Bertan Kaya

İzlanda'da Milli Takımımıza yapılanlar asla kabul edilemez. Bekletme, aramalar, fırça olayı, hepsi de çok çirkin, kabul edilemez.

Ancak bunların yapılmasının bir sebebi var. Soğuk ülkenin soğukkanlı stratejistleri belli ki bu maçı çok önemsiyor. Gerçekten de onlar açısından hayati bir karşılaşma. Bizi iyi analiz etmişler. Bizler milletçe duygusal, tepkisel ve soğukkanlı olamayan bir yapıdayız. Bunu lehlerine kullanmak için böyle bir tertip içine girdikleri kanaatindeyim. Konu iki cahil pasaport memuru ve bir seviyesiz İzlandalı gencin kendi başlarına planladıkları bir olay olamaz.

Bu olaylara sebep bizi tıpkı bir zamanlar İsviçre'de olduğu gibi provoke etmek, soğukkanlılığımızı kaybetmemizi sağlamak ve sahada işimizi zorlaştırmak. Dediğim gibi buna müsait bir yapımız var.

TV'lerde, gazete köşelerinde, sosyal medyada yorumcuları takip ederken şaşkına döndüm. Hepsi de dişe diş, kana kan intikamdan bahsediyorlar. En okumuş, eğitimli olanı bile intikam alalım, beterini yapalım havasındalar. İzlanda bu provokasyon ile aslında amacına ulaştı. Bizi ülke olarak gerdiler.

Burada herkesi sağduyuya davet ediyorum. Duygusal tepki vermek çözüm değil. Burada soğukkanlı bir

Ali Koç söylemde "farklı" bir Fenerbahçe olacak diyerek yola çıktı. Özkaynak modeli ile futbolcu üreten, jenerasyon yakalayan, istikrarlı başarı kovalayan, yurt dışına futbolcu satan, altyapı odaklı ve geliri giderinden fazla bir Fenerbahçe..

Geçen sene bunun tam tersi bir uygulama gördük. Comolli'nin direksiyonunda olduğu araç, taraftar baskısı sonucu göreve gelen Yanal'ın müdahaleleri ile uçuruma uçmaktan kurtudu. Ancak bu başarısızlıktan daha fazla dikkat çeken konu şu oldu; Fenerbahçe yönetsel yapı olarak değişmedi, eski tas eski hamam devam etti. Reyes, Benzia, Zajc, Slimani, Frey, Ayew gibi son derece isabetsiz ve verimsiz transferler ile Fenerbahçe parayı resmen sokağa attı.

Bu sene de transferde farklı bir politika izlendiğini görmüyoruz. En azından gündemdeki isimler bize yine benzer yollardan geçileceğini gösteriyor.

Oysa Fenerbahçe'ye bir devrim vaadi ile gelmişti sayın Koç. Şampiyonluk değil, kendi kendisine yeten, gençlere önem veren bir Fenerbahçe vaat etmişti. Transferde adı geçen tüm isimler 30 yaşın üstündeler.

Aslında bu devrim bu sene değil, geçen sene neredeyse küme düşecek olan takımda gençlere forma verilmediğinde sona ermişti. Tüm formsuzluk

Şampiyonluk

Galatasaray ligi birinci sırada bitirdi. Ligin ağırlıklı olarak yetenekli yabancılardan oluşan en iyi kadrosu, ipi göğüsledi. Kalite farkı kazandı. Türkiye'nin en iyi teknik direktörü bu sefer de doğru kadro, sistem ve felsefe ile sonuç almayı başardı. Tebrik ediyorum.

Peki bu ne kadar yeterli?

Türkiye ligi, Avrupa'nın en pahalı 6. ligi. Ama gerek oyun kalitesi, gerek hakemlik kurumunun durumu, gerek taraftarların futbol bilgisi ve yöneticilerin fair playe dair tutumlarına bakıldığında bu lig bence ilk 10'a giremez. Böyle bir ligde şampiyonluğu küçümsemek istemem ama inanın ki Avrupa ölçeğinde bu bir başarı değil.

