KARNIM ağrıyor... Midem bulanıyor... İçim daralıyor!! Kalbim çarpıyor...
Benim de mi başıma gelecekti? Günlerdir sanki dünyada başka konu kalmadı. Neredeyse yoldan çevirdiğimle aynı muhabbeti yapıyorum. Zaten hemen hemen herkesin de ortak konusu oldu bu:
“Kaç puan almıştın?”
“Bu seneki sistem nasıl?”
“Nereye yerleştin?”
“Hangi dershaneye gittin?”
“FM için hangi kitapçıklar çözülecek?”
“Başka kitapçıkları da çözse nasıl olacak?”
Ben yaşadım, bitti sanmıştım. Kardeşim yaşadı, bitti sanmıştım...
Kuzenlerim yaşadı yine bitti sanmıştım.
Çocukluk arkadaşlarım, komşunun kızı, öğretmenimin oğlu... Ama bitmedi. Şimdi sıra kızımda.
Annemle babam ne yapsın?
Kendileri yaşadı, çocukları yaşadı, şimdi sıra torunda!
Devridaim devam ediyor.
Devam ediyor da sistem sürekli değişiyor.
Babam üniversite sınavına girdiğinde üniversiteler sınavı kendi yaparmış. 1974’ten sonra karışıklığı önlemek amacıyla, Üniversitelerarası Öğrenci Seçme ve Yerleştirme Merkezi (ÖSYM) kurulup sınavlar tek merkezden yapılmaya başlamış... 1981’e kadar da böyle devam etmiş. Sonra sistem yine değişmiş.
Sınav Nisan’da Öğrenci Seçme Sınavı (ÖSS) Haziran’da da Öğrenci Yerleştirme Sınavı (ÖYS) olarak iki bölüme ayrılmış. Ben de üniversiteye bu sistemle girenlerdenim. Kardeşim de, kuzenlerim de, tanıdıkların çoğu da. Zaten ben girdikten sonra ne sistem, ne değişiklikler hiiç mi hiç beni ilgilendirmedi.
Taa ki kızım da üniversite sınavına girecekler kervanına katılana kadar. Yani bu seneye kadar.
Baktım da sistem birkaç kere daha değişmiş.
1999’da sınav tek aşamaya dönmüş. ÖYS kaldırılıp yine ÖSS olarak yapılmaya başlamış.
2006’da yine değişmiş iki bölümden oluşan tek sınav halini almış.
Veee 2010’da bir değişiklik daha!
Sınav yine iki aşama. Nisanda yapılan Yüksek Öğrenime Geçiş Sınavı (YGS) ve haziranda yapılan Lisans Yerleştirme Sınavı (LYS).
Ancak bu sefer de tıpkı Matruşka gibi kitapçık, kitapçık, kitapçık birbirinin içinden çıkıyor, sınav iki haftasonuna yayılıyor...
Seneye yine değişiklikler yapılacak.
Sınavı kazanamayıp tekrar girenlerin vay haline. Eğer sistem değişikliğine rastlarlarsa işleri çok zor oluyor.
Bana dönecek olursak...
Dershane dün başladı. Seviye sınavı yapıldı. Kızımı dershaneye bırakırken, kapının önünde, o sıcakta bekleşen gençleri görünce gözlerim doldu. Ben o zamanlar stresten zona çıkartmıştım. Ama daha beter olanlar da gördüm! Psikolojisi bozulan, asosyal olan, sürmenaj olan mı ararsınız...
Hatta intiharlara kadar da varıyor çoğu zaman...
Başa geldi, çekiliyor. Sınavı atlatıp, bugünlerde yerine yerleşenlere gıpta ile bakıyorum.
Umarım göz açıp kapayıncaya kadar geçer. Ama hazirana kadar bize rahat yok.
Gazetede üniversite sınav maceralarını anlatan stajyerlerimiz, bana bir parçayı anımsattılar. Belki ders çalışırken bunalınca stres atmaya yardımcı olabilir.
Söyleyen grubun adı Deli. Punk grubu...
Parçanın adı “Ö Se Ye Me gözümü ye”
Çok daralınca dinleyin eminim rahatlayacaksınız!!!
