Burcu Kapu

Adı “Aralık’ta Sivas Deplasmanında” olan bir Zeki Demirkubuz filmi gibiydi adeta dünkü maç. Soğuk yüzünden erken saatte oynanan karşılaşmada tek handikap iklim değildi. Sivas’ta öyle bir saha zemini gördük ki, top kapmak mümkün değil. Hadi kaptın nasıl süreceksin? Hadi sürdün nasıl isabetli pas atacaksın? Üstelik 50 gündür bu statta maç oynanmıyor. Süper Lig seviyesinde bir takım stadının zemininin böyle olması 2023’e girdiğimiz şu günlerde utanılacak bir tablodur.
Aynı durum Akdeniz bölgesindeki takımların statları için de geçerli. Görünen o ki kulüpler bu konuya gerekli özeni göstermiyor. O zaman federasyon devreye girmeli. İster puan silme, ister para cezası verilsin ama bu zeminde futbolcular oynamak zorunda kalmasın.
Maça gelince Galatasaray geçen haftadan bildiğimiz gibi. İlk yarı etkili bir oyun ve kaçan net fırsatlar.
Mertens’in yine şefliği, asist yapan Boey’in üstüne koyarak devam eden performansı, Rashica’nın savunmaya katkısı ve Berkan’ın

Galatasaray dün akşam sadece üç puan alarak liderlik koltuğuna oturmadı, aynı zamanda 8 Ocak’ta oynayacakları Fenerbahçe derbisi öncesinde rakibine karşı da psikolojik üstünlüğü ele geçirdi.
Sezona zor bir fikstür ve yeni bir takımla başlayan sarı-kırmızılılar, eleştirilerden en fazla nasibini alan takımdı. Kadro mühendisliğinden, Icardi’nin özel hayatına, “Okan Buruk büyük takım yönetebilir mi?” sorusundan, “Bu takım neden gol atamıyor?” sorusuna kadar her konuda dikkatleri üzerine çeken takım, tüm bu sorulara cevap vermeye, Başakşehir maçından sonra dün de İstanbulspor karşısında devam etti.
İstanbulspor yetenekleri ve kadro kalitesi sınırlı bir takım. Süper Lig’de çıktıkları her maçta dezavantajlı durumdalar. Hal böyle olunca da dün akşam stadı dolduran 40 bin Galatasaray taraftarı da galibiyetten emindi.
İlk yarıda duran toptan gelen iki Gomis golü skoru belirledi. Bazı golcüler, diğerlerinden daha golcü. Sezgisi, pozisyon alışı, öldürücü son vuruşuyla, değil

Dünya futbolu hiçbir zaman yıldızsız kalmıyor. Bir önceki dönem Pele ve Maradona ile geçti. Bizim kuşak ise içinden Messi ve Ronaldo gibi iki büyük yıldızı çıkardı. Bakın Eusebio, Beckenbauer, Cruyff, Ronaldinho, Zidane gibi topu ayağına en çok yakıştıran futbolculardan henüz bahsetmiyorum bile. Bugüne gelirsek artık konuşmamız gereken meşhur bir Z Kuşağı var. Bundan sonra dünyanın nereye gideceğine onlar karar verecek. Ve dünya futbolunun yeni yıldızları da onların arasından çıkacak veya çıktı bile.
Mbappe çoktan o dünya yıldızlarından biri oldu. 23 yaşındaki oyuncu bu akşam eğer Fransa kazanırsa, bu genç yaşında iki Dünya Kupası’nın sahibi olacak ve Pele’nin bu konudaki rekorunu kırmaya bir adım daha yaklaşacak. Turnuvada gönüllerin takımı Fas karşısında oynadıkları yarı final hiç de kolay değildi. İspanya ve Portekiz’i kupanın dışına iten Fas maç sonu büyük üzüntü yaşadı. Belki de biz orta yaşlıların Z kuşağını sürekli duyarsızlıkla eleştirdiğimiz bugünlerde Mbappe’nin turnuva

Okuduğunuz bu başlık pek de şaşırtıcı değil aslında. Yıllar içerisinde futbolun evrimini düşününce, önce endüstriyelleşmesi, ardından teknolojileşmesi bu soruyu belli dönemlerde gündeme getiriyor. Futbol değişiyor mu, gelişiyor mu, yoksa dönüşüyor mu? Cevap hepsi...
Bu sorunun ortaya atılması ve en güncel cevabın bulunması için tüm elit futbolcuların arenaya çıktığı uluslararası turnuvalar en doğru zaman... Bu turnuvalar en yeni saha içi taktikler, popüler dizilimler, rakibi 90 dakika içinde nakavt edebilecek mikro aksiyonlar ile bolca kan, ter, gözyaşı ile puanı yüksek bir film adeta.
Son Avrupa Şampiyonası’nı hatırlayacaksınız, üçlü savunma tercih eden takımların çokluğu, turnuva sonrasında kulüp takımlarının futboluna da sirayet etmişti. Bizde de V.Pereira Fenerbahçesi, ardından V.Ismael’in kısa süre de olsa üçlü savunma tercihi derken, Süper Lig’de özellikle son iki sezondur birçok takımın tercihi oldu bu diziliş. Bugünlerde Beşiktaş kampında ve hazırlık maçlarında