Dünyanın kadro değeri en yüksek 100 takımı arasında bizim lig şampiyonumuz, yani açık ara en iyi kadroya sahip olan Galatasaray 97. sırada. Bu haliyle bizim ligi sildi süpürdü. Braga, Getafe ve Cardiff bile kadro değeri olarak Galatasaray'ın önünde. İyi scout'lar, güçlü lobi ve Fatih Terim faktörü Türkiye'de her zaman şampiyonluk almaya yeter ama ya Avrupa?

Bana göre Galatasaray Avrupa'da hiç bir başarı sağlamaz. Kalburüstü takımların hepsi Galatasaray kadar koşuyor, daha klas ayaklara sahip, daha organize futbol oynuyor. Kısaca bu tablo

Türk futbolu çökerken, derbilerdeki futbol kalitesi de gittikçe dibe gidiyor. Dün gece futbol kalitesi adına bir utanç gecesiydi. Her iki takım adına da bolca pas hatası, anlamsız faul, beceriksizce top kaybı ve organize olmaktan çok uzak bir futbol vardı sahada. Hatta topu doğru doğru dürüst stop etmeyi dahi başaramadı bazıları.

Derbi demek kalite, seyir zevki, çekişme demekti. Dün gece futbol adına bir ayıp olarak tarihe geçti.

Galatasaray şampiyonluk, Fenerbahçe küme düşmemek için çıkınca sahaya, belki de bu tablo daha da ağırlaştı. Ancak kalite eksikliği her iki takımda da dikkat çekti. Mehmet Topal, Sinan Gümüş, Soldado, Diagne, Alper Potuk, Tolgay, Moses başta olmak üzere, futbolcuların formu ve becerisi çok düşüktü.

Futbolculara ek olarak hakem Ali Palabıyık ve VAR hakemi Bülent Yıldırım'da pek formda değildi. Tartışmalı kararlar ile maçın kalitesizliğine katkı sağladılar. Ayrıca Hasan Ali'nin kırmızısı, Mehmet Topal'ın tekmesi ve Fenerbahçe golünden önceki faulde doğru karar verdikleri konusunda emin değilim.

Bu maçta alınan 1 puan Galatasaray'ın şampiyonluk umudunu korumasını sağladı. Fenerbahçe ise küme düşme hattından şimdilik uzaklaştı.

Dün gecenin en

Altınordu geleceğin futbol devi olacak. Bunun pek çok sinyali var ancak bir tanesi de düzenledikleri uluslararası U12 İzmir Cup turnuvası. 2013'den beri düzenlenen bu turnuvaya 2013'de 8 takım katılmıştı. 2019'da ise tam 72 takım turnuvaya katılmış durumda. Bugüne kadar aralarında dünyanın en büyük kulüplerinin de olduğu tam 176 kulüp U12 takımları ile bu turnuvaya katılmış.

2019 turnuvasına katılanlar arasında PSV, Porto, Az Alkmaar, Milan, Benfica, Ajax gibi harika altyapılar var. Dünyanın diğer dev kulüpleri de turnuvaya katılmış durumdalar. O yaş kategorisinin Şampiyonlar Ligi diyebiliriz.

Saha dışında ise tam bir festival havası var. 72 takımın sporcuları, yöneticileri, aileleri herkes bir karnaval havasında ve dostluk içinde eğleniyor. Farklı paylaşımlar yapılıyor. Farklı kültürler kaynaşıyor. Tek kelime ile muhteşem bir organizasyon.

Böyle bir organizasyonu düzenleme vizyonu, gücü ve isteği olan bir kulüp, emin olun ki gelecekte de Türk ve dünya futboluna damga vuracaktır. Başkan Seyit Mehmet Özkan'ı bu vizyonu için kutlamak gerekiyor.

Yabancı sayısı tartışılırken, yabancısız futbolun ne kadar sıkıcı ve kötü olacağı dillere dolanmışken, kafayı biraz bu

Başlığa bakınca durumun ciddiyeti anlaşılsın istedim.

Fazla söze gerek yok, Fenerbahçe önceki yönetimlerden devredilen enkaz nedeniyle çok büyük bir tehlikeyle karşı kaşıya. 600 milyon Avro borç, temlikler, hacizler ve boş bir kasa ile yönetimi devralan Ali Koç ve ekibi, işin mali yönetim tarafında bence harika bir iş çıkardılar. Adeta batık bir kulübü, ayakta tutmayı başardılar.

Sportif tarafta tarihin en kötü sonuçları alınırken, mali tarafta mucizeler gerçekleştirdiler.

