Aksal Yavuz

Son haftalardaki puan kayıpları bazı Trabzonsporluların canını sıkmadı değil, isteksiz, renksiz futbol sinirlerini kemençe yayı gibi germeye yetti!
Şampiyonluk bir an evvel gelsin, rekor istiyorlar, daha fazla beklemek istemiyorlar tamam da…
Şampiyonluğu kısa günlerde sadece kar topu oynayarak değil de, uzun günlerde, baharla birlikte çeşitli oyunlarla kutlamak ayrı bir keyif verir!
Maça gelince...
Sezon başından bu yana birçok maça ideal kadroyla çıkamayan Trabzonspor’un yedek kulübesinde bolluk vardı dün gece; sezonun en iyisi Nwakaeme, Trabzonspor’un oksijeni Sıopıs ile Ömür’ü Avcı’nın yanındaydılar.
Gel gör ki koca ilk yarıda Trabzonspor Hamsik’in ayağından bir pozisyona girdi hepsi o kadar. Topun arkasına geçip sabırla bekleyen V.F. Karagümrük, beklediğinin karşılığını Yusuf’un son dakikada yaptığı acemi hareketle alarak soyunma odasına 0-1 önde gittiler.
Avcı, ikinci yarıya Abdülkadir ve Nwakaeme’yi oyuna alarak başladı. Etkili de oynamaya başladı Trabzonspor. 54’te Peres’le kaçırdıkları bir pozisyon vardı

Dün ayrıldı aramızdan Uğurcan Çakır’ın dedesi, dostlarımız Şahin Çakır ve Mustafa Çakır’ın babası Hüseyin Çakır amcamız, dedemiz.

Mekânı cennet olsun…

Uğurcan Çakır’ın ‘karakter abidesi’ oluşunda büyük etkendi rahmetli. Kaptana, İstanbul ve Antalya’da ikamet eden ailesinden uzakta, Trabzon’da yalnız kaldığı yıllar anne, baba ve kardeşlerinin eksikliğini hissettirmedi koca çınar. Kanatlarının altına alıp koruyup kolladı, hep destek oldu, sevgisini verdi… Torun Uğurcan da dedeye futbolu sevdirdi…

**

Bu vesileyle…

Köşemizde daha önce yayımladığımız, yazılarımızı takip edenlerin hatırlayacağı, baba ve çocukları Şahin ile Mustafa arasında geçen ilginç hikâyeyi bir kez daha hatırlatmak, rahmetliyi yad etmek istedik…

**

Trabzonspor, rakiplerine çift haneli puan farkı atmasına rağmen, arada bir yaşanan puan kayıplarında, hele de Çaykur Rizespor yenilgisi ve Beşiktaş beraberliği sonrası bazı Trabzonsporluların endişeye kapılıp “acaba” demeleri, kafalarda oluşan soru işaretleri; geçmişte yaşananların bilinçaltında oluşturduğu kaygı ve korkudan ibarettir desek!
Halbuki bordo-mavili ekip, İstanbul takımlarına Trabzon-İstanbul arası puan farkı atmış, peşine takmış. Meydanın sadece Trabzonspor’a kaldığı sezonun keyfini doya doya yaşamak, sefasını sürmek varken...
Dün de Konyaspor, Rize’de kaybettiğine göre artık şampiyonu söyleme sırası matematikte!
Trabzonspor ligin zirvesinden rakiplerine el sallıyorsa; mimarlarından biri Hamsik, mühendisi defansın kaptanı Hugo’dur.
Siopis, Djaniny ve Bakasetas’ın olmadıkları hafta bordo-mavili takımın imdadına bir kez daha yetişti mimar ile mühendis...
Hamsik’i izlemek hakikaten büyük keyif... Pasa dayalı oyunun padişahıydı, her daim olduğu gibi. Attığı milimetrik pasların ayarını cetvelle ölçüp, makasla biçip yolluyor sanki! Keskin

6 Kasım 2021 günü İstanbul’da oynanan Beşiktaş-Trabzonspor karşılaşmasını aylar evvelden hesaplayarak, rahmetli Kazım’ı dünyaya getiren Hüsniye annemiz ile Trabzonspor’u tanıştırmak, bu vesileyle doğum gününü de kutlamak için bir araya getirmeyi düşünmüştük… 7 Kasım Kazım Koyuncu’nun doğum günü…

**

Tüm hazırlıklar tamamlandı, uçak biletleri alındı, sıra Hüsniye anneye haberi vermeye gelmişti…

Sürpriz davetle karşılaşan elleri öpülesi anne için her şey; bir bulutun güneşin önünden geçerken olduğu gibi gelişti, kısa sürede gerçekleşti.

Gözleri nemlendi, sevindi, elleri titremeye başladı, sunulan bir bardak sudan içilen birkaç yudum sonrası derin bir nefes aldı:

- Çocuklar desenize, Kazım’ımın çok sevdiği Trabzonspor beni çağırmış!

Annemizin bu yaklaşımı hepimizi mutlu etti, zira aylardır içimizde ‘acaba?’ endişesi yok değildi!