2022 Dünya Kupası’nda yarı yola geldik. Bazı sürpriz takımlar çoktan evlerine döndü. Elemeler başlamışken sizler için şu ana kadar 2022 Katar Dünya Kupası’na dair “mutlaka” bilinmesi gerekenleri derledim. Buyrunuz efendim.
A GRUBU: Hollanda gruptan lider olarak çıktı. Her ne kadar bir beraberlik dışında puan kaybı olmasa da Hollanda futbolu o bildiğimiz keyfi özellikle de forvet hattında bizlere izletemedi. Yani soran olursa “Nerede o Kluivertlı, Nistelrooylu, Robbenli Hollanda?” deseniz olur. Grup 2.si Senegal’in ise S.Mane’nin yokluğunda ne yapacağı soru işaretiydi. Ama Afrika’nın gururu güçlü omurgası ve öne çıkan kaleci-savunma-ön liberodan oluşan geri hattıyla çatır çatır futbol oynadı. Eve dönen Ekvador’un tek heyecan veren kısmı 3 gol atan E. Valencia idi. Katar ise ev sahipliğinde gösterdiği başarıyı futbolda gösteremedi. İlk kez bir ev sahibi takım puan alamadan turnuvaya veda etti.
B GRUBU: Bu grubun hayalkırıklığı turnuvayı son sırada bitiren Galler oldu. Tarihlerinde Dünya Kupalarında pek de

Birkaç gündür Cristiano Ronaldo ve son dönemde yaşadıklarıyla ilgili bir yazı yazmak istiyorum ancak bir türlü düşüncelerimi netleştiremedim. Sonunda içimde dalgalanan düşünceler denizine sizi de davet ederek bu yazıyı yazmaya karar verdim. Gelin beraber boğulalım.
Kısa bir özetle hatırlayalım. Ronaldo, Real Madrid’deki 8 yılın ardından 117 milyon euro bedelle Juventus’a imza attığında herkesi şaşırtmıştı. Real Madrid ile bütün başarıları kazanmış, son beş yılda dünyanın en iyi futbolcusu olmuş ama o günlerde yaşı nüfus kağıdında artık 33’ü gösteriyordu. Hatta o dönem ismi Bayern Münih ile de anılmış olsa da, Ronaldo’nun İtalya’ya gideceği kesinleşince Başkan Karl Heinz Rummenigge, "33 yaşındaki bir oyuncu için böyle bir para veremeyiz. Kendisini transferinden dolayı kutlarım, ancak bu daha çok bir pazarlama başarısıdır." demişti. Biraz sert değil mi? Üç sezon geçirdiği Juventus’ta iki şampiyonluk yaşadı. Son sezonunda ligi 4. bitirip, şampiyonluğu Inter’e kaptırınca, Ronaldo da kafasında İtalya

Cristiano Ronaldo ve Lionel Messi bu yüzyıla damgasını vurmuş en yetenekli iki futbolcu ve ikisinin de kariyerinde bir Dünya Kupası şampiyonluğu yok. Şaşırtıcı değil mi? Özellikle de yeteneklerinin karşılaştırıldığı bir önceki yüzyılın iki efsanesi Pele ve Maradona’nın bu başarıya sahip olduğunu düşünürsek, kariyerlerinin kapanışı için bu kupaya çılgınca ihtiyaçları var. Acaba o sene bu sene mi?

Şimdi filmi biraz geri sarıp, her ikisinin de Dünya Kupası sahnesine ilk defa çıktıkları 2006 yılına, Almanya’ya gidelim. Messi 19, Ronaldo 21 yaşında. Arjantin çeyrek finalde Almanya’ya, Portekiz ise yarı finalde Fransa’ya elenmişti. Bu turnuvada daha genç olan Messi toplam 121 dakika süre almış ve bir gol bir asist ile turnuvayı tamamlamıştı. Çeyrek finalde Almanya karşısında ise kadroda yoktu. Penaltılarda turnuvaya veda eden Arjantin tarafı, uzun süre Messi o maç oynasa acaba sonuç farklı olur muydu diye tartışmıştı.

Ronaldo ise beklentilerin daha yüksek olduğu bir oyuncuydu. Ne de olsa Premier Lig’de yılın takımına seçilmiş,

Maç öncesi kimsenin aklından geçmeyen bir oyun ve sonuçla bitti M.Başakşehir-Galatasaray karşılaşması. Geçen hafta Beşiktaş karşısında aldığı üç puanı tabelasına artı özgüven olarak yazdıran Galatasaray bu hafta sahaya moralle çıkan taraftı.
Galatasaray maç boyu önde Başakşehir’i bozup oyun kurmasına izin vermedi. Sarı-kırmızılılar adına en doğru oyun planı buydu. Böylelikle hem Mertens, Sergio gibi fizik gücü sınırlı oyuncularını savunma yapmak için geri koşturmak zorunda kalmadı, hem de takım boyunun kısa kalmasını sağladı. Başakşehir’in pas bağlantılarına da çok iyi çalışmış bir Galatasaray izledik. Önde doğru adama pres, yine önde kazanılan toplar ilk yarı açık ara skoru getirdi. Mertens ve Icardi’nin uyumuna sonunda Kerem’in de eşlik etmesi belki de Kerem adına haftalardır süre gelen eleştirilere kulak verip kötü günleri arkasında bıraktığının bir işaretiydi. Buna bir de ön bölge oyuncularının doğru son vuruşları yapması eklenince bol gollü bir karşılaşma ortaya çıktı.
Galatasaray bu