İnsanların neden taksi yerine Uber kullanmayı tercih ettiğini anlamayanlar için uygulamalı ders gibi günler yaşıyoruz.
Ne diyorduk, başta, huzur ve güvenlik gibi kaygılar geliyordu. Arabasına bindiği insana güvenmek, olur da ben bununla bir anlaşmazlık yaşarsam kafama levyeyi indirir mi gibi endişelerden uzak seyahat etmek, beklenti bu kadar basitti.
Ama ne oldu, kendi sistemlerinden kaynaklı bütün sorunları, suçu Uber’e yükleyerek çözmeyi seçen taksicilerimiz kendi çözümlerini de üretip Uber’lere saldırmaya başladılar. Önce içinde yolcu olan araca bıçakla. Ardından yolcu almaya gidene silahla. Başka gün otogardakine dayak atarak.
Tabii çünkü kaba kuvvet her şeyi çözer. Şoförü tehdit edersin, yolcuyu da korkutur, sindirirsin, bak bir daha biniyor mu.
Ama biz zaten tam da bunu anlatmaya çalışıyoruz: Korkuyoruz, hele hele tanıdığımız duraktan olmayan taksiye el ederken. Kafası kızınca bıçağa davranan birinden söz ediyoruz. Tut ki yolu uzattı, nasıl tartışacağım ben bu adamla?
Saldırılar sonrası Uber’in global şirketinden yapılan ilk açıklama “Önceliğimiz sürücü ortaklarımızın yanında durmak, onlara gereken hukuki yardımı sağlayıp destek olmaktır” şeklindeydi.
Taksici örgütlerinin de işler iyice çığrından çıkmadan saldırıları kınaması ve bu şiddetin son bulması için ne yapacaklarını düşünmeleri gerekiyor. Eğer güvenilir bir ulaşım tercihi haline gelmek istiyorlarsa tabii. Yoksa ben ne zaman silah çekeceği belirsiz bir adamla yolculuk etmektense yürürüm daha iyi.
Twitter’ın gündem belirleyicileri
Sanırım gündemden canı çok sıkılan halkı eğlendirmek için, her hafta sonu en az bir adet seksist açıklama salınıyor sosyal medyaya. Bir bakıyorsun kızı kot pantolonla üniversiteye giden babalar ağlıyor, bir bakıyorsun asansörde halvet fantezileri... Durup durup ortaya çıkan kapanmayan kadınla kabuksuz meyveleri kıyaslayan açıklamalar... Bence birileri oturup gece mesai yaparak arşivlerden bu tür videoları bulup buluşturup çıkarıyor ortaya. Biz sabah # asansör etiketine uyanıyoruz, onunla oyalanıp duruyoruz, başka konuyla ilgilenmeye ne hacet? Böylece çok duyarlı ve muhalif de olmuş oluyoruz bir yandan. Kadın hakları da bizden sorulmuş oluyor.
Bu pazarın ‘şekeri’ de “Eşimin çalışmasını istemem” aşırı orijinal açıklamasıyla Alişan oldu. Üstelik röportajı yapan Behzat Uygur’un da sayfayı önceden kendisine yolladığı için Posta’yla ilişiği kesilmiş. O derece flaş bir açıklama. Sonra o itiraz ediyor, “Kendisi isterse çalışır, ben öyle biri miyim?” diyor, “Sadece ben istemem dedim” diye ekliyor, konu uzayıp gidiyor.
Tabii bizim twitter’da da en fazla konuşulanlar listesinde başı çekiyor. Başka derdimizin olmaması şahane, ne mutlu bize. Memleketteki kadınlara uygulanan baskı, şiddet, ayrımcılık meselesini de Alişan’ın evleneceği kişinin - ki kendisi halihazırda özgürce oyunculuk yapmakta - çalışma haklarını savunarak çözeceğiz şüphesiz.
