Banu Şen

Banu Şen

banu.sen@dogangazetecilik.com.tr

Tüm Yazıları

Erkek güçlüdür...Türk erkeği daha güçlü! Şöyle bir baktı mı yeri yerinden oynatır. Bir bağırdı mı yer gök sarsılır.
Hele bir de elinin tersiyle bir çarptı mı feleği şaşırtır.
Vahşidir de çoğu; yani yeri geldi mi keser, biçer, doğrar, kurşuna dizer!
“Hayır” dediyse üstüne laf söylenmez,
“Olmaz” sözünün üzerine yenisi gelmez.
Onu en mutlu eden, her emrinin yerine getirilmesidir.
Yediği önünde, yemediği arkasında olmalıdır.
Her dileği anında gerçekleştirilmelidir.
Kızdırılmamalıdır, gönlü hoş tutulmalıdır.
Sokak ortasında kadınını dövebilir, evinde ağzını burnunu dağıtabilir.
Yeri geldiğinde canını bile alabilir, kimse tüm bunlara hesap sormamalıdır.
Elbette tüm Türk erkeği için geçerli değil bu güç gösterisi.
* * *
Aslında Türk erkeği...
Babadır...
Ağabeydir...
Evin direğidir...
Koruyucu kollayıcı, kol kanat gerendir...
Yardımseverdir...
Gönüllüdür...
An gelir gözünü kırpmadan canı pahasına bile olsa elini taşın altına koyar.
Yolda bozulan arabaya bile tanısın-tanımasın koşar el atar.
Kurtarma operasyonlarında canını hiçe sayar, yardıma koşar.
Askerdir, vatan uğruna canını hiçe sayar.
Cenazeleri omuzlar...
Kadınına, anasına şiirler yazar, türküler yakar.
Türk erkeği evin, mahallenin, köyün, ülkenin ağabeyidir, babasıdır, direğidir.
Tek eksik birinin yeniden ona bunları hatırlatmasıdır.
Unutturduklarını anımsatmasıdır.
Yoksa değil Türk erkeği kadının kılına dokunmak, saçının teline zarar gelsin istemez.
Kadınla barışması sağlanmalı, kadını sevmek ona yeniden anlatılmalıdır.
Şiddet değil; sevmek,
dayak değil, dokunmak,
silah değil; çiçek
yeniden eline tutuşturulmalıdır.
Kadına şiddet önlemlerinde yöntem bu olmalıdır!

Haberin Devamı
Türk erkeği...

Nazım Hikmet’in anlattığı gibi anlatılmalıdır belki

KADIN...

Kimi der ki kadın
uzun kış gecelerinde yatmak içindir.
Kimi der ki kadın
yeşil bir harman yerinde
dokuz zilli köçek gibi oynatmak içindir.
Kimi der ki ayalimdir.
boynumda taşıdığım vebalimdir.
Kimi der ki hamur yoğuran
Kimi der ki çocuk doğuran
Ne o, ne bu, ne döşek, ne köçek,
ne ayal, ne vebal
O benim kollarım bacaklarım başım
Yavrum, annem, karım, kız
kardeşim
hayat arkadaşımdır.