Tam da bu konuda söylenecek bir şey kalmadı sanıyorsunuz, memleketin bir başka köşesinde yeni bir kadınla erkeği ayrı fanuslar içinde yaşatma denemesi baş gösteriyor.
Bursa’da ayrı vagona koyamıyorsak, Konya’da ayrı sınıfta oturtmayı deniyoruz mesela, Konevi Anadolu Lisesi müdürünün yaptığı gibi. Önce artık kızlar ve erkeklerin ayrı sınıflarda okuyacağına dair astığı duyuru metni düştü sosyal medyaya, ardından hakkında soruşturma açıldığı haberi, son olarak da Hürriyet’e yaptığı açıklamalar.
Olayı bu kadar büyütmeye gerek olmadığı kanaatinde müdür bey. İdeolojk de bakmayaymışız. “Odanızdaki bir eşyanın yerini değiştirmek gibi düşünün” diyor.
İyi de neden değiştiriyoruz bu eşyanın yerini? Bu tabiatı gereği iki cins olarak dünyaya gelmiş bir eşya. Ayrı ayrı yaşamaları, birbirlerinden bihaber yetişmeleri gerekse herhalde doğanın düzeni ona göre olurdu.
Müdür beyin gerekçeleri var elbette; erkekler kendi aralarında argo konuşuyorlarmış, bu da psikolojik olarak kızları etkiliyormuş, rahatsız oluyorlarmış. “İnanın” diyor, “Kızlar böyle kendilerini daha rahat ifade etmeye başladılar.”
İnanırım elbette. Zaten tam da bu yüzden ayrı okutulmamaları gerekiyor. Erkekler toplum içinde nasıl konuşulacağını öğrensin, başkalarını rahatsız etmeye hakları olmadığını bilsin, kadınlar da kendilerini her yerde rahat ifade edebilsin, kimse onların ses çıkarma, fikirlerini söyleme hakkını gasp edemesin diye.
O okuldan mezun olduktan sonra onları sadece hemcinslerinin yaşadığı bir dünya beklemediğine göre, hazırlıklı olmalarında fayda var, değil mi? O erkekler büyüyüp bir işe girecekler, yan masalarında bir kadın çalışacak, belki kadın yöneticileri, patronları, müdürleri olacak, ne yapacaklar, küfür mü edecekler ona? Ya da kadın, erkeklerin olduğu bir toplantıya katıldığında yazıp mı verecek fikirlerini?
Otobüste, vapurda, metroda, sokakta, işte, evde birbirlerine saygı göstererek ve tabii kendilerini ezdirmeyerek birlikte yaşamayı nerede öğrenecek bu çocuklar? “Bunlar küfür ediyor” diye ayrı sınıfa koymak gibi bir çözüm olabilir mi?
Bir de “velilerden gelen talep üzerine” gidilmiş bu kızlarla erkekler ayrı sınıfta okusun uygulamasına. Bu daha da iyi. Eğitim sistemi velilerin taleplerine göre şekillenen bir şey demek. “Benim çocuğum evden çıkmadan okusun istiyorum” derlerse mesela, dersleri Skype yoluyla yapmaya mı karar verecek başka bir müdür de? “Bu bizim iç meselemiz” diye bir şey olur mu, ortada bir sistem var.
“Çok ısrar edilirse isteyene karma sınıf da oluşturabiliriz” diyor en sonunda. Çok rahatlatıcı. Böylece karma okumak isteyen kız öğrencilere “Demek bunlar yanlarında argo konuşulmasından hoşlanıyor” damgasını vurabiliriz. Tıpkı “Ayrı otobüs istemiyoruz” diyen kadınlara “Neden, taciz edilmek hoşunuza mı gidiyor?” dendiği gibi.