Trabzonsporlular, naftalin kokan Trabzonspor bayraklarını sandıklardan çıkarıp evlerinin balkonlarında, işyerlerinde ve caddelerde dalgalandırmaya, caddeleri gelin gibi süslemeye haftalar önce başlamıştı, her geçen gün de tempoyu artırıyorlar.
Yıllardır sabırla, hasretle beklenen o hafta, o maç yaklaştıkça özlemleri, coşkuları, heyecanları daha da artıyor.
Şehri, yolları, bölgeyi görseniz ancak inanırsınız. İğne atsanız yere düşmez. Sadece ülkeden değil dünyanın birçok yerinde ikamet eden Trabzonsporlular, Trabzon’a aktı bu hafta, tarihe tanıklık yapmak için...
Tribünlerdeki, “Bu sene sensin şampiyon” tezahüratları, ölüye diriltecek cinstendi. Ahmet Suat Özyazıcı, Özkan Sümer ve Abdullah Avcı’nın koreografileri duygu dolu anlar yaşattı.
Sahaya dönecek olursak...
Doğrusunu söylemek gerekirse, ilk yarı Trabzonspor çok etkisizdi. Sezonun, belki de yılın en kötü ilk yarısını izlettiler. Etkisiz olmalarının en büyük sebebi, Beşiktaşlı oyuncuların, bordo-mavili takımın pas bağlantılarını kesmesi, alan

Şampiyon olmalarının en büyük etkenlerinden biridir; bu sezonun planlamasına geçtiğimiz yıl bu aylardan başlamaları…
Kulağımıza gelen haberleri göre, önümüzdeki yılın hazırlığına da başlamışlar. Anlayacağınız; Abdullah Avcı, notları karneye işlemiş, yapılacak öncelikli işler şimdiden belirlenmiş, alınacaklar, gönderilecekler.
Bu da şu demek; önümüzdeki yıl da şampiyonluğun en büyük adayı Trabzonspor’dur!
Yeri gelmişken, gelecek sezon hatta bundan böyle hiçbir sezon bu seneki kadar kolay olmayabilir, olmayacak da, hem zirvede tek başına kalmak, hem diğer üç büyüklere açık ara yukarılardan el sallamak!
Dememiz o, Trabzonsporlular kalan haftaların keyfini doya doya yaşasınlar, böyle bir sezonun tadını çıkarsınlar! Zira bundan sonraki sezonlar, bilhassa son haftalar tansiyonu, şekeri ve kalbi olanlara maç izlemeyi yasaklayabilir doktorlar!
Diğer yandan şampiyonluk kutlamalarının hazırlıkları için de son sürat çalışıyorlar.
Anladığımız; İstanbul, Trabzon hattında havadan, karadan mekik dokunulacak. Dünya Trabzon’a

Trabzon’da bazı trafik lambalarında kupa görseli, her belediye otobüsünde kart okutulduğunda ‘O sene bu sene’ sesi, hem göze hem de kulağa hitap eden ve de çok mutlu eden…
Kulağımıza gelen haberlere göre, Trabzonsporlular şampiyonluk kutlamalarının çalışmasını bayağı hızlandırmışlar. Anladığımız; yıllarca konuşulacak, kuşaktan kuşağa anlatılacak bir kutlama olacak.
Ne mutlu bu neslin çocuklarına; büyüklerine yıllardır ‘Bizi Trabzonsporlu yaptınız, biz ne zaman şampiyonluk göreceğiz?’ diyerek sitem eden çocukların, şampiyonluk yaşamış büyükleri gibi gururla ve onurla anlatacakları hikayeleri var artık.
Maça dönecek olursak…
İlikleri donduran soğuk havada izleyenlerin içini ısıtan bir ilk yarı oynandı ki, dört dörtlük; iki gol ev sahibinden, iki gol misafir Göztepe’den…
Ahmetcan’ın filelerle kucaklaşmakta olan topa ‘hayır’ demesinden birkaç dakika sonra, Denswil’in, Halil ile aynı topa koşarken kendi isteğiyle düşmesi(!), VAR’a bakılmasına rağmen golün verilmesi

Her maçın alfabesi farklıdır, fakat iki takım arasında oynanan maçların hikayesi daha da farklı olmuştur. Öyle ki gazozuna maç yapsalar kapalı gişe oynarlar. Dün olduğu gibi…
Trabzonspor şampiyonluğunu ilan etmek için şafak sayıyor. Gün saydıkları, altın sezonlarından bir yıl yaşadıkları Süper Lig’de, Galatasaray ve Beşiktaş’tan sonra Fenerbahçe’yi 25 sene sonra evinde devirerek, taraftarına bir nevi şampiyonluk kutlamalarının provasını yaptırmak istedi Trabzonspor.
Kötü bir sezon geçiren Fenerbahçe de ligin tozunu atan Trabzonspor’u yenmesi halinde; bir yandan hayal kırıklığına uğrattığı camianın gönlünü almak, diğer yandan lig ikinciliği iddiasını sürdürmek isteyecekti…
Maçla ilgili yazacaklarımıza gelince…
18. dakikada İrfan Can Kahveci’nin kırmızı kart görüp takımını bir eksik bırakması maçın, genç AhmetCan’ın, 35’te Uğurcan’ı geçip Trabzonspor ağlarına gitmekte olan topun gol olmasını engellemesi ilk yarının kırılma anlarıydı.
Ya 84’te Nwakaeme’nin direkte