Bertan Kaya

Ali Koç ve yönetiminin en büyük sorunu kulübü iflastan kurtarmak. 600 milyon Euro'luk borcu çevirmek. Bu en büyük öncelik.

Kendileri bu dev sorunla ilgilenirken, futbol yönetimini Comolli- Cocu ikilisine bıraktılar. Ancak bir hata yaptılar. Değişim istiyorsan, tüm aktörleri ile değişim yapacaksın. Kocaman ile yolları ayırırken, ekibini takımın başında tutmayacaksın. Cocu neden kendi ekibi ile gelmedi, neden Kocaman'ın ekibi görevde kaldı, bunlar soru işareti. Yumuşak geçiş diye bir olay kabul edilemez.

Hadi adını net koyalım, Ali Koç parasal konulara odaklanıp, bunları çözmeye çaba gösterince, futbol takımı sahipsiz kaldı. Tüm mesele bu. Futboldan anlayan, içinden gelmiş, futbolcu psikolojisine hakim bir futbol şube sorumlusu gerekliydi.

Ali Koç yönetimi takım içeriden sabote edilirken, takımın içi kaynarken hiç bir şeyden haberdar olmadılar. Anlatılanlar doğru ise, içeride resmen bir ihanet varmış. Elbette karşı tarafın da söz hakkı olacaktır ve olmalıdır.

Başkan' a göre, eskinin daha iyi olduğuna inanan romantik sabotajlar, bazı futbolcuları da yanlarına alıp, paralel bir yapı oluşturmaya çalışmışlar. Eğer bu kanıtlanabilir bir konu ise, büyük bir ahlaksızlık. Ucu

Ali Koç bir projem var diyerek geldi. Konuşmalarının satır aralarında kimse bu sene şampiyonluk beklemesin dedi, bunu duyan olmadı. Duymak isteyen olmadı.

Oysa her tür yeniden yapılanma projesi zaman gerektiriyordu. 1 sene, belki de 2 sene. Fark etmek istemedik.

Teknik direktör olarak Cocu tercih edildi. Futbolu üst düzey oynamış, pek çok üst düzey hoca ile çalışmış, Hollanda ekolünü bilen birisi. Futbolu bilmiyor demek ayıp. Cocu açıklandığında pek çok yorumcu bunu destekledi. Hepimiz destekledik. Çünkü bu bir projeydi ve bu tür projeleri dünya futbolunun içinden insanlar ile yönetmek gerek. Cocu böyle biriydi.

Hem Ali Koç, hem de Comolli- Cocu ikilisinin elinde bir enkaz vardı. Sadece Kocaman'ın şifresini bildiği ve vasat futbolculardan, vasat bir takım ile sonuç alabildiği bir yapı. Kimsenin beğenmediği bir futbol. Kalitesi yerlerde bir kadro.

Comolli- Cocu ikilisi bu kadroyu takviye etmeye başladı. Para edenler satıldı, etmeyenler kaldı. 600 milyon Euro'luk borcun gölgesinde, vasat kadroya yine vasat ama yıpranmamış isimler transfer edildi.

Bu vasatlıktan idare eden, en azından arada bir kazanan, en azından savaşan bir takım çıkartamayan Cocu daha 8. haftada kredisini bitirdi.

Cocu çaresiz. 4-3-3 denedi, 4-2-3-1 denedi, hatta ara ara 4-2-24lere ve uzun toplara döndü. Olmadı, olmuyor. Bu kadronun mühendisliği öyle kötü ki, bu kadroya hiç bir taktik uymuyor. Özellikle de etkili bek performansı gerektiren 4'lü savunma.

"Fenerbahçe bunu yaparsa çıkışa geçer" başlıklı yazımı 26 Ağustos 2018'de yazmıştım. 3-5-2'nin bu kadronun oynayabileceği tek taktik sistem olduğunu belirtmiştim. İlgilenenler en altta linkini verdiğim bu yazıyı mutlaka okusun. *

Fenerbahçe dün 26 Ağustos tarihinde önermiş olduğum 3-5-2 ile 3-4-3 arası bir taktik ile sahada yer aldı. Özellikle ilk yarıda 3'lü savunma ile pozisyon vermedi, çünkü üç kötü stoperden, 1.5 stoper çıktı ve o 1.5 stoper rakibin sınırlı hücum silahlarını kolaylıkla durdurdu.

