Bir baba ve kralın doğuşu

Müjde Işıl  - ‘90’ların yaratıcı ve şimdinin modern klasik olmuş yapımları arasında “The Lion King/Aslan Kral”ı da sayabiliriz. Temelde bir Hamlet uyarlaması olan animasyon, trajik hikâyesini hem çocukların hem de büyüklerin kalplerine dokunacak şekilde revize etmeyi başardı. 1994 tarihli animasyonun 2019’da yeni teknolojiyle yeniden çevrimi yapıldı ve tüm zamanların en çok gişe yapan 10. filmi oldu. 

“Mufasa: The Lion King/Mufasa: Aslan Kral” hikâyenin en başına dönüyor. Simba’nın babası Mufasa ile iktidar için kardeşini öldüren Scar’ın geçmişine gidiyoruz. “Joker” ve “Wicked”da olduğu gibi “Mufasa: Aslan Kral” da kötünün neden kötü olduğunu anlatıyor. Kral soyundan gelen Taka’nın (Scar); Mufasa’nın hayatını birçok kez kurtaran, küçükken hilelerden hiç hoşlanmayan, kardeşlik kavramına inanan bir aslan iken nasıl bir kardeş katiline dönüştüğünü anlatıyor film. Ama Jeff Nathanson’ın senaryosu sadece bununla sınırlı değil. 

Kötülüğün temeli

“Mufasa: Aslan Kral”ın yönetmen koltuğunda Barry Jenkins’in ismini görmek ilginç gelmişti. Filmi izledikten sonra, bunun doğru bir karar olduğunu anlıyoruz. Oscar’lı “Moonlight”ta ötekinin, dışlanmışın hikâyesini anlatan Jenkins, “Mufasa: Aslan Kral”da da böyle bir bakış açısı yakalamış belli ki. Mufasa, sığındığı ailenin yanında bir öteki, bir nevi mentoru olan Rafiki de maymun kabilesi tarafından dışlanmış. Bir de diktatörlük meselesi var ki aslanlar, tek egemen aslan türü olmak isteyen beyaz aslan kabilesi tarafından yok edilmek isteniyor. Gerçek liderin, toplulukları bölerek ve birbirine düşman ederek değil, onları birleştirerek, kötülüklere karşı birlikte savaşarak mümkün olabileceği mesajı ise zamandan ve masaldan muaf bir tespit olarak yeni filmin güçlü söylemleri arasında öne çıkıyor. 

Aileyi, aile olmayı kutsayan “Mufasa: Aslan Kral” klasik bir Disney yapımı olsa da selefinin hikâyesini hem zenginleştiriyor hem de onun izini takip etmek ya da sadece teknolojinin imkânlarıyla görselliğe yüklenmek yerine risk alıp daha özgür bir dil kuruyor; yani ötekinin tarafından bakıyor, kötülüğün temeline iniyor. Kötülüğün temelinde ise “Joker” ya da “Wicked” gibi ortamın, diğer kötülerin etkisini değil, bireysel hırsı ve kıskançlığı görüyor. Taka’nın, Mufasa’nın cesareti karşısında ezikliği ve Sarabi’nin Mufasa’ya âşık olması, içindeki kötülüğü uyandırıyor. Film, orijinalindeki Hamlet uyarlaması kadar baskın olmasa da Cyrano de Bergerac’tan ilham alıyor birazcık. 

Seslendirme kadrosunda Beyoncé (Simba’nın eşi Nala) ve Mads Mikkelsen’in (kötücül lider aslan Kiros) dikkat çektiği animasyonun, 1994 yapımı orijinal film ve 2019 tarihli yeniden çevrimde Mufasa’yı seslendiren, 9 Eylül 2024’te hayatını kaybeden James Earl Jones’a adandığını da ekleyelim.