Konunun ciddiyetinin anlaşılamamış olması büyük bir talihsizlikti.

Fenerbahçe taraftarı sahaya bakarken, esas büyük tehlikeyi bir türlü görmedi, göremedi. Belki daha yüksek tonda ses çıkartmak gerekiyordu. Batıyoruz diye bağırmak gerekiyordu! Yönetim tehlikeyi gereğince anlatamadı.

Şüphesiz bu enkazı bırakanların verdiği zarar ileride çok daha iyi anlaşılacak ve Fenerbahçe tarihinde hak ettikleri şekilde yer bulacaklar.

Ancak bugün geçmişe hayıflanmak değil, geleceği kurtarmak zamanı.

Fenerbahçe bir kurtuluş savaşı içinde. Bu savaşta geçmiş yönetimin başarısızlığının bedelini tüm Fenerbahçe'liler el ele vererek ödemek zorundalar. Bu armaya, renklere, Lefter'e olan borç.

Beşiktaş- Fenerbahçe karşılaşması her iki takım açısından da köprüden önceki son çıkıştı. Fenerbahçe kümede kalmak, Beşiktaş ise şampiyonluk yarışında kalmak istiyordu. İkisi de 1'er puan alarak köprüden önceki son çıkıştan çıkmayı ve yola devam etmeyi başardılar. Fenerbahçe büyük ihtimalle kümede kalır. Beşiktaş ise ilk 3 içinde lig sonuna dek şampiyonluğu kovalar.

Derbiye gelince iki takım arasında büyük kalite farkı vardı. Beşiktaş bireysel olarak daha iyi futbolculara ve daha oturmuş bir takıma sahip olmanın avantajına seyirci desteğini de ekleyerek maça hızlı başladı. Esasen böyle derbilerde 3-0'dan 3-3, 3-4 gibi maç çevirme çok ama çok çok nadir olur. Burada Fenerbahçe'nin gayret ve yeteneğinden çok Şenol Güneş'in hataları ve takımın rehaveti etkili oldu.

Beşiktaş'ta bana göre Şenol Güneş'in misyonu bitti. Buraya kadar iyi getirdi, başarılar kazandı ancak saha içindeki takım oyunu, motivasyon ve istek gösteriyor ki, ciddi bir teknik adam darboğazı oluşmuş. Bir takım tarihteki en kötü durumunda olan ezeli rakibine 3-0'dan puan veriyor ise, bu iş bitmiştir. Bir teknik adam sorunu olduğu aşikardır.

Fenerbahçe'ye gelince içinde bulunulan durum bir şanssızlık durumu

Berbat bir sezon geçiriyor Fenerbahçe. Ligde, kupada bulunduğu pozisyon kabul edilemez. Her şeyi bir tarafa bırakalım, o formayı giyen futbolcular bu kadar sorumsuz ve gayretsiz olamaz.

Takımda Yanal'ın da önleyemediği bir psikolojik çöküş var. Geçen sene kadro kötü derken, sesimizi duyuramıyorduk. İkincilik aldatıcı olmuştu. Bu sene kadronun kötü mühendisliği ve yapısı sırıttı. Ancak ne olursa olsun bu takım bu sonuçları almaz, alamaz. En azından Ümraniyespor turunu geçmelidir.

Burada yönetimi ile, teknik kadrosu ile futbolcusu ile çökmüş bir camiadan bahsediyoruz.

Çözüm net. Ara transfer bitmeden en az 4 eksiği daha kapatıp en azından ligde ilk 10 içinde kalmaya çalışmak.

Fenerbahçe'nin en az bir stoper, bir forvet, meziyetli bir merkez orta saha ve bir sol açık-kanat oyuncusuna ihtiyacı var. Doğrudan 11 oyuncusu olmalılar. Ancak bunlar da yetmez.

Fenerbahçe'nin acilen psikolojik desteğe ihityacı var. Fenerbahçe'nin ne olduğunu unutmuş. Bu çocuklara, acilen camianın abileri, büyükleri, eski futbolcuları tarafından Fenerbahçe tarihi anlatılmalı. Anlatılmalı ki durumun ciddiyetini anlasınlar.

Anlamadılar mı?

Sene sonunda gayretsiz olan tek bir futbolcu kalmay