Burcu Kapu

Geçen hafta bugün bu sayfada Galatasaray-Trabzonspor maçına dair yazmıştım. O gün hepimizin gündemi çok başkaydı hatırlayabiliyor musunuz? Bugün hepimiz o günden çok farklıyız. Birbirimize nasılsın diye soramıyoruz. İyi değiliz. Kötü değiliz.
Bir hafta geçti. Gece oldu, uyumaya utandık. Gün doğdu, acıkmaya utandık. Kar yağdı, soğuktu, üstümüze kalın bir şey giymeye utandık. Konuşmaya, işe gitmeye, çocuklarımızı sevmeye utandık. Utanç çok ağır bir duyguymuş. Bir haftadır her an utanç içinde yaşıyoruz. Ne mühendisiz, ne mimar… Bina hiç yapmadık. Ne erk sahibiyiz, ne iktidar… Yasa hiç yapmadık, hiç af çıkarmadık. Ama utanıyoruz. Başkalarının yerine de utanıyoruz. Bu satırları okuyan sizleri belki tanımıyorum ama eminim aynıyız. Tüm derdimiz yardım etmek. Tüm korkumuz bir gün göçük altında kalmak veya kalan sevdiklerimizi nasıl kurtaracağımız...
Tüm öfkemiz, o çürük binaları yapan ahlak yoksunlarına. Tüm kırgınlığımız bugün bile kullanılan öfke

Şampiyonluk yarışında sadece Galatasaray için değil, Trabzonspor için de çok önemli bir karşılaşma bizleri bekliyor. Hatta cümleyi biraz daha genişletelim, bu maçın skoru sadece bu iki takımı değil, ligin üst sıralarındaki tüm takımları yakından ilgilendiriyor.
Çarpıcı bir galibiyet serisi sürdüren Galatasaray’ın puan kaybetmesini şüphesiz tüm lig takımları heyecanla bekliyor. Şimdi hangi takımı tuttuğunuzdan bağımsız, hadi gelin sahaya çıkacak bu iki rengin artı ve eksilerine bir bakalım.
Galatasaray hem galibiyet serisinin getirdiği özgüven, hem de taraftar desteğiyle favori olan taraf gözüküyor. Okan Buruk’un özellikle büyük maçlarda ortaya koyduğu taktik ve aldığı sonuçlar tatmin edici. Diğer yandan Trabzonspor’un deplasman karnesi her ne kadar iyi olmasa da Abdullah Avcı’nın da büyük maçlarda gösterdiği reaksiyon ve skorlar olumlu. Yani büyük maç oynama açısından bakınca biri diğerine üstünlük sağlayamıyor. 
Peki o zaman oyun sistemlerine bakalım.

Ligin zirvesine ve dibine demir atmış iki takımın üç puan için yarıştığı karşılaşmada tabelaya puan yazdıran Galatasaray oldu. Pazar günü Trabzonspor ile oynayacağı maç öncesi herkes Okan Buruk’un rotasyonlu bir kadro ile sahaya çıkmasını beklerken sarı kırmızılılar ideal 11 ve dolu tribünleri ile maça başladı. Henüz maçın başında kalesinde gördüğü gole Galatasaray bir süre tepki veremedi. Özellikle sol tarafta Emre Geraldo kapışmasında kazanan Ümraniyespor olunca beraberlik golü de fayda etmedi ve soyunma odasına mağlup girdi.
Emre kolay çalım yedi, ligin en çok orta yapan takımlarından olduğu bilinen Ümraniye’nin ortalarında hiç bloklayamadı, çok alan verdi. Büyük takım için daha çok tecrübeye ihtiyacı varmış gibi bir tablo çiziyor. Belki de Sivas gibi ligin daha mütevazı bir ekibinde daha çok süre alıp gelişmesinde kendi adına fayda vardır. Galatasaray’ın ilk yarıda sergilediği futbol ne yapacağını bilmeyen, sanki Ümraniyespor’u karşılamaya çalışan bir

Fenerbahçe Kasımpaşa karşısında taraftarı mutlu edecek ideal bir 11 ile maça başladı. Golcülerin arkasında iki yaratıcı oyuncu ve bir de Zajc ile hücuma dönük bu kadro daha karşılaşma başlamadan çok şey vaadediyordu. İlk gol Kasımpaşa’dan gelmesine rağmen konuk takımın skoru tutabilecek bir kadrosu ve oyun gücü olmadığı gibi bir de Hajrodinovic ve Eysseric’in merkezdeki top kayıpları kendileri adına sonu hazırladı. Sarı lacivertliler ilk yarı her ne kadar kuvvetli bir oyun izletmemiş olsalar da büyük kulüp olma avantajını değerlendirip soyunma odasına önde gitti.
Hemen burada Arda’dan bahsetmek lazım. Sadece Fenerbahçe taraftarları değil futbol izleyicisi herkes haftalardır bu genç çocuğu daha fazla izlemek için hocayı eleştiriyordu. Jorge Jesus çok şükür sonunda Arda’ya formayı verdi. Sadece maç boyunca düşmeyen kalitesi ve performansıyla değil, ikinci golde yaptıklarıyla da gözlerimizin pasını sildi. Onun oyun aklına eşlik eden bir başka özel oyuncu Ferdi ile beraber hazırladıkları golde Valencia son dokunuşu yaptı.

