangıç mı? Özgürlük mü, pranga mı? Hayatınızı garantiye alacağınız bir sosyal güvence mi? Melodi mi, ya da birlikte yazılacak bir senfoni mi?

Siz, “Ben aşksız yaşayamam, hangi yaşta olursam olayım, eşimle kumsalda el ele yürümek isterim, yemeklerimizde mum ışığı olsun, yıldızları izlemeden uyuyamam,” derseniz, aşk evliliği yapmalısınız.

“Birlikte çok para kazanırız, daha iyi hayat yaşarız, ya da onun çok parası var, aşk da neymiş,” derseniz, sizin için mantık evliliği daha ağır basıyor, demektir.

Elbette aşk evliliği ile mantık evliliğini birbirinden ayıran derin bir çizgi yoktur. Bazı insanlar evlenirken hem mantığı hem de aşkı dengelemek isterler. Belki de doğrusu budur.