Fenerbahçe 10'da 1'i değerinde bir takım ile oynadı. 2-0 elbette abartılacak veya övgüler dizilecek bir galibiyet değil. Ancak Cocu'nun nihayet radikal bir çözümü son çare denemesi olumluydu. Hep yazdığımız gibi, Fenerbahçe bu stoper ve bek kalitesi ile 4'lü defans kuramaz, 4'lü hiç bir sistemden verim alamaz.

Dün sahada tam bir taktik salata vardı. Cocu'nun Fenerbahçe'de kalıcı olacağını sanmıyorum. Bunu kendisi de bildiğinden,

Fenerbahçe için son derece önemli bir kırılma maçıydı. Cocu'nun zaten sallantıda olan koltuğunu koruyabilmesi, en azından kaybetmemesine bağlıydı. Bunun farkında olan Cocu, sahaya elindeki en iyi 11'i sürdü diyebiliriz. İlk yarıda işler tam da Cocu'nun planladığı gibi gitti. Fenerbahçe orta saha ve forvet hattı 2. ve 3. bölgede rakibe öyle baskı yaptı ki, Beşiktaş'ın en iyi olduğu geriden ayağa paslar ile presi kırma ve oyun kurma becerisi engellendi. Fenerbahçe de hücum tarafında üretken değildi ama Beşiktaş'ın o alışıldık pas trafiği ve sonuca yönelik tehlikeli 3. bölge paslaşmaları önlenmişti. Bu da saha içinde Fenerbahçe'yi son birkaç maça kıyasla iyi gösteriyordu.

Fenerbahçe takım boyu oldukça uzun olmasına rağmen, sahada nadir gördüğümüz bir gayret ile Beşiktaş'ı adeta geriye doğru itti. Uzun toplara mahkum bıraktı. Ancak Fenerbahçe'nin uzun takım boyu ile oynaması, Beşiktaş'ın Babel, Quaresma ve Lens'e attığı uzun toplar, son derece yetersiz stoperler olan Reyes ve Roman'ı zor durumda bıraktı. Ne hava topu alabildiler, ne de ilk topları alabildiler. Bu da orta sahanın, hatta Slimani'nin bile sıklıkla takım defansına yardım için geriye koşmasına neden oldu. Jailson-

Ali Koç, Comolli ve Cocu Fenerbahçe tarihinin sportif açıdan en başarısız üçlüsü olma yolunda ilerliyor. Şüphesiz sahada alınan sonuçlar bu üçlüyü bağlar. Ali Koç yeniden yapılanma, yeni vizyon ve gelecek iddiası ile geldi, hepimiz de destek verdik. Ancak geçen sene ligi ikinci bitirmiş olmasına rağmen eleştirdiğimiz, o futbolu sıkan, o adeta enkaz gibi olan takımdan bile geriye gitmek. İşte orda durun!

Ali Koç kafasındaki vizyonu defalarca anlattı. İki temel noktası var.

1- Gençleri kazanmak, yetenekleri bulmak, bunları mümkünse öz kaynak ile yetiştirmek, sonra satmak. Bu şekilde kendi ayakları üzerinde duran bir Fenerbahçe oluşturmak.

2- Fenerbahçe'nin içinde bulunduğu mali enkazı temizlemek, birkaç sene içinde borçları kapatıp, mali sorunlarını çözmüş bir Fenerbahçe oluşturmak.

Dikkat ederseniz zaten ne Koç, ne de Cocu sportif başarı vaat etmediler. Dananın kuyruğu da tam burada kopuyor. Taraftar bu vizyona inanıyor ama başarı da bekliyor. En azından Göztepe, Malatyaspor, Dinamo Zagreb gibi takımlara yenilmeyi beklemiyor!

Cocu, bu vizyonu biraz yanlış anlamış olacak ki, sürekli takımın ayarları ile oynuyor. Sanki kazanmak önemli değil. Cocu ile geleceği kazanalım

İlk haftalarda sürekli deneme yanılma yoluyla elindeki kadrodan, kafasındaki sisteme uygun bir takım oluşturmaya çalışan Cocu, çok net hatalar yapmış ve üç mağlubiyette de baş rolü oynamıştı. Bu karşılaşmada oldukça zorlu, iyi mücadele eden bir sistem takımına karşı Cocu, doğruları yaparak zor da olsa kazanmayı bildi.