Sekiz maçlık galibiyet serisini sürdürmek isteyen Galatasaray evinde cezalı koltuklara rağmen dolu tribünlerin önünde bir galibiyet daha alarak seriyi dokuza çıkardı.
Kadrosunda önemli oyuncuları eksik olan Antalyaspor karşısında sarı kırmızılıların baskılı bir oyun oynayıp ilk yarı gol veya goller bulacağı tahmin ediliyordu. Yüksek tempolu geçen ilk yarıda top bir o kalede bir bu kalede kontralarla geçti. Ama gol sesi çıkmadı. Galatasaray’ın yakaladığı pozisyonları değerlendirememesinin sebebi kötü son vuruşlar olduğu kadar rakip kalede devleşen Leite idi. Antalyaspor’un Benfica’dan aldığı yeni transferi ilk sınavını başarıyla verdi.
İkinci yarının hemen başında gol perdesini İcardi ile açan Galatasaray skoru almış olmasına rağmen telaşlı oyunuyla beklenen oyun gücünü sağlayamadı. Başakşehir, Fenerbahçe gibi zor maçları kolaylıkla geçen Galatasaray’da asıl düşünülmesi gereken kolay gözüken Antalya maçını neden zora soktuğu olmalı. Tamam Antalya rakibine iyi çalışmış.
Ligin en fazla isabetli şut

Sıkıntılı günlerden geçen ve galibiyete şiddetle ihtiyaç duyan iki takımın karşılaşmasında gülen taraf Fenerbahçe oldu. 
Ev sahibi Gaziantep’te işler iyi değil. Futbolcular bir süredir maaşlarını alamıyordu. Üstüne bir de başkan istifa edince sahaya çıkan oyuncuların yerinde hiç kimse olmak istemezdi.
Fenerbahçe’nin ise derbi mağlubiyetinin ardından sadece skoru değil, güçlü bir oyunla skoru almaya ihtiyacı vardı. Uzun yıllardır şampiyonluk hasreti çeken camianın azalan sabrını oyun gücüyle ikna etmesi gerekiyordu. Devre arasına her ne kadar önde girmiş de olsa sarı-lacivertlilerin ilk yarı oyunu sıkıntılıydı. Kalesinde çoğu duran toptan olmak üzere altı tane pozisyon verdi. Hemen burada Gaziantepli oyuncuların sıkıştıkça sertliğe başvurmasının oyunun izlenebilirliğini sabote ettiğini de belirtmek lazım.
Jorge Jesus’un ilk 11’de yaptığı rotasyon tercihi, ön alanda yaratıcılığa çözüm olmadığı gibi, takımın dağınık bir görüntü vermesine de sebep oldu. Batshuayi ve Emre Mor hala buldukları 10

Hiç kuşkusuz bu toprakların en heyecanlı, en ateşli derbisi Fenerbahçe ve Galatasaray arasında olandır. Konu o kadar hassastır ki, bu satırları okuyan birçok taraftar maçın nerede oynandığından bağımsız hangi takımın isminin önce yazıldığına bile takılıp bana kızabilir. Asla bir tarafın favori gösterilemeyeceğini bilecek kadar uzun zamandır bu derbiyi takip eden biri olarak, bugün maç heyecanınızı perçinlemek ve biraz da iki takımın artıları, eksilerine dikkat çekmek için bu yazıyı sizlerle paylaşıyorum.
Ev sahibi Fenerbahçe adına bu maçta skoru belirleyip puanı getirecek isim, aynı zamanda kendileri adına sezonun en iyi transferi: Jorge Jesus... Portekizli teknik adam, bu sezon sarı-lacivertlilerin kadrosundaki tüm isimlerden daha yıldız... Öldürücü ön alan presi ve öne çıkardığı savunma hattıyla beraber uyguladığı ofsayt taktiği, şimdiye kadar birçok maçta meyvesini verdi.
Dünya Kupası arasından dönüşte her ne kadar takımın temposunda ve oyunun baskı gücünde bir düşüş olsa da, bu maçın

Adı “Aralık’ta Sivas Deplasmanında” olan bir Zeki Demirkubuz filmi gibiydi adeta dünkü maç. Soğuk yüzünden erken saatte oynanan karşılaşmada tek handikap iklim değildi. Sivas’ta öyle bir saha zemini gördük ki, top kapmak mümkün değil. Hadi kaptın nasıl süreceksin? Hadi sürdün nasıl isabetli pas atacaksın? Üstelik 50 gündür bu statta maç oynanmıyor. Süper Lig seviyesinde bir takım stadının zemininin böyle olması 2023’e girdiğimiz şu günlerde utanılacak bir tablodur.
Aynı durum Akdeniz bölgesindeki takımların statları için de geçerli. Görünen o ki kulüpler bu konuya gerekli özeni göstermiyor. O zaman federasyon devreye girmeli. İster puan silme, ister para cezası verilsin ama bu zeminde futbolcular oynamak zorunda kalmasın.
Maça gelince Galatasaray geçen haftadan bildiğimiz gibi. İlk yarı etkili bir oyun ve kaçan net fırsatlar.
Mertens’in yine şefliği, asist yapan Boey’in üstüne koyarak devam eden performansı, Rashica’nın savunmaya katkısı ve Berkan’ın