Nafaka konusundaki düşüncelerim nedeniyle benim de nafaka mağduru olduğum sonuca varan birçok kişiden mail aldım.
Son aldığım mail beni daha da şaşırttı. Mailde bir kadın okurum, "Sizin de nafaka ödediğiniz kesin, neden gizliyorsunuz?" diyor. O benim hakkımda kararını vermiş.
Yani bir sorunun mağduru ben değilsen 'bana ne' demem gerekiyormuş.
*
Birçok insana göre, nafakanın süreli olmasını savunmam için benim de nafaka mağduru olmam gerekiyor. Yoksa neden nafakanın süreli hale gelmesini savunayım ki?
İşte beni bu düşünce biçimi mahvediyor. Yani ben sadece beni ilgilendiriyorsa o sorunla uğraşmalıyım.
*
Farkındalık, nafaka ödemekte zorluk yaşayanın da nafaka alanın da durumunu görmektir. Empati ise kendimizi karşı tarafın yerine koyabilmektir.
Biz başka insanların acılarını, üzüntülerini, çaresizliklerini görmezden gelemeyiz.
*
Bir emekli nafaka borcu için kâğıt toplamak zorunda kalıyorsa, ikinci eş ilk eşinin nafakasını ödemek için evlere temizliğe gidiyorsa veya masasına daha az zeytin koymak zorunda kalıyorsa bunu düşünmek ve çare bulmak zorundayız.
*
Kulaklarımızı ve gözlerimizi kapatınca o sorunlar yok olmuyor. Gözlerimi ve kulaklarımı kapatsam da yüreğim görmeye devam ediyor.
*
Peki sadece nafaka ödeyenin zorluklarını mı düşünmeliyiz?
Örneğin bir kadının tek geliri sadece nafaka ise ne yapacak?
İşte bir sorunun çözümü o sorunu yaratan nedenlerin kaldırılması ile mümkündür
*
Peki ne yapacağız?
Çözüm açık ve net:
Bir
Nafaka süreli olmalı.
İki
Kadın bu süre içinde, (gerekiyorsa kurslara da giderek) kendi başarı öyküsünü yazabilecek duruma gelmeli.
Üç
Bütün bunlara rağmen kadının yoksulluğu halen sürüyorsa, kurulacak fondan devlet desteği sağlanmalı.
Ben açık olarak ilan ediyorum, nafaka mağduru değilim. İşte nafaka mağduru olmadığımı herkes öğrendi. Ama bir şey var, çaresizliği çok iyi bilirim.
Mutluluk ve sağlık dileklerimle…
Cengiz Hortoğlu