Cocu'nun doğruları bence farklı sistem ve kadro seçimi ile başladı. Öncelikle Fenerbahçe 4-3-3 değil, 4-2-3-1 sistemine yakın bir sistem ile sahaya çıktı. Her ne kadar tam hazır olmasa ve verim sağlamamış olsa da Jailson ve yanında Mehmet Topal rakip orta sahanın presine karşı presle cevap verebildiler. Önlerinde Benzia sıkı baskı altında kalmış olsa da, bazı pozisyonlarda doğru pas tercihleri ve çabukluğu ile dikkat çekti. Bu üçlünün tercih edilmesi çok doğruydu. Solda Aatıf tercihi de bana göre Fenerbahçe'nin ilk yarıda topu rakip sahada daha fazla tutması ve daha bilinçli hücum etmesi adına faydalı oldu. Aatıf ilk yarı takımın en iyisiydi.

Cocu'nun oyuncu değişiklikleri de zamanında ve doğruydu. Sakatlıktan yeni çıkmış olan İsmail ve Aatıf'ı tam zamanında kenara aldı. Eljif ve Isla değişiklikleri hem isim, hem de zamanlama olarak doğruydu.

Fenerbahçe

PSV maçlarını izlemiş, Cocu'nun futbol anlayışını görmüş ve geleceğe dair umutlanmıştık. Ama Aykut Kocaman'ın raporuna ve geçen sezonun lig maçlarını izlemesine rağmen Cocu bir türlü ligimize ve elindeki kadroya dair gerçekleri kavrayamadı. Gelinen noktada tecrübesi ve uygulamaları ile Fenerbahçe için yeterli bir profil ortaya koyamıyor.

Cocu Benfica maçları da dahil tüm kayıpların tek sorumlusu. Cocu'nun orta sahayı rakibe teslim eden oyun tarzı Fenerbahçe'ye Şampiyonlar Ligi turu ve 3 lig maçına mal oldu.

Bana göre Cocu'nun başarısızlığının arkasında 3 önemli faktör var:

1- Türkiye Ligi'nin temel özelliklerini bir türlü kavrayamadı. Mücadeleci ve sert bir ligde yumuşak orta sahalar ile rakiplere resmen ikramda bulundu. 4-3-3 gibi üst düzey yetenekli takımların oynayabileceği ve asla ligimize uymayan formasyonda ısrar etti. Bu kalibredeki toplama kadro ile 4-3-3 oynamaya çalıştı.

2- Kadro arayışı bitmedi. Futbolcu seçimleri ise hep hatalı. Ayew ve Valbuena'ya gereğinden fazla tahammül etti. Dün Reyes'i yanlış mevkide oynattı. Ayew'i sağda oynatması da büyük bir hata. Eljif'deki düşüşü fark edemedi, Ozan, Oğuz Kaan, Mahsun, Ferdi gibi gençlere alternatif olarak şans

Galatasaray Ligin Favorisi

Albayrak + Terim. Başarı için doğru formül bu. Bu formül Galatasaray'da en umutsuz zamanlarda dahi başarılı oldu.

Dün Aytemiz Alanyaspor maçını izler ve analiz ederken, Terim'in gerçekten de ne iyi bir teknik adam olduğunu gördüm. Türkiye Spor Toto Süper Ligi'nin kodlarını çözmüş, bu ülkede nasıl oynamak gerektiğini anlamış, taktik ve felsefesini buna göre belirlemiş, bu felsefeye uygun kadro dönüşümünü gerçekleştirmiş bir teknik adam. Bunları yaparken de yanında çok iyi anlaştığı, vizyoner, takıma ağabeylik eden, kendisi ile yönetim arasında köprü olan bir Albayrak var.

Türkiye'nin mevkisinde en iyisi olduğuna katıldığım N'diaye ve alınacak bir santrafor ile Galatasaray bu sene ligin açık ara favorisi. Terim'in Türkiye'nin en iyi futbol stratejisti ve kadro mühendisi olduğuna inanıyorum. Sadece savunmada bir sıkıntı görülüyor ancak ligde savunmaya pek iş düşecek gibi gözükmüyor.

Neden derseniz, Aytemiz Alanyaspor maçında da özellikle ikinci yarıda gördük ki savunmasını ileride kuran, rakibi yoğun pres ile bunaltan ve topa sürekli hakim olan Galatasaray için en iyi savunma zaten bu. Bu savunma tam bir Terim savunması. O sebeple, Serdar